JuridischForum.be

Hallo

Ik zit met een heel ingewikkeld verhaal en probeer het zo goed en duidelijk mogelijk uit te leggen. (het gaat over mijn beste vriendin maar ik vertel het in de ik-vorm)

Mijn mama overleed in november 2013 ten gevolge van kanker. Zij was huurder van een appartement en haar vriend woonde bij haar. Ze was al enkele jaren samen met hem maar had ook al heel wat problemen er mee. Ze wilde niet dat zijn domicilie op haar adres stond om alle problemen te vermijden.

De dag dat ze overleed begonnen die problemen met haar vriend I. Hij wilde ons meteen uit het appartement en begon ruzie te zoeken voor vanalles en nog wat.

Uiteindelijk na de begrafenis ging ik eens binnen in het appartement (ik had nog een sleutel) en vroeg hem wat zijn bedoeling was, ging hij daar blijven wonen, of ging hij weggaan. We moesten hem twee weken de tijd geven.

Ook was het zo dat mijn zus en ik, onze mama een hondje hadden gegeven toen ze ziek werd. Hij wist ook nog niet wat hij ging doen met de hond. Twee weken later wist hij nog altijd niets. Maar toen we de hond wilden halen, had hij de sleutel binnen op de deur gestopt, zodat we niet binnen konden. Hij deed niet meer open en ik kreeg allerhande wartalige mails van hem. We gingen naar de politie maar zij konden ons niet helpen aangezien we afstand hadden gedaan van de erfenis (mama had schulden door opstapelende ziekenhuisfacturen...) Dus zo bleven de problemen maar. Foto's, kledij, schoenen, parfums, juwelen van haar, niets konden we nog verkrijgen. Alles 'was' van hem.

De huisbaas wilde hem daar natuurlijk ook buiten omdat hij gekend is voor problemen. De huisbaas ging daarvoor naar de rechtbank die I. uiteindelijk nog 2/3 maanden de tijd gaf om te vertrekken.

Vandaag kreeg ik telefoon van de huisbaas om te zeggen dat ze om 13u met de deurwaarder en politie I. uit het appartement gingen zetten en dat ze alle gerief (van de meubels tot het kleinste plantje) in een verhuiswagen gingen steken om op te bergen in een opslagplaats. Ik kon niet weg van mijn werk, dus ging mijn vader eens kijken of het mogelijk was om kledij en dergelijke, en de hond te verkrijgen.

Niets was mogelijk. Mijn zus belde ondertussen naar de verantwoordelijke van de opslagplaats en die wist te vertellen dat alles in de opslagplaats eigendom is van I. en dat wij zelfs geen kijkje kunnen gaan nemen. De hond heeft I. meegenomen, want na veel duw-en-trek werk gaf hij niet af en hebben ze hem dus maar laten gaan.

Hoe kan het nu mogelijk zijn dat wij niet eens een foto, een broek, een flesje parfum van ons eigen overleden moeder kunnen halen? Hoe kan het dat hij eigenaar is van alles, terwijl ze niet eens getrouwd waren. Enkel zijn domicilie stond daar en dan nog zonder dat de wijkagent op bezoek kwam?!

Aangezien jullie de erfenis hebben verworpen hebben, hebben jullie geen recht meer op bezittingen van jullie moeder.
Maar het is me niet duidelijk op welke wijze de vriend van uw moeder zich die goederen heeft kunnen toe eigenen.
Vermoedelijk is de deurwaarder er van uit gegaan dat alles in het appartement van hem was. Op een inboedel staat immers geen naam.

Ik begrijp dat we geen recht meer hebben op bezittingen, maar foto's, make-up? Voor ons zijn dat hele waardevolle dingen, waar niemand anders iets mee is, toch?

Ja, niemand die weet waarom hij plots eigenaar van alles is. Wij vermoeden idd hetzelfde. Maar wat kunnen we hieraan doen?

Eerst schrijf je dat uw moeder niet wilde dat haar vriend zich op het adres domicilieerde, en iets verder schrijf je dat hij er blijkbaar wel gedomicilieerd was. Wat is het nu?

...maar foto's, make-up? Voor ons zijn dat hele waardevolle dingen, waar niemand anders iets mee is, toch?...

Dat er aan bepaalde zaken een emotionele waarde kleeft is juridisch van geen belang. Als u een nalatenschap verwerpt geldt dat voor alles.

Ze wilde idd niet dat hij daar zijn domicilie zette maar hij heeft dit zonder medeweten op één of andere manier toch kunnen regelen. Nooit is er een wijkagent langsgeweest, we hebben dit pas na haar overlijden ontdekt.

Het is de gemeente die inschrijft en blijkbaar niet altijd de politie opdracht geeft dit te controleren.
Bij aanvaarden nalatenschap zal u ook voor de uitzettingskosten kunnen opdraaien.
U kan bij de openbare verkoop van de goederen mogelijk een bod doen.
PS Opletten, begrafeniskosten en ook ziekenhuiskosten kunnen evenwel toch op kinderen ( onderhoudsverplichting) aangerekend worden vallen buiten de nalatenschap.