JuridischForum.be

Hallo

Ik zou graag willen weten wat het verschil is tussen absolutie en relatieve nietigheid?

Zouden jullie dit kunnen uitleggen met voorbeeldsituaties zonder moeilijke woorden?

Bedankt

Hier staat het goed beschreven.

http://elfri.be/absolute-en-relatieve-nietigheden

Hier staat het goed beschreven.

http://elfri.be/absolute-en-relatieve-nietigheden

Ik heb dat gelezen maar het wordt zeer formeel uitgelegd, ik moet het met voorbeeldsituaties hebben zodat ik het verschil kan onderscheiden. Zou u mij een voorbeeldsituatie kunnen geven zodat ik het verschil kan zien

Is er niemand die mij het zonder formeel taal kan uitleggen met voorbeelden? ((( ik heb het echt nodig en op internet staat het in een zeer formele taal waar ik niks van begrijp en zonder voorbeelden

Leer eens wat geduld hebben.

Rijk dan zelf een voorbeeld aan, er kunnen zo 1001 gevallen zijn waar één of beiden in voorkomen.

Absoluut betekent
dat het los moet gezien worden van alle andere dingen, het is het tegengestelde van relatief. Absoluut komt van het Latijnse absolvere, wat losmaken betekent.
In bijvoorbeeld de zin "Dat dier is groot" wordt het dier niet vergeleken met een ander dier, dus wordt het woord "groot" hier absoluut gebruikt.

Relatief = betrekkelijk.

Iets is niet absoluut zus of zo.
Iets staat altijd in verhouding tot iets anders.
En moet dus ook beoordeeld worden naar gelang omstandigheden, tijd, plaats, personen etc.
Het hangt er maar van af welke elementen je het meeste belang toekent.

allez, in de hoop dat er al iets van geduld gekweekt is:

Wetgeving van openbare orde is wetgeving waarvan niet afgeweken kan worden én waar de rechter zelf moet naar kijken. Wetgeving van dwingend recht is wetgeving waar enkel 1 van beide partijen de ongeldigheid kan van inroepen.

Een voorbeeld:
De arbeidsovereenkomst waarin staat dat iemand zijn leven lang als slaaf tot dienst staat, is absoluut nietig. Noch "werkgever", noch "werknemer" kunnen zich akkoord verklaren met zo'n arbeidsovereenkomst. Een arbeidsovereenkomst waarin staat dat de werknemer evenveel opzeg moet geven als de werkgever, is relatief nietig. De werknemer KAN dit onwettig vinden, maar moet dat dan voor elk verweer ten gronde inroepen én de rechter kan het niet zelf ('ambtshalve') inroepen.

Inbreuk op een bepaling van openbare orde leidt tot een absolute nietigheid:
■ die door elke belanghebbende kan worden ingeroepen;
■ die ambtshalve door de rechter moet worden opgeworpen;
■ die niet kan worden gedekt door het akkoord van de partijen;
■ die te allen tijde en zelfs voor het eerst voor het Hof van Cassatie kan worden ingeroepen.

Inbreuk op een bepaling van louter dwingend recht leidt tot een relatieve nietigheid:
■ die enkel kan worden ingeroepen door de partij die de bepaling beoogt te beschermen;
■ die niet ambtshalve door de rechter mag worden opgeworpen;
■ die kan worden gedekt door het akkoord van de partijen;
■ die in limine litis moet worden ingeroepen.

allez, in de hoop dat er al iets van geduld gekweekt is:

Wetgeving van openbare orde is wetgeving waarvan niet afgeweken kan worden én waar de rechter zelf moet naar kijken. Wetgeving van dwingend recht is wetgeving waar enkel 1 van beide partijen de ongeldigheid kan van inroepen.

Een voorbeeld:
De arbeidsovereenkomst waarin staat dat iemand zijn leven lang als slaaf tot dienst staat, is absoluut nietig. Noch "werkgever", noch "werknemer" kunnen zich akkoord verklaren met zo'n arbeidsovereenkomst. Een arbeidsovereenkomst waarin staat dat de werknemer evenveel opzeg moet geven als de werkgever, is relatief nietig. De werknemer KAN dit onwettig vinden, maar moet dat dan voor elk verweer ten gronde inroepen én de rechter kan het niet zelf ('ambtshalve') inroepen.

Inbreuk op een bepaling van openbare orde leidt tot een absolute nietigheid:
■ die door elke belanghebbende kan worden ingeroepen;
■ die ambtshalve door de rechter moet worden opgeworpen;
■ die niet kan worden gedekt door het akkoord van de partijen;
■ die te allen tijde en zelfs voor het eerst voor het Hof van Cassatie kan worden ingeroepen.

Inbreuk op een bepaling van louter dwingend recht leidt tot een relatieve nietigheid:
■ die enkel kan worden ingeroepen door de partij die de bepaling beoogt te beschermen;
■ die niet ambtshalve door de rechter mag worden opgeworpen;
■ die kan worden gedekt door het akkoord van de partijen;
■ die in limine litis moet worden ingeroepen.

En als bijvoorbeeld een minderjarige een auto koopt van iemand anders zonder dat zijn of haar vader het weet en naderhand zijn vader het wel weet en een soort klacht indient tegen de verkoper, is dit dat absolute of relatieve nietigheid? Omdat het verboden is om als minderjarige een auto te kopen.

En als bijvoorbeeld een minderjarige een auto koopt van iemand anders zonder dat zijn of haar vader het weet en naderhand zijn vader het wel weet en een soort klacht indient tegen de verkoper, is dit dat absolute of relatieve nietigheid? Omdat het verboden is om als minderjarige een auto te kopen.

Dat is een relatieve nietigheid. De verkoper kan dus niet de nietigheid aanvoeren. Enkel de koper.

En als bijvoorbeeld een minderjarige een auto koopt van iemand anders zonder dat zijn of haar vader het weet en naderhand zijn vader het wel weet en een soort klacht indient tegen de verkoper, is dit dat absolute of relatieve nietigheid? Omdat het verboden is om als minderjarige een auto te kopen.

Dat is een relatieve nietigheid. De verkoper kan dus niet de nietigheid aanvoeren. Enkel de koper.

En als de verkoper bv(meerderjarige) een auto aan een minderjarige voor een zeer lage bedrag heeft verkocht en naderhand beseft dat het auto veel meer waard is en naderhand een klacht indient(klacht indient tegen de koper = minderjarige) omdat hij als minderjarige zijn auto heeft gekocht is dus een absolute nietigheid. juist?

Ik zie niet in waarom dit dan een absolute nietigheid zou zijn. Nietigheid omwille van wilsgebreken is een relatieve nietigheid.

Trouwens, kan de verkoper de nietigheid vragen omdat een auto veel meer waard was?

Tenzij hij kan bewijzen dat er sprake is van geweld, bedrog of dwaling (wilsgebreken => relatieve nietigheidsgronden), denk ik niet dat de verkoper een poot heeft om op te staan.

Achteraf inzien dat je eigenlijk wel meer geld voor je auto had kunnen krijgen, maar dat je gewoon niet goed hebt opgezocht hoeveel hij waard was, is geen grond om een overeenkomst nietig te laten verklaren.

Meer info:
http://www.elfri.be/dwaling
http://www.elfri.be/bedrog
http://www.elfri.be/geweld

Tenzij hij kan bewijzen dat er sprake is van geweld, bedrog of dwaling (wilsgebreken => relatieve nietigheidsgronden), denk ik niet dat de verkoper een poot heeft om op te staan.

Achteraf inzien dat je eigenlijk wel meer geld voor je auto had kunnen krijgen, maar dat je gewoon niet goed hebt opgezocht hoeveel hij waard was, is geen grond om een overeenkomst nietig te laten verklaren.

Meer info:
http://www.elfri.be/dwaling
http://www.elfri.be/bedrog
http://www.elfri.be/geweld

Dus als er spraken is van geweld, bedrog of dwaling is het absolute nietigheid?

Met de Wet van 19 oktober 2015 houdende wijziging van het burgerlijk procesrecht en houdende diverse bepalingen inzake justitie, BS 22 oktober 2015
verdwijnt de absolute nietigheid uit het burgerlijk procesrecht.

Tenzij hij kan bewijzen dat er sprake is van geweld, bedrog of dwaling (wilsgebreken => relatieve nietigheidsgronden), denk ik niet dat de verkoper een poot heeft om op te staan.

Dus als er spraken is van geweld, bedrog of dwaling is het absolute nietigheid?

Neen. Dat zijn relatieve nietigheidsgronden (kijk naar mijn eerste zin). Je moet als partij zelf aanvoeren dat er bv. dwaling in het spel was en bewijzen dat je aan de relevante voorwaardne voldoet.