Erfenis verwerpen ongeboren kinderen

[Adinda00]

Dag,


In 1997 is onze moeder overleden. Mijn zus meerderjarig, mijn broer en ik minderjarig.
Er is geen afstand van erfenis gedaan door onze voogden (grootouders) - nu pas te weet gekomen.

Nu in 2016 zou er een oplossing uit de bus zijn gekomen. Wij hebben alle 3 afstand van erfenis gedaan.
Echter wordt er gevraagd om ook afstand te doen in naam van onze kinderen.

Mijn zus haar kinderen zijn geboren in 2002 en 2006. Mijn kinderen in 2010 in 2012.

Onderstaande hebben wij gevonden na wat zoekwerk. Echter niemand kan ons een sluitend antwoord geven. Wij zijn op de griffie geweest, naar de vrederechter. Vandaag heeft de belastingsdienst opnieuw gebeld - ze weigeren via mail te beantwoorden - met de boodschap dat wij voor onze kinderen afstand dienen te doen voor het einde van deze maand.

Klopt onderstaand of zijn er toch uitzonderingen ?

Artikel 725 Belgisch Burgerlijk Wetboek

Om te kunnen erven moet men bestaan op het ogenblik dat de erfenis openvalt.

Derhalve zijn onbekwaam om te erven:

1° Hij die nog niet verwekt is;

2° Het kind dat niet levensvatbaar geboren is;


Burgerlijk recht
Levensvatbaar geboren zijn: minstens gedurende een zeker tijd zelfstandig in leven kunnen blijven.

Artikel 725 BW schakelt het bestaan slechts gelijk met het verwekt zijn, op voorwaarde dat het aldus verwekte kind levend en levensvatbaar wordt geboren.

Het kind dat alleen in de vorm van sperma bestaat is nog niet verwekt. Pas na het samenbrengen van zaadcel en eicel is het kind verwekt.



Hartelijk dank voor uw reactie.

Vg

[roharro]

Sperma is geen kind.
Een eicel ook niet.
Zoniet zou men de nog aanwezige eicellen bij de vrouw moeten tellen om het aantal erfgenamen te bepalen.
En aangezien, in tegenstelling tot eicellen, er een constante productie van zaadcellen is, een onmogelijke opgave voor
het tellen van de ervende spermacellen.

Om alle onzekerheid uit te sluiten is het aangewezen dat uw kinderen ook die erfenis verwerpen (ik veronderstel dat er schulden mee gepaard gaan?). Dat kan alleszins geen kwaad en het kost u geen cent meer.

[Adinda00]

Dank voor uw reactie.


Er zijn echter wel kosten aan verbonden. We dienen voor elk van onze kinderen toestemming te vragen aan de vrederechter.
We dienen een bewijs van overlijden over te maken voor elk opnieuw.

Ik ga niet zeggen dat het een onoverkomelijke som is, al zullen we snel aan 200 à 300 € komen. Hetgeen liefst vermeden wordt, indien niet nodig.

[Mariette]

Ik begrijp uw probleem niet echt.

Mijn (op dit ogenblik kinderloze) kinderen hebben de erfenis van hun vader verworpen (één document, beiden vermeld) voor 30 euro. Weinig waarschijnlijk dat ze later indien ze kinderen hebben deze ook nog eens moeten verwerpen. Zo kan je wel aan de gang blijven, want dié kinderen zullen dan later mogelijkerwijze ook weer kinderen hebben.....

zoals hun verteld werd kan men inderdaad wel teruggaan tot de vierde graad of zo. Dus in het geval van mijn ex-echtgenoot zouden ze ook de mogelijkheid hebben om diens broer, zoon, neven, tantes en ooms te laten erven. Alleen: daar is totaal niks mee gebeurd.

[roharro]

@TS: Het is natuurlijk wel zo dat voor de kinderen er eerst sprake is van een erfenis nadat de ouders hebben verworpen.
En op dat ogenblik (2016) waren ze al geboren.

Alleszins een interessante vraag. Volgens mij moeten ze om deze reden ook verwerpen.

@Mariette: situatie van TS is verschillend van uw situatie, ze hadden zelf nog niets verworpen toen ze kinderloos waren!
Men heeft immers 30 jaar om te verwerpen. Nu verwerpen ze maar intussen zijn er kinderen. En als je iets verwerpt gaat dat
naar de volgende in de rij....

[scorpioen]

BARBAIX, R., in Erfenissen, schenkingen en testamenten. Artikelsgewijze commentaar met overzicht van rechtspraak en rechtsleer, Art. 739 BW, schrijft:
De plaatsvervuller moet al bestaan en nog bestaan op het ogenblik van het overlijden
van de overledene.
De plaatsvervuller moet minstens verwekt zijn op het ogenblik van het openvallen
van de nalatenschap van de overledene. Afstammelingen van de plaatsvervulde
die maar worden verwekt na het overlijden van de overledene, kunnen bijgevolg
geen erfrechtelijke aanspraken laten gelden in zijn nalatenschap.

De plaatsvervuller zijn uw kinderen, de plaatsvervulde bent u en de overledene is grootmoeder.
De kinderen komen dus, volgens deze tekst, niet door plaatsvervulling in uw plaats. Zij zijn na uw verwerping ook geen erfgenamen, wat zij waren nog niet verwekt toen grootmoeder stierf.