JuridischForum.be

Wij zijn beiden in 2e huwelijk sinds 20 jr, echtgenoot heeft 1 zoon (23) uit 1e huwelijk, ikzelf 2 dochters (30 en 29) uit 1e huwelijk, we beschouwen deze allemaal als eigen kinderen en maken geen onderscheid. Samen hebben we geen kinderen. We hebben een huwelijkscontract wettelijke gemeenschap van goederen en waarbij de langstlevende een keuzebeding heeft. Maar wat als we beiden tegelijk overlijden? Kunnen wij laten vastleggen dat onze 3 kinderen een even groot deel erven? Men zegt me dat dit niet kan en de zoon recht heeft op de helft en mijn dochters elk op 1/4de. Dit lijkt ons erg onrechtvaardig. Klopt dit en kan dit eventueel via testament geregeld worden zodat elk kind evenveel krijgt?

Welke notaris heeft dat weer geflikt? In principe erft elk kind alleen van zijn ouder. Via testament kan dit aangepast worden. Maar de zoon moet minstens 1/2 krijgen van de nalatenschap van zijn vader , elke dochter van u 1/3 van uw erfenis.Wat zit daarin? Hetgeen ieder had voor dit huwelijk plus de helft van de gemeenschap. Een keuzebeding lijkt mij hier uitgesloten , omdat daardoor de reserve - hetgeen een kind moet krijgen- kan aangetast worden. Indien u tegelijk overlijdt , erft idd de zoon van zijn vader en verdelen uw dochters uw deel. Een oplossing kan zijn dat ieder de kinderen van de ander ( als dit nog kan) adopteert. Ik raad u aan toch eens met een notaris te gaan praten over uw situatie.

We dachten sowieso naar de notaris te gaan, maar ik wilde eerst wat info inwinnen.
"Hetgeen ieder had voor dit huwelijk": hetgeen we beiden bezaten (en dat was ongeveer gelijkwaardig) werd door het contract, volledig in het gemeenschappelijk vermogen ingebracht. Er kan dan toch geen aparte verdeling bestaan?

Aparte verdeling kan wel bestaan. Er moet nagegaan worden of u of uw man dat wel in de gemeenschap mochten inbrengen - eigenlijk aan de partner schenken- zonder dat het wettelijk deel van de kinderen werd aangetast. Vermits u 2 kinderen heeft , is uw deel dat u kon inbrengen kleiner dan het deel van uw man. Een herziening dringt zich mi. op. Ik vind dus wel dat die notaris indertijd zich er gemakkelijk heeft vanaf gemaakt.