zwart schaap
Geplaatst: 17 jun 2011 14:41
Ingewikkelde situatie.
Mijn vader(90+) woont officieel bij zijn dochter(mijn zus).(mijn moeder is 10 jaar geleden overleden) I.v.m. mogelijke beïnvloedbaarheid door derden is mijn zus sinds 3 jaar “onder toezicht” van mijn oudere broer. Mijn broer beheert dus het geld van mijn zus en rapporteert hiervoor jaarlijks aan de vrederechter.
Door voor mij (en mijn broer) nog steeds onverklaarbare redenen wil mijn vader en mijn (beïnvloedbare) zus mij niet meer zien(Mijn vader beschuldigd me van moord, geldbejag en zelfs incest) Beschuldigingen waarvoor hij teruggrijpt in de historie van 10, 20, 30, zelfs in het laatste geval 40 jaar geleden . Mijn broer vind hun houding onmenselijk maar stelt zich verder zo onschuldig mogelijk op en zoekt ook geen contact meer met mij.
Deze situatie is inmiddels 8 maanden. Bij het laatste contact stelt mij zus, dat ik geen cent kreeg van haar en dat ze onze kinderen ook niet hoefde te zien.
Nu heeft mijn vader vanuit zijn filosofie mijn zus in geld gecompenseerd, hetgeen zij aan verstandelijk vermogen ontbeerde. Zij heeft een groot eigen huis (mijn vader woont bij haar) en zij heeft pakweg € 250.000,- op de bank staan.
Ik zie mijn vader in staat mij te onterven en mijn zus ook zodanig beïnvloed op één of andere manier hetzelfde te doen. Onterven kan niet, maar hij blijft mij zus gelden schenken die moeilijk traceerbaar zijn. Ook richting mijn broer doet hij schenkingen (contant).
Door de gehele situatie ontstaat vanzelf bij mij een bepaald wantrouwen(al of niet terecht). Mede doordat ik in het buitenland woon zijn er ook geen “toevallige” contacten. Mijn vader is in staat, zoals hij in het verleden met zijn familie als eens gedaan heeft, van alles te bedisselen en arrangeren, zodat de “familiegelden” naar mijn zus of mijn broer gaan.
Ik heb het gevoel dat ik hier weinig of niet op kan anticiperen. Alleen bij zijn overlijden heb ik het recht om de bankafschriften van 3 jaar terug te kijken en mijn zus kan eigenlijk niets beginnen met het “familiegeld” dat mijn vader haar ruimschoots gegeven heeft(groot huis en veel geld). Klopt het dat ik met een gerust hart het beheer van deze gelden bij mijn broer kan(en moet) laten omdat mijn broer jaarlijks moet verantwoorden aan de vrederechter?
------------------
Mijn vader(90+) woont officieel bij zijn dochter(mijn zus).(mijn moeder is 10 jaar geleden overleden) I.v.m. mogelijke beïnvloedbaarheid door derden is mijn zus sinds 3 jaar “onder toezicht” van mijn oudere broer. Mijn broer beheert dus het geld van mijn zus en rapporteert hiervoor jaarlijks aan de vrederechter.
Door voor mij (en mijn broer) nog steeds onverklaarbare redenen wil mijn vader en mijn (beïnvloedbare) zus mij niet meer zien(Mijn vader beschuldigd me van moord, geldbejag en zelfs incest) Beschuldigingen waarvoor hij teruggrijpt in de historie van 10, 20, 30, zelfs in het laatste geval 40 jaar geleden . Mijn broer vind hun houding onmenselijk maar stelt zich verder zo onschuldig mogelijk op en zoekt ook geen contact meer met mij.
Deze situatie is inmiddels 8 maanden. Bij het laatste contact stelt mij zus, dat ik geen cent kreeg van haar en dat ze onze kinderen ook niet hoefde te zien.
Nu heeft mijn vader vanuit zijn filosofie mijn zus in geld gecompenseerd, hetgeen zij aan verstandelijk vermogen ontbeerde. Zij heeft een groot eigen huis (mijn vader woont bij haar) en zij heeft pakweg € 250.000,- op de bank staan.
Ik zie mijn vader in staat mij te onterven en mijn zus ook zodanig beïnvloed op één of andere manier hetzelfde te doen. Onterven kan niet, maar hij blijft mij zus gelden schenken die moeilijk traceerbaar zijn. Ook richting mijn broer doet hij schenkingen (contant).
Door de gehele situatie ontstaat vanzelf bij mij een bepaald wantrouwen(al of niet terecht). Mede doordat ik in het buitenland woon zijn er ook geen “toevallige” contacten. Mijn vader is in staat, zoals hij in het verleden met zijn familie als eens gedaan heeft, van alles te bedisselen en arrangeren, zodat de “familiegelden” naar mijn zus of mijn broer gaan.
Mijn vader(90+) woont officieel bij zijn dochter(mijn zus).(mijn moeder is 10 jaar geleden overleden) I.v.m. mogelijke beïnvloedbaarheid door derden is mijn zus sinds 3 jaar “onder toezicht” van mijn oudere broer. Mijn broer beheert dus het geld van mijn zus en rapporteert hiervoor jaarlijks aan de vrederechter.
Door voor mij (en mijn broer) nog steeds onverklaarbare redenen wil mijn vader en mijn (beïnvloedbare) zus mij niet meer zien(Mijn vader beschuldigd me van moord, geldbejag en zelfs incest) Beschuldigingen waarvoor hij teruggrijpt in de historie van 10, 20, 30, zelfs in het laatste geval 40 jaar geleden . Mijn broer vind hun houding onmenselijk maar stelt zich verder zo onschuldig mogelijk op en zoekt ook geen contact meer met mij.
Deze situatie is inmiddels 8 maanden. Bij het laatste contact stelt mij zus, dat ik geen cent kreeg van haar en dat ze onze kinderen ook niet hoefde te zien.
Nu heeft mijn vader vanuit zijn filosofie mijn zus in geld gecompenseerd, hetgeen zij aan verstandelijk vermogen ontbeerde. Zij heeft een groot eigen huis (mijn vader woont bij haar) en zij heeft pakweg € 250.000,- op de bank staan.
Ik zie mijn vader in staat mij te onterven en mijn zus ook zodanig beïnvloed op één of andere manier hetzelfde te doen. Onterven kan niet, maar hij blijft mij zus gelden schenken die moeilijk traceerbaar zijn. Ook richting mijn broer doet hij schenkingen (contant).
Door de gehele situatie ontstaat vanzelf bij mij een bepaald wantrouwen(al of niet terecht). Mede doordat ik in het buitenland woon zijn er ook geen “toevallige” contacten. Mijn vader is in staat, zoals hij in het verleden met zijn familie als eens gedaan heeft, van alles te bedisselen en arrangeren, zodat de “familiegelden” naar mijn zus of mijn broer gaan.
Ik heb het gevoel dat ik hier weinig of niet op kan anticiperen. Alleen bij zijn overlijden heb ik het recht om de bankafschriften van 3 jaar terug te kijken en mijn zus kan eigenlijk niets beginnen met het “familiegeld” dat mijn vader haar ruimschoots gegeven heeft(groot huis en veel geld). Klopt het dat ik met een gerust hart het beheer van deze gelden bij mijn broer kan(en moet) laten omdat mijn broer jaarlijks moet verantwoorden aan de vrederechter?
------------------
Mijn vader(90+) woont officieel bij zijn dochter(mijn zus).(mijn moeder is 10 jaar geleden overleden) I.v.m. mogelijke beïnvloedbaarheid door derden is mijn zus sinds 3 jaar “onder toezicht” van mijn oudere broer. Mijn broer beheert dus het geld van mijn zus en rapporteert hiervoor jaarlijks aan de vrederechter.
Door voor mij (en mijn broer) nog steeds onverklaarbare redenen wil mijn vader en mijn (beïnvloedbare) zus mij niet meer zien(Mijn vader beschuldigd me van moord, geldbejag en zelfs incest) Beschuldigingen waarvoor hij teruggrijpt in de historie van 10, 20, 30, zelfs in het laatste geval 40 jaar geleden . Mijn broer vind hun houding onmenselijk maar stelt zich verder zo onschuldig mogelijk op en zoekt ook geen contact meer met mij.
Deze situatie is inmiddels 8 maanden. Bij het laatste contact stelt mij zus, dat ik geen cent kreeg van haar en dat ze onze kinderen ook niet hoefde te zien.
Nu heeft mijn vader vanuit zijn filosofie mijn zus in geld gecompenseerd, hetgeen zij aan verstandelijk vermogen ontbeerde. Zij heeft een groot eigen huis (mijn vader woont bij haar) en zij heeft pakweg € 250.000,- op de bank staan.
Ik zie mijn vader in staat mij te onterven en mijn zus ook zodanig beïnvloed op één of andere manier hetzelfde te doen. Onterven kan niet, maar hij blijft mij zus gelden schenken die moeilijk traceerbaar zijn. Ook richting mijn broer doet hij schenkingen (contant).
Door de gehele situatie ontstaat vanzelf bij mij een bepaald wantrouwen(al of niet terecht). Mede doordat ik in het buitenland woon zijn er ook geen “toevallige” contacten. Mijn vader is in staat, zoals hij in het verleden met zijn familie als eens gedaan heeft, van alles te bedisselen en arrangeren, zodat de “familiegelden” naar mijn zus of mijn broer gaan.