De situatie is als volgt;
Mijn vrouw en ik zijn aan het bouwen en hadden vorig jaar een (renteloze) lening gevraagd aan mijn ouders van 12.500 euro – terug te betalen in vijf keer, één maal per jaar te betalen. Ik had hiervoor een overeenkomst met alle details (bedrag, data terugbetaling) – iedereen was akkoord - en had dit laten ondertekenen door alle betrokken partijen, dus ‘vader en moeder’, ikzelf, ‘zus 1’ en ‘zus 2’. Ik gaf ook aan in het document dat indien er iemand zou sterven dit met de erfenis zou geregeld worden. Kwestie dat alles correct verloopt.
Een tijdje geleden kreeg ik het voorstel van mijn ouders om dit bedrag niet af te betalen – en het als voorschot op mijn erfenis te geven. Ik gaf aan akkoord te zijn op voorwaarde dat ‘zus 1’ en ‘zus 2’ hiervan op de hoogte gesteld worden (– zodat dat er geen misverstanden ontstaan). ‘Vader en moeder’ gingen zich informeren wat er precies diende te gebeuren en gingen me op de hoogte brengen.
Tot nu toe heel vuiltje aan de lucht.
Een tijdje later wil mijn moeder me eens apart spreken. Ik dacht dat ze met een voorstel kwam om het voorschot op erfenis te laten beschrijven, maar kreeg verrassend een heel ander verhaal:
‘Zus 1’ zit in een echtscheiding en heeft het huis overgenomen (haar echtgenoot uitgekocht). Mijn moeder vertelde me dat ‘Zus 1’ aan hen gevraagd heeft hen financieel bij te staan, en inmiddels is er reeds 25.000 euro overgemaakt op haar rekening – volgens hen ook als voorschot op de erfenis maar ik heb dat niet op papier. Er zou een aangetekend schrijven geweest zijn naar elkaar maar ikzelf en ‘zus 2’ waren hiervan niet op de hoogte en hebben dus ook geen kopie.
Na wat treuzelen en stotteren gaf mijn moeder ook nog aan dat ‘zus 1’ de lening niet op eigen houtje kan afbetalen en dat mijn ouders maandelijks 750 euro overschrijven om bij te dragen in de lening. Hier staat ook niet van op papier, is al enkele maanden aan de gang, en ‘zus 1’ heeft nu al aangegeven dat ze dit nooit zal kunnen terugbetalen.
Je kan je nu wel voorstellen hoe lullig ik me voel, willen dat alles correct verloopt voor mijn eigen voorschot op erfenis en dan te weten komen dat er achter mijn en ‘zus 2’ haar rug zo zaken aan de hand zijn. Enerzijds is het moedig van mijn moeder dat ze dit opbiecht, mijn vader wil er niet over praten en wil (naar zeggen van mijn moeder) niet naar een notaris gaan om te laten beschrijven, want dat zou geld kunnen kosten… Ik denk niet dat hij beseft wat hiervan de gevolgen kunnen zijn met dit alles te verwijgen.
Je kan wel inbeelden hoe frustrerend dit is. Ik vind dit zo onrechtvaardig, voor mezelf, en ‘zus 2’ weet nog altijd van niets.
Nu mijn vragen:
Ik snap heel goed dat mijn ouders mijn zus willen helpen, maar wil wel dat het op een eerlijke manier naar mezelf en ‘zus 2’. Mijn ouders hebben het niet heel erg breed en met die maandelijkse bijdrage van 750 euro hebben ze geen rest meer, dus kunnen ze hetzelfde niet doen voor hun twee andere kinderen, maar sparen zit er dus ook niet meer in.
• Wat moet er precies gebeuren opdat zus 2 en mezelf later een geldig document hebben zodat de ‘lopende voorschotten’ van ‘zus 1’ kunnen gecompenseerd worden?
• Indien de betrokkenheid van een notaris vereist is – wat is dan de geschatte kost?
• Wordt er bij verrekening na overlijden rekening gehouden met inflatie (750 euro binnen laat ons zeggen 15 jaar, is niet dezelfde 750 euro meer als nu).
• Indien er een aangetekend schrijven was van de overdracht 25.000 euro van mijn ouders naar “zus 1” – is het dan voldoende als wij hier een kopie van hebben die we dan later kunnen voorleggen?
Alvast bedankt voor de feedback.