#4 , 29 jun 2008 17:18
Ik heb er mijn cursus op nageslaan, want ik raakte in de war met die "zaakvervanging" zoals U ze suggereerde.
***********************
Zaakvervanging bestaat enkel in het huwelijksvermogenrecht, niet inzake erfrecht (terugkeer)?
Voorwaarden omdat iets zou terugkeren naar de schenker:
* uiteraard overlijden van de begiftigde terwijl de schenker nog leeft
* de begiftigde heeft geen afstammelingen (**)
* de gift moet nog aanwezig zijn in het vermogen van de begiftigde (en dat is letterlijk te lezen)
--> het huis, de grond, de auto, ... moet er nog zijn en mag niet in het testament van de begiftigde staan als toekomende aan iemand anders. Eens verkocht is er geen sprake meer van terugkeer, en ook niet van hetgeen er voor in de plaats zou gekomen zijn.
--> wat een geldsom betreft, is het zelfs nog strenger dan ik dacht (ik dacht: geld is geld). Men moet kunnen aantonen dat dat specifieke geld er nog is (dat zal alleen kunnen als men het op een aparte rekening heeft gezet en heeft laten staan)
(**) Voor de bedongen terugkeer is er maar één ding dat men extra kan bedingen: men kan de terugkeer ook bedingen zelfs al had de begiftigde afstammelingen.
******************
Toegepast op uw vraag:
1. vader schenkt 300.000 euro met beding van conventionele terugkeer
2. zoon koopt huis van 300.000 euro
3. zoon overlijdt en laat enkel huis na dat nog altijd 300.000 euro waard is.
Hoe keert die 300.000 terug?
Ze keert dus enkel terug als dat geld nog afgescheiden teruggevonden kan worden in het vermogen van de zoon.
Is daar een huis mee gekocht, dan keert er niets terug.
Opgelet voor art 747: als je dat leest, zou je denken dat de prijs in de plaats komt van de zaak als de zaak verkocht is. Maar er wordt bedoeld: enkel het geval dat de zaak verkocht is maar er is toevallig nog niet betaald! Het gaat dus om de nog verschuldigde prijs, niet om in de plaat reeds ontvangen prijs.
"De bloedverwanten in de opgaande lijn erven, met uitsluiting van alle anderen, de zaken door hen geschonken aan hun kinderen of afstammelingen die zonder nakomelingschap zijn gestorven, wanneer de geschonken zaken nog in natura aanwezig zijn in de nalatenschap.
Indien de zaken zijn vervreemd, bekomen de bloedverwanten in de opgaande lijn de prijs die daarvoor nog verschuldigd mocht zijn. "
Uw laatste vraag is de lastigste: waarom kan men niet een terugkeer bedingen met zaakvervanging?
De wetgever heeft eigenlijk het recht op terugkeer geregeld bij de schenkingen. En het geschonken goed is hierbij zo essentieel, dat het enkel en alleen over dat goed kan gaan.
Het zou vloeken met Artikel 948 Een akte van schenking van roerende goederen is alleen geldig voor de goederen waarvan een staat van schatting, getekend door de schenker en door de begiftigde of degenen die voor deze laatste aannemen, aan de minuut van de schenking gehecht is.
Het zou de moeite zijn om eens in buitenlandse wetgeving te gaan kijken, maar ik heb er niets over.