JuridischForum.be

Als ouders een huis hebben en deze willen weg geven aan 1e kind en aan het 2e kind een even grote geldsom ter compensatie willen geven, terwijl het 2e kind juist geen geld wil, maar graag het huis.

Is er dan iets wat het 2e kind hier aan kan doen?

Beide ouders hebben het beschikkingsrecht over hun vermogen. Indien aan alle voorwaarden van een geldige schenking wordt voldaan, kunnen zij hun goederen wegschenken aan om het even wie. Het 2e kind kan daar niets aan doen. Het 2e kind hoeft zelfs de geldsom niet als schenking te aanvaarden. Een schenking is een eenzijdig contract waarbij de toestemming van de schenker(s) maar ook de aanvaarding van de begiftigde vereist is. Dus als het 2e kind de geldsom niet aanvaardt, is er geen schenking. Maar dit heeft niet tot gevolg dat de schenking aan het 1e kind niet zou kunnen doorgaan.

Eventueel kan het 2e kind bij het overlijden van de ouders de inbreng van de schenking van het huis vorderen (behalve indien de schenking vrij van inbreng is geschiedt).

Chris

Ik hoop dat er overeenstemming bereikt wordt tussen de betrokkenen over wie het huis zal hebben. Waar ik wel wil op wijzen is het volgende : in zulke gevallen van successieplanning en schenkingen is het aan te raden dat aan alle kinderen steeds hetzelfde gegeven wordt. Concreet : men schenkt de woning aan de kinderen samen , en geeft beiden evenveel geld. Daarna kan het ??n kind het andere uitkopen. Indien men het ene kind het huis en het andere een evenwaardige som geeft , komt men vroeg of laat in de problemen. Bij de dood van de schenkers worden de schenkingen herberekend aan hun waarde op dat ogenblik en dient er eventueel een aanpassing betaald te worden.
Een voorbeeld : in 2000 krijgt de zoon een woning van 100.000? en de dochter een som van 100.000 ? , van hun ouders. In het jaar 2020 zijn de beide ouders overleden. De woning is dan 150.000 ? waard , en de 100.000 ? cash is nog hetzelfde. Gevolg : de zoon moet zijn zus de helft van de meerwaarde nl. 25.000 ? betalen ( ik houd geen rekening met andere tegoeden in dit voorbeeld.)
Zulke toestanden worden beter vermeden[/b]

Hierbij kan ik me aansluiten, maar toch heb ik nog een vraag:

Vraag 1: Kan kind 2 een taxatie eisen van het huis? Of kan dat pas bij de erfenis gedaan worden? En indien het laatste, wat gebeurd er dan met wijzigingen aan het huis? Huis kan verslechteren of opgeknapt worden nl.

Vraag 2: Wat als kind 2 bijv. 200.000 krijgt terwijl het huis 250.000 waard is, wordt dit dan later weer verrekend bij de erfenis als kind2 niet iets ondertekend dat dit dezelfde waarde heeft?

Vraag 3: Je hebt het over het huis + geld geven aan beide kinderen zodat deze elkaar kunnen uitkopen. Wat als beide nou dat huis willen hebben? Hoe kunnen deze twee dit conflict dan weer oplossen?

Alvast bedankt voor de antwoorden die gegeven zijn!

Om tot een juiste aanpak te komen , is natuurlijk ,zoals ik reeds aanhaalde, een correcte afspraak vooraf nodig : wie zal uiteindelijk het huis bekomen? Desnoods laat u het lot beslissen. Dit moet echt op voorhand geregeld zijn , anders heeft heel de operatie geen zin.
Ik verwijs naar Burgerlijk Wetboek Art. 843 en volgende. Ik citeer art 922 : Om de inkorting (dwz. eventuele grootte van terugbetaling) te bepalen , vormt men een massa uit alle goederen die bij het overlijden van de schenker aanwezig waren. De goederen waarover hij bij schenking onder levenden heeft beschikt, worden fictief daarbij gevoegd volgens hun staat ten tijde van de schenking en hun waarde bij het overlijden van de schenker.'
Er kan zowel nu als bij de erfenis een taxatie gevraagd worden. Bij de schenking zal de dienst 'Registratie' wel toezien op een juiste waarde voor de bepaling van te betalen schenkingsrechten. Om de waarde te bepalen bij de erfenis kan vb. de ABEX gevolgd worden , di. de index van de bouwnijverheid. Zo wordt de waarde op het ogenblik van de schenking herrekend naar het moment van de 'erfenis', zonder rekening te houden met wijzigingen aan het goed.
Art 922 bepaalt dus ook dat verschillen verrekend (kunnen) worden bij de erfenis. Want er kan onderling altijd overeen gekomen worden om af te zien van eventuele inkorting op het moment van de erfenis , maar gewoonlijk gebeurt dit niet wanneer de verstandhouding slecht (geworden) is.
Ik blijf dus bij mijn oorspronkelijk standpunt , in de veronderstelling dat er twee kinderen zijn.
1. ieder krijgt een gelijke som , afhankelijk van de waarde van het huis, op offici?le wijze : registratie aan 3%.
2. het huis wordt geschonken aan de kinderen in onverdeeldheid , wat al inhoudt dat er minder schenkingsrechten zijn.
3. E?n kind koopt het andere uit. registratie aan 1%
4. Er is geen discussie ( over dit deel) bij de vererving.
Dit is de aan te raden en voordeligste werkwijze.
Contacteer zeker vooraf uw notaris!