Dag allemaal
Ik begrijp en weet dat een notaris altijd mag weigeren op te treden als notaris in een erfeniszaak.
Dus hij mag zeggen tegen alle erfgenamen: "Neen, ik heb liever dat jullie een andere notaris zoeken".
(We gaan er van uit dat de notaris door de erfgenamen zelf verzocht is om hen te vertegenwoordigen in deze erfeniszaak.)
Drie van de vier erfgenamen willen dat de vierde erfgenaam een eigen notaris opzoekt om hem te vertegenwoordigen, en die ook zelf en alleen moet bekostigen.
De notaris (aangezocht door de drie erfgenamen) zegt in een fatsoenlijk en kalm verlopend gesprek op zijn kantoor tegen de vierde erfgenaam afzonderlijk: "Ik heb gehoord dat er problemen zijn binnen de familie, dat ge niet overeenkomt met de andere drie erfgenamen. Het is inderdaad beter dat ge een eigen notaris zoekt om u te laten vertegenwoordigen".
De notaris herhaalt dit tot drie maal toe tijdens het eerste kwartier van het gesprek.
De bedoeling van het bezoek van de vierde erfgenaam aan de notaris was enkel bedoeld om de notaris te overtuigen ook hem te vertegenwoordigen, samen met de drie andere erfgenamen.
Er is absoluut -en te bewijzen- geen enkele plausibele reden waardoor de notaris de vierde erfgenaam niet zou moeten vertegenwoordigen.
Mijn vraag:
mag een notaris zonder geldige reden of uitleg weigeren van de vierde erfgenaam te vertegenwoordigen?
Staat het een notaris vrij om zonder opgave van reden een deel van de erfgenamen te vragen een andere notaris op te zoeken in deze erfeniskwestie?
De notaris kende de vierde erfgenaam hoegenaamd niet tot die op zijn kantoor toekwam. Dat gesprek liep beheerst en constructief (gezien vanuit het standpunt van de vierde erfgenaam. De vierde erfgenaam was bij die notaris om te vragen om voor redenen van kostenbesparing door hem vertegenwoordigd worden. De notaris weigert hieraan te voldoen.
Wat moet de notaris en wat mag de notaris, in deze kwestie, en meer specifiek naar de keuze van wie hij wil vertegenwoordigen?