JuridischForum.be

Hallo allemaal,

Ik zit met het volgende probleem:

Een minderjarig kind heeft problemen met zijn school. De ouders stellen een vordering in (waarom doet er even niet toe). Maar, de rechter dagvaardt pas als het kind wel al meerderjarig is geworden. De tegenpartij heeft dit door en roept een exceptie van onontvankelijkheid op. De rechter zegt: inderdaad, de vordering is onontvankelijk.

De vraag is nu: wat is de impact? Klopt het dat er geen gezag van gewijsde is hier, aangezien dit zich enkel situeert bij de grond van de zaak, en niet bij de eventuele onontvankelijkheid?
Of ook nog anders gesteld: kunnen de ouders opnieuw naar de rechter stappen om de vordering in te stellen?

Mij is me gezegd dat onontvankelijkheid betekent: men mag niet (meer) naar de rechter. Maar diezelfde persoon zei later ook weer dat de ouders wel terug naar de rechter kunnen stappen om de vordering in te stellen.
Ik geraak er niet meer wijs uit en zoek dus naar het juiste antwoord


Bedankt voor eventuele reacties,

Karel

gezien kind meerderjarig zal hij dat nu zelf moeten doen ipv de ouders.
Bij mijn weten zal er niets veranderen aan de grond van de zaak.

Maar het kind kan naar de rechter gaan? Er zal zich geen probleem stellen omdat de vordering onontvankelijk was?

Maar, de rechter dagvaardt pas als het kind wel al meerderjarig is geworden.

Een rechter dagvaardt niet. De dagvaarding gaat uit van een partij.
Leg eens precies uit waarom de vordering niet ontvankelijk verklaard werd.

Ik ben nog student, het was een voorbeeld uit mijn cursus dus weet het fijne er niet van.
Wat ik niet begrijp is eigenlijk het volgende: kan men opnieuw naar de (dezelfde) rechter stappen, indien de eerdere poging onontvankelijk is verklaard?
Kracht van gewijsde strekt zich enkel uit tot de grond van de zaak, en niet tot de onontvankelijkheid, dus naar mijn logisch denken kan het wel. In mijn cursus staat het anders..

Heb ondertussen geprobeerd het antwoord te vinden, maar niemand die me echt het juiste kan vertellen..