Situatie: ouders gehuwd zonder huwelijkscontract, wel aparte akte "gifte onder levenden", of "langst leeft al heeft" in 1975. Vader overlijdt in maart 2020 op 84j leeftijd. De akte werd door de notaris geregistreerd na het overlijden. Er zijn 2 kinderen die zeer goed overeenkomen met moeder, en het roerend en onroerend vermogen is niet onaanzienlijk. Naar erfbelasting toe is deze akte voor dit overlijden zeer nadelig, maar ook naar de toekomst mocht moeder komen te overlijden niet ideaal.
Vraag:
- kan moeder de contractuele erfstelling verwerpen, en zo ja: hoe?
- heeft een verwerping nog invloed op de huidige aangifte in de nalatenschap, of is dit enkel nog burgerrechterlijk van tel ?
- de invloed op de toekomstige nalatenschap zal bij verwerping fiscaal gunstiger uitkomen als ik me niet vergis? Indien verwerping niet mogelijk is, dient er
bij een goede successieplanning immers (meer) gewerkt te worden met schenkingen, en vallen er dus schenkingrechten te betalen. Dit op zaken die al eens
belast zijn in de huidige nalatenschap(mocht de verwerping door de fiscus niet aanvaard worden).
Ik stel deze vraag omdat ik in dit forum een interessante post vond van o.a.forumlid Poene (viewtopic.php?t=77402 post #7): "De moeder kan de contractuele erfstelling verwerpen. Ze kan dit vormloos doen. Bij wettelijke erfopvolging moet men een verklaring op de griffie doen, maar bij verwerping van een legaat of een contractuele erfstelling is dit niet zo. Natuurlijk moet de wil van de moeder voldoende vaststaan." Graag echter had ik bevestiging gevraagd, en wat bijkomende info. Mijn notaris was niet direct bekend met deze regeling;