Vernietiging verwerping

[asperger]

lopen wij ook de kans zo het huis te verliezen aan een buitenstaander die mogelijks een hoger bod zou uitbrengen bij een openbare verkoop.

Dat is zo. Daar valt niets aan te doen. Indien onderling geen prijs kan worden afgesproken kan een openbare verkoop geeist worden en daar bepaalt de vraag de prijs.

[Rica]

@ Karel: Als je kan bewijzen dat die zus die auto in gebruik heeft genomen (en zij kan niet aantonen dat die auto bvb een schenking van haar ouder(s) bij leven was of dat ze die auto bvb al bij leven had gekocht en nu pas laat inschrijven...) dan heeft ze zeer zeker de nalatenschap aanvaard. En misschien kan je nog wel andere zaken bewijzen (alle situaties waarin ze de hoedanigheid van erfgenaam heeft aangenomen en daden zijn die ze alleen in de hoedanigheid van erfgenaam kan stellen en die je ook kan bewijzen zou ik verzamelen! Hoe meer zaken je kan bewijzen, hoe overtuigender tov de rechter! Het is tenslotte de appreciatie van de rechter die zal bepalen of de verwerping al/niet zal overruled worden). Maar weet dat jullie moeten bewijzen dat die zus een daad (of daden) van erfgenaam heeft gesteld! Maar zoals u het beschrijft, is dat blijkbaar wel het geval.
En dan moet je er m.i. inderdaad voor gaan om die verwerping ongedaan te maken! Nu u de situatie heeft verduidelijkt is dit m.i. idd de enige mogelijkheid om de wet op de kleine nalatenschappen te laten toepassen (als er een minderjarige in 't spel is zit je in feite mogelijk weer met het gevaar van een verplichte openbare verkoop ter bescherming van de minderjarige en daarbij nog de te verwachten aanvaarding onder voorrecht van boedelbeschrijving, dan vrees ik dat je niet onder een openbare verkoop onderuit zal kunnen... )
In geval van een zuivere of stilzwijgende aanvaarding door die zus en de aanvaarding door uw vrouw + de vraag van uw echtgenote om de ouderlijke woning over te nemen tegen schattingsprijs, (en uw echtgenote voldoet aan de voorwaarden opgesomd in de wet), dan kan er GEEN openbare verkoop verplicht worden. (Je zal die woning m.i. dan wel zelf moeten gaan bewonen, hé...).
Indien uw echtgenote, volgens de wet op de kleine nalatenschappen, geen 'voorrang' heeft op die zus moet je misschien ook rekening houden met de mogelijkheid dat die zus de woning ook gaat willen overnemen tegen schattingsprijs (of is die mogelijkheid onbestaande?) ...
(Indien er, bij overname tegen schattingsprijs op grond van de wet op de kleine nalatenschappen, geen akkoord is/ wordt bereikt tussen de erfgenamen omtrent de (schattings)prijs zal de rechter een schatter aanduiden. Het niet tot een akkoord komen tussen de erfgenamen omtrent de schattingsprijs leidt dan niet tot de openbare verkoop).

[Rica]

Nog even een vraagje; TS schrijft: ..."het zich toe-eigenen van goederen uit de erfenis voor de verwerping schriftelijk geregistreerd staat "...
Wat staat er juist op papier en op welke manier werd het schriftelijk geregistreerd? (Want met een beetje geluk beschik je misschien wel over een zuivere/expliciete aanvaarding...) (zie mijn tekst hierover hoger)

[Karel1977]

@rica onmiddellijk na het overlijden van mijn schoonmoeder heeft zij haar wagen meegenomen, de nrplaat laten schrappen en het inschrijvingsbewijs op haar naam laten zetten en haar eigen nrplaat. Ze heeft ook de verzekering van die wagen stopgezet en op haar naam hem verzekerd. Dit allemaal na het overlijden en voordat ze ging verwerpen op de rechtbank. Mijn inziens moet dit dus zonder twijfel kunnen bewezen worden aan de hand van datum inverkeersstelling van de wagen op haar naam en de latere datum die op de akte van verwerping is geregistreerd.

De aankoopfactuur van de wagen staat op naam van mijn schoonmoeder en hebben wij in ons bezit. Het was ook gewoon haar wagen waar zij tot voor haar dood dagdagelijks mee rondreed.

[Rica]

Ik zou denken dat, indien ze die auto idd uit de nalatenschap heeft gehaald en er nu zelf over beschikt, het een daad van erfgenaam is, gezien ze dan m.i. een daad van beschikking zou gesteld hebben, en aldus de nalatenschap stilzwijgend zou aanvaard hebben.
Maar, ik zeg maar wat, bent u zeker dat ze bvb die auto niet bij leven al van uw schoonmoeder zou kunnen gekocht hebben? Of gekregen hebben van uw schoonmoeder? Of uw schoonmoeder iets in die aard heeft 'laten tekenen'? Want dan heeft het niets meer met de erfenis te maken en is het bijgevolg ook geen daad van erfgenaam... (ze zou de auto dan ingeschreven hebben op haar naam in de hoedanigheid van eigenaar van de wagen, als gevolg van een aankoop of schenking, niet in de hoedanigheid van erfgenaam)...
Ik las in rechtspraak een casus waar een erfgenaam (die de nalatenschap verworpen had), de auto van de overledene had verkocht, maar waar de rechter de verwerping niet ongedaan maakte. De verwerpende erfgenaam was erin geslaagd de rechter ervan te overtuigen dat hij de auto had verkocht om verdere kosten voor de nalatenschap te besparen, gezien er voor die auto een garage werd gehuurd. Door de auto te verkopen kon de huur van de garage opgezegd worden en dus het huurgeld bespaard worden. De rechter oordeelde dat het in die casus geen daad van beschikking betrof, maar wel een daad van voorlopig beheer en er bijgevolg geen stilzwijgende aanvaarding was geweest.
In rechtspraak van Rb Eerste aanleg Luik las ik (was ivm een casus met een aanvaarding onder voorrecht van BB, maar ik denk dat dat wel mag doorgetrokken worden naar een verwerping) "diegene die zich op stilzwijgende aanvaarding beroept, moet er het bewijs van leveren. Maar het volstaat dat hij aantoont dat een daad van beschikking of van definitief beheer werd gesteld om de bewijslast om te keren. Dan moet de erfgerechtigde bewijzen dat hij handelde in een andere hoedanigheid, uit noodzaak of ingevolge dwaling". Als uw schoonzus hierin slaagt is de kans groot dat de verwerping niet zal overruled worden door de rechter...
De omstandigheden van een zaak en vooral de onderlinge combinatie ervan zal in de materie m.i. doorslaggevend zijn. Dat impliceert dat elk geval apart zal moeten beoordeeld worden gezien de doorslaggevende omstandigheden telkens verschillend kunnen zijn. De afweging van het doorslaggevend karakter ervan behoort tot de soevereine beoordelingsbevoegdheid van de feitenrechter.
Ik zou ervoor zorgen dat ik alle documenten/overtuigingsstukken ik mijn bezit zou hebben en de casus dan toch wel voorleggen aan de notaris die de vereffening en verdeling regelt en horen hoe die het verder ziet, en dit direct op de eerste bijeenkomst en duidelijk stellen dat u de verwerping van de nalatenschap aanvecht. Want u moet als eerste bewijzen dat er volgens u reeds een daad van erfgenaam werd gesteld vóór de verwerping, zodat verwerpen niet meer mogelijk was. Is het een gerechtelijke vereffening en verdeling, dan laat u m.i. best al op de eerste zitting, waar de notaris-vereffenaar moet aangeduid worden, noteren op het zittingsblad dat u de verwerping aanvecht.
Maar misschien zijn er hier andere forumleden die beter op de hoogte zijn van deze materie/ praktijk???

[asperger]

Volgens mij is dit van toepassing:

Art. 792. B. W. : De erfgenamen die goederen van de nalatenschap hebben weggemaakt of verborgen gehouden, verliezen de bevoegdheid om de nalatenschap te verwerpen; al verwerpen zij deze, toch blijven zij zuiver erfgenaam, zonder op enig aandeel in de weggemaakte of verborgen gehouden zaken aanspraak te kunnen maken.

TS moet dat wel kunnen bewijzen.

[Rica]

Idd asperger, maar men moet voor het vragen van de toepassing van art 792 BW m.i. wachten tot de eed werd afgelegd bij de boedelbeschrijving en zien of die zus dan al/niet iets gezegd heeft over het in bezit nemen van die auto... Als ze er niet over spreekt, en ze kan niet bewijzen dat ze die auto bvb gekocht heeft (als ze hem gekregen heeft moet ze het zeggen), dan is er niks verkeerd. Men spreekt m.i. pas van heling nadat de eed werd afgelegd dat er niets werd achtergehouden uit de nalatenschap en dat niet overeenstemt met de realiteit. Dat moet TS zeer goed in t oog houden, maar daar is hij nu niets mee. Als TS nu kan bewijzen dat die zus effectief een daad van beschikking heeft gesteld dan kan TS bij het begin van de V&V reeds vragen de verwerping te overrulen, gezien er reeds een stilzwijgende aanvaarding was. De heling kan pas later ingeroepen worden. Als TS nu al spreekt over vermoedelijke heling kan die zus bij de V&V alsnog melding maken van de 'overname' van die auto en eventueel 'berouw' tonen en dan is er m.i. geen sprake van heling...
Maar TS moet m.i. sowieso NU alle bewijzen verzamelen, die aantonen dat die zus de auto uit de nalatenschap heeft genomen zonder tegenprestatie. Kan hij dat bewijzen, dan maakt hij een kans om de verwerping te laten overrulen; kan hij dat niet bewijzen dan maakt hij m.i. geen kans. ..

[Rica]

(Ter aanvulling van mijn bovenstaande opmerking: wil TS zich beroepen op heling zal dat m.i. weer heel gedoe worden. De verwerpende zus zal m.i. niet meer bij de V&V betrokken worden (ze zal m.i. wel opgave moeten doen van mogelijke schenkingen door de overledene gedaan bij leven) en dus ook geen eed moeten afleggen... )

[asperger]

Een gedoe gaat dat zeker worden.
Ik blijf me afvragen of in de vraagstelling van TS, in zijn geheel bekeken, het sop de kool waard is.

[Rica]

M.i. loont het wél de moeite, asperger. De overname tegen schattingsprijs op grond van de wet op de kleine nalatenschappen komt m.i. in gevaar als er een van die kinderen van die verwerpende zus de nalatenschap zou aanvaarden onder voorrecht van boedelbeschrijving (wat zou gebeuren uit wat ik meen begrepen te hebben uit wat TS schreef). M.i. volgt er normaal gezien een openbare verkoop in geval van een beneficiaire aanvaarding. Samenloop tussen openbare verkoop igv beneficiaire aanvaarding en de vraag voor overname tegen schattingsprijs: ik vrees dat de openbare verkoop voorrang zal krijgen? (Maar dit weet ik niet zeker ... en ik zou het risico ook niet willen lopen indien ik het op een andere manier zou kunnen voorkomen...)
Bovendien, indien TS alle bewijsstukken kan verzamelen om aan te tonen dat die zus die auto idd uit de nalatenschap heeft weggenomen zonder er iets voor te betalen en dat de auto niet aan haar, bij leven van de moeder, werd verkocht of geschonken en dat de zus haar moeder niet één of ander papiertje heeft laten tekenen in haar voordeel, dan denk ik dat er een reële kans bestaat dat die verwerping ongedaan wordt gemaakt. Die zus kan dan niet meer aanvaarden onder voorrecht van boedelbeschrijving en dan is die deur toe. Dan aanvaarden de 2 zussen de nalatenschap en dan kan echtgenote van TS de vraag stellen tot overname van het ouderlijk huis op grond van de wet op de kleine nalatenschappen, indien ze voldoet aan de voorwaarden van die wet. Wat er m.i. dan nog kan 'verkeerd' lopen is dat die zus dan ook gaat eisen om het OG over te nemen tegen schattingsprijs. Maar daar kan TS misschien nu al wel een inschatting over maken of dat tot de mogelijkheden zou behoren. En de overnemer moet tenslotte het OG toch ook zelf gaan bewonen...
Persoonlijk zou ik er wel voor gaan, indien ik de nodige bewijsstukken zou kunnen verzamelen uiteraard. De notaris gaat het m.i. niet voor TS doen. TS moet zélf het bewijs leveren.