Mijn partner en ik beslisten om na 30 jaar uiteen te gaan. We waren niet getrouwd en hadden geen samenlevingscontract.
Wel hebben we samen een woning die volledig is afbetaald. Ze is geschat op 300000 euro. Ik mag in het huis blijven wonen. Ik heb 2 kinderen en hij heeft geen erfgenamen, geen kinderen, geen familie. We gaan beiden akkoord dat mijn kinderen het huis later erven. We geraken er echter niet uit wat voor ons en de kinderen het voordeligst is. Mij hier gewoon laten wonen en hem levenslang een woonstvergoeding betalen? Hij blijft dan eigenaar en maakt dan een testament waardoor mijn kinderen zijn deel erven. ( met waarschijnlijk serieuze successierechten op zijn deel ) Maar dan hebben we geen registratierechten te betalen, blijft alles een beetje zoals het is en het is denkelijk de snelste oplossing . Tweede mogelijkheid: Hij gaat akkoord met een regeling waarbij ik 80000 euro cash betaal (van het totaal van 150000 euro waar hij recht op heeft en dat ik via een hypothecaire lening zou kunnen krijgen ) en de rest in afbetalingen ( na 10 jaar ) tot 1 van de 2 sterft. Dat is voor mij financieel een serieuze dobber qua afbetaling en voor hem is het "daarna " natuurlijk ook niet erg rechtvaardig, want hij is al 67. Dan erven mijn kinderen enkel van mij en veronderstel ik dat ze een pak minder successierechten moeten betalen.
Ik vind het positief dat we overeenkomen en dat alle mogelijkheden bespreekbaar zijn, maar we hebben natuurlijk onze leeftijd tegen. Zijn er eventueel nog andere oplossingen?Hoe regelen we dit eigenlijk het best/ voordeligst?