Wanneer het om de inhoud van een vonnis gaat zal je niet terechtkunnen bij de Hoge Raad voor Justitie. Wie niet akkoord is met de inhoud van een vonnis moet de ter beschikking staande rechtsmiddelen gebruiken (beroep, voorziening in cassatie).
Juist maar er zijn grenzen. En die beroepsmiddelen zijn zo goed als niet te betalen en duren enorm lang. Als een vonnis onrechtvaardig is in de ogen van de verliezer, moet er een eerste mogelijkheid zijn (het beroep dus) om aan hetzelfde tarief en snel een uitspraak te kunnen betwisten.
Voor het overige: als het gaat om ongeoorloofde contacten tussen een (plaatsvervangende) rechter en een partij zou ik aanraden èn klacht neer te leggen bij de Hoge Raad voor Justitie èn klacht neer te leggen bij de korpsoverste. Met dit soort zaken wordt niet gelachen. Dat verandert echter niets aan de inhoud van het vonnis, om dit te veranderen moet je beroep aantekenen.
Een vonnis dat met zo goed als geen enkele argumentatie van de tegenpartij rekening riekt naar verregaande onbekwaamheid, tijdsgebrek of corruptie.
Buiten de politiek correcte krijtlijnen durven denken is per definitie reactionair. Kortom, kritisch nadenken is rechts geworden. Dat is niet echt een compliment voor links" : Mia Doornaert in De Standaard