Erfgenaam heeft fiscus-schulden en is ambtelijk geschrapt

[Hallucinant]

Volgende situatie doet zich voor in mijn familie:

Iemands vader is overleden, de moeder leeft nog.
Er zijn 2 erfgenamen, namelijk zoon en dochter (beiden zijn ongehuwd).
De erfenis omvat voornamelijk het ouderlijk huis.
1 van de erfgenamen (de zoon) heeft vroeger enkele stommiteiten aangevangen, waardoor hij nu schulden aan de fiscus heeft EN ambtelijk geschrapt is (dus geen wettelijke verblijfplaats meer heeft, geen geldige identiteitskaart, geen officieel inkomen uit werk, werkloosheidssteun of OCMW-steun).

Hij (de zoon) wordt nu geconfronteerd met volgende vragen:

1. Als hij de erfenis aanvaardt, en de moeder komt over (hopelijk nog vele) jaren te overlijden, zal de fiscus dan bij hem aankloppen om beslag te leggen op zijn deel van de erfenis om alsnog zijn schulden te betalen?

2. Hoe verloopt de administratieve en fiscale afhandeling van de erfenis (dus aangifte van de erfenis en betaling successierechten) voor hem met betrekking tot het feit dat hij ambtelijk geschrapt is (aangezien hij volgens het rijksregister dus niet meer bestaat)? Is hij administratief in de mogelijkheid om de erfenis te weigeren?

3. Als de zoon de erfenis weigert, gaat zijn deel dan naar de dochter? Of kan de fiscus er alsnog beslag op leggen?

[wanton]

Schakel hier toch maar een notaris in. De erfenis weigeren heft mi. geen zin , omdat zijn schuldeisers zich daartegen zullen verzetten. Zolang moeder leeft , zal de fiscus wel geen aanstalten maken om de eigendom ten gelde te maken. Broer heeft 1/4 blote eigendom , ik zie niet veel mogelijkheden tot verkoop.

[j.demoor]

“Art.745quater...§ 4. Het vruchtgebruik van het onroerend goed dat bij het openvallen van de nalatenschap het gezin tot voornaamste woning diende, en van het daarin aanwezige huisraad, kan niet worden omgezet dan met instemming van de langstlevende echtgenoot.”(Burgerlijk Wetboek=B.W.).

De fiscus kan beslag leggen op de blote eigendom die zijn schuldenaar erft.

Het ontbreken van domicilie van een erfgenaam staat de gezamenlijke successieaangifte niet in de weg.

“Art.786.Het aandeel van hem die de nalatenschap verwerpt, komt door aanwas ten goede aan zijn medeërfgenamen; indien hij alleen is in zijn graad, vervalt het aan de volgende graad.Art.787.Men komt nooit bij plaatsvervulling op voor een erfgenaam die de nalatenschap verworpen heeft; indien hij die de nalatenschap verwerpt, de enige erfgenaam is in zijn graad, of indien al zijn medeërfgenamen de nalatenschap verwerpen, komen de kinderen uit eigen hoofde en erven zij bij hoofden.”(B.W.).

“Art.1167. Zij kunnen ook in hun eigen naam opkomen tegen de handelingen die hun schuldenaar verricht heeft met bedrieglijke benadeling van hun rechten...”(B.W.).

‘De Pauliaanse vordering strekt tot de vergoeding van de schade die de bedrieglijke verarming van de schuldenaar aan de schuldeiser berokkent.De rechter kan echter niet ambtshalve de wijze van herstel bepalen.De Pauliaanse vordering die betrekking heeft op rechten die aan overschrijving zijn onderworpen,dient te worden gekantmeld.Rechten van derden die ontstaan zijn vóór het tijdstip van de kantmelding,kunnen in beginsel niet worden aangetast‘(Cass. 25 oktober 2001(M. t. Faill.K),R.W.2002-03,940-941,noot);

‘Krachtens het algemeen rechtsbeginsel‘Fraus omnia corrumpit‘ kan een bedrieglijke akte noch aan derden noch aan de partijen worden tegengeworpen.Ook zonder dat een pauliaanse rechtsvordering op grond van art.1167 is ingesteld,kunnen laatstgenoemden weigeren aan dergelijke akte uitwerking te verlenen en kunnen zij de schuldenaar beletten het door hem beoogde maar verboden resultaat te bereiken‘[Cass. 19 maart 2004(T./A.),R.W.2006-07,723];