JuridischForum.be

Een koppel dat niet getrouwd is en zonder samenwoningscontract en ieder voor 50% eigenaar van de woning waarin ze wonen. Dan maken ze een testament voor het deel dat ze vrij kunnen wegschenken aan de partner. Dus van de 50% van de partner die overlijdt heeft de andere 1/3 en de 2/3 is dus voor de kinderen van de overledene.
Nu is mijn vraag: moet deze eigendom verkocht worden om de 2/3 uit te betalen aan de kinderen? Er is geen vruchtgebruik.

let op: een testament is herroepbaar, in mijn ogen geen goede oplossing voor samenwonenden.

waarom zou het moeten verkocht worden? zolang niemand vraagt om uit onverdeeldheid te gaan, is dat niet aan de orde. en als iemand het vraagt en er is een partij niet akkoord, bestaan er allerhande vertragingsmaneuvers, maar dat is natuurlijk niet bevorderlijk voor de verhoudingen.

Eigenlijk zouden die mensen 'wettelijk' moeten gaan samenwonen. Dat doen ze door op het gemeentehuis een verklaring te ondertekenen.
Dan erft ,automatisch, de overlevende partner het vruchtgebruik op de gezinswoning. Die kan dan blijven wonen in dat huis , levenslang. Niemand kan die partner eruit zetten of het huis laten verkopen. De kinderen erven dan wel voorlopig slechts de blote eigendom.
In de voorgestelde situatie heeft de overlevende partner nooit zekerheid. De kinderen kunnen vragen het huis te verkopen of hun deel uit te betalen. Als dat kan vermeden worden .....

Uit ‘en de 2/3 is dus voor de kinderen’ leid ik af dat u THANS SAMEN twee kinderen hebt. Het beschikbaar gedeelte dient echter bepaald bij overlijden.

Ook vruchtgebruik,net zoals gebruik en bewoning,kan geschonken worden bij TESTAMENT.

“Art.581.Vruchtgebruik kan worden gevestigd, of zuiver en eenvoudig, of voor een bepaalde tijd, of onder een voorwaarde.”(B.W.=Burgerlijk Wetboek).

Indien ‘zuiver en eenvoudig’ het beschikbaar gedeelte van de schenker zou overschrijden dan kan het vruchtgebruik gevestigd worden voor ‘een bepaalde tijd’, ZO dat het beschikbaar gedeelte niet wordt overschreden.

‘Er bestaat geen onverdeeldheid tussen de vruchtgebruiker en de blote eigenaar‘(Cass. 2 december 1880,Pas. 1881,I,72) zodat de blote eigenaars tegen de vruchtgebruiker geen toepassing kunnen maken van : “Art.815.Niemand kan worden genoodzaakt in onverdeeldheid te blijven; en de verdeling kan te allen tijde worden gevorderd...”(B.W.).Deze bepaling is wel van toepassing op onverdeeldheid in volle eigendom.

“Art.894.Een schenking onder de LEVENDEN is een akte waarbij de schenker zich dadelijk en onherroepelijk van de geschonken zaak ontdoet, ten voordele van de begiftigde, die ze aanneemt.”(B.W.).
’5.B.Dit wil zeggen dat de begiftigde onmiddellijk een werkelijk recht...op de gegeven zaak verkrijgen moet,zonder dat nochtans vereist zij dat hij dadelijk in het bezit van de zaak gesteld zij.‘(KLUYSKENS,A.,De Schenkingen en Testamenten,Antwerpen 1955,16).

‘32...In het beding van AANWAS...wordt overeengekomen dat bij het intreden van een bepaalde gebeurtenis,gewoonlijk een overlijden,het aandeel van één der deelgenoten in bepaalde goederen...van rechtswege door de overige deelgenoten verkregen zal worden...“(MICHIELS,D.,Bedingen van tontine en aanwas,R.W.1995-96,978).

“Art.581.Vruchtgebruik kan worden gevestigd, of zuiver en eenvoudig, of voor een bepaalde tijd, of onder een voorwaarde.”(B.W.=Burgerlijk Wetboek).

Indien ‘zuiver en eenvoudig’ het beschikbaar gedeelte van de schenker zou overschrijden dan kan het vruchtgebruik gevestigd worden voor ‘een bepaalde tijd’, ZO dat het beschikbaar gedeelte niet wordt overschreden.

‘Er bestaat geen onverdeeldheid tussen de vruchtgebruiker en de blote eigenaar‘(Cass. 2 december 1880,Pas. 1881,I,72) zodat de blote eigenaars tegen de vruchtgebruiker geen toepassing kunnen maken van : “Art.815.Niemand kan worden genoodzaakt in onverdeeldheid te blijven; en de verdeling kan te allen tijde worden gevorderd...”(B.W.).Deze bepaling is wel van toepassing op onverdeeldheid in volle eigendom.

“Art.894.Een schenking onder de LEVENDEN is een akte waarbij de schenker zich dadelijk en onherroepelijk van de geschonken zaak ontdoet, ten voordele van de begiftigde, die ze aanneemt.”(B.W.).
’5.B.Dit wil zeggen dat de begiftigde onmiddellijk een werkelijk recht...op de gegeven zaak verkrijgen moet,zonder dat nochtans vereist zij dat hij dadelijk in het bezit van de zaak gesteld zij.‘(KLUYSKENS,A.,De Schenkingen en Testamenten,Antwerpen 1955,16).

‘32...In het beding van AANWAS...wordt overeengekomen dat bij het intreden van een bepaalde gebeurtenis,gewoonlijk een overlijden,het aandeel van één der deelgenoten in bepaalde goederen...van rechtswege door de overige deelgenoten verkregen zal worden...“(MICHIELS,D.,Bedingen van tontine en aanwas,R.W.1995-96,978).

Dit juridisch forum wordt met de dag moeilijker voor mensen die geen MBA-studies gedaan hebben!!

Laten we het simpel houden!

met respect voor uw juridische kennis mijnheer Demoor: ik begrijp ook niet goed waarom u doelt op een testament, gewoon omdat het herroepbaar is. die wettelijke samenwoning die bovenposter voorstelt is toch veel simpeler (maar natuurlijk niet zo zeker omdat de samenwoning heel makkelijk kan opgezegd)? heeft u daar een bijzondere reden voor (kwestie van zelf iets te leren...)?

kan een schenking met bv bepaalde voorwaarden niet een oplossing zijn?

beding van aanwas is ook voor als iemand overlijdt, maar niet meer als men uit mekaar gaat

Indien beide partners het eerlijk spelen to. mekaar , is de constructie van wettelijk samenwonen met automatisch en wettelijk vruchtgebruik van de gezinswoning , het beste om zekerheid te hebben dat men verder over de woning kan beschikken. In dat geval kan men , zonder akkoord van de vruchtgebruiker , geen verkoop forceren. Bij feitelijk samenwonenden kan men dat wel , ook als de partner het vruchtgebruik heeft of uitbetaling van zijn deel bekomen.


Verder bedoelde ik met mijn opmerking over 'MBA-studies ' dat de meeste vragenstellers en lezers op dit forum moeite hebben om de ingewikkelde teksten uit de wetboeken te begrijpen en er ook geen behoefte aan hebben. Zelfs als die teksten van toepassing zijn , is de ambtelijke en gerechterlijke taal ervan ingewikkeld. De vragenstellers wensen een duidelijke uitleg in verstaanbare taal vooraleer zich te wenden tot notaris, advocaat, bankier of één of andere instantie. Ik denk dat een advocaat aan zijn klant diens zaak ook niet uitlegt door voor te lezen uit een wetboek. Dus , we houden het simpel.