JuridischForum.be

Een dadingsovereenkomst dient zo opgesteld te worden dat er wederzijdse toegevingen in opgenomen worden.

Als de toegevingen slechts van 1 kant komen kan men dan nog spreken van een dadingsovereenkomst?

Zou men de dadingsovereenkomst kunnen laten ontbinden? En indien zo, bestaat er hier reeds rechtspraak rond?

Het betreft een erfenis waarbij de langstlevende een dading ondertekend heeft maar waarbij de kinderen geen toegevingen gedaan hebben. Zou men de dadingsovereenkomst op basis van hetgeen hierboven is uiteengezet de dading kunnen laten ontbinden of nietigverklaring doordat er geen wederzijdse toegevingen gedaan werden in de dading, of in ondergeschikte orde de dading laten aanpassen (wellicht zullen de andere partijen daarin niet willen toestemmen)?

Of wordt de dadingsovereenkomst niet meer aanzien als een dadingsovereenkomst maar als een eenzijdige wilsuiting? (ter info alle partijen hebben getekend en het document kreeg als hoofding "dadingsovereenkomst" mee)

Dank!

Volgens artikel 2044 van het Belgische burgerlijk wetboek is een dading een contract, waarbij partijen een gerezen geschil beëindigen, of een toekomstig geschil voorkomen. Dit contract moet schriftelijk opgemaakt worden.
In België kan het gaan om een schikking voor een kwestie die volledig buitengerechtelijk is. In België is een dading een overeenkomst tussen twee partijen waarbij “meestal” (dus niet altijd) beide partijen toegevingen doen waartoe ze volgens de strikte wetgeving niet verplicht zijn.
Een dading is atlijd bindend en moet uitgevoerd worden, uitgezonderd bij nalatenschappen.
Een mede-erfgenaam kan wegens benadeling voor meer dan een vierde opkomen tegen een dading die tot doel heeft de onverdeeldheid te doen ophouden; zie ook Cass., 21 nov. 1946, A.C., 1946, 400.