Hoe een eerlijke verdeling bekomen ?

[Marijkealleen]

Bij een buurvrouw van me is het volgende gaande : (zij is één van de gehuwde kinderen)

Situatie : 4 kinderen, waarvan jongste 45j.
Vader overleden, 9 jaar geleden, moeder bleef over. Vaders deel is echter nooit uitgekeerd, of apart gezet, ...
Kinderen hebben hier nooit iets van gezien of gehoord. Ze hebben allemaal na het overlijden van de vader een document moeten ondertekenen dat de moeder kwam brengen, waar geen van de kinderen weet wat voor document het was (het moest rap gaan, want de bank ging dicht en het was voor de bank zei hun moeder...) ? Niemand gelezen dus.
1 van de kinderen is thuis blijven wonen, een tweede kind is 5 jaar geleden ook terug thuis komen wonen na een scheiding.
2 andere kinderen zijn gehuwd en betalen zelf een huis af.
De 2 inwonende kinderen willen het huis kopen, zodat na overlijden van de moeder zij samen eigenaar worden.
Huis is geschat op 220.000€.
So far so good. Maar :

Eerste voorstel van de inwonende kinderen was : de 2 inwonende kinderen geven beiden aan hun 2 niet-inwonende zussen ongeveer 50.000€ = de schatting van het huis min de notariskosten die door 4 gedeeld worden ???? Dit kan volgens mij al niet, de notariskosten zijn steeds voor de koper(s).
En moeder krijgt het recht om in het huis te blijven wonen tot overlijden.
Maar : moeder wil ook geld en heeft de 2 inwonende kinderen gezegd om de helft van het uitkoopbedrag aan haar te geven (dus ongeveer 50.000€) en de andere helft aan de 2 gehuwde kinderen.

Dit klopt toch van geen kanten ?
moeten ten eerste de inwonende kinderen geen woonvergoeding betalen aan hun 2 zussen ?
Wat met vaders deel ?
Iemand een idee hoe een eerlijke verdeling kan gebeuren zodat iedereen gewoon het gedeelte krijgt waar hij /zij recht op heeft ?

[duma]

Waarschijnlijk hadden de ouders een 'langst leeft, al heeft clausule' waardoor de kinderen niet geërfd hebben bij overlijden van vader en alles rechtstreeks naar de moeder is gegaan, waardoor zij nu volle eigenaar is van alles.

In dat geval: als de inwonende kinderen het huis willen kopen, kopen ze dit van hun moeder. De twee gehuwden hebben hier niets mee te maken, aangezien zij geen eigenaar zijn van het huis. Uiteraard moeten de twee kopers wel een correct bedrag betalen, want anders kan dus aanzien worden als een verdoken schenking en moeten zij het verschil bij overlijden van moeder wel bijpassen aan de 2 niet-kopers.

Het is dus best wel belangrijk om te weten WIE eigenaar is van het huis. Is dat enkel moeder? Of is dat moeder de helft in volle eigendom en de andere helft in vruchtgebruik en de 4 kinderen elks 1/8e in naakte eigendom? In dat laatste geval, is vaders erfenis wél verdeeld geweest onder de kinderen en is het heel raar dat jullie van niets weten. Er moeten dan ook gelden ergens op een geblokkeerde rekening staan waarvan moeder de interesten krijgt. En dan zou zij inderdaad ook geld krijgen, omdat haar vruchtgebruik moet worden afgekocht.

[Marijkealleen]

Ik vind het ook maar raar dat ze van niets weten omtrent hun vaders deel. De vader was heel erg met zijn kinderen begaan volgens haar, dus ik durf te betwijfelen dat die zo'n clausule zou gewild hebben, vooral gezien het nadelige karakter van zo'n clausule tov zijn kinderen.
Ik heb hen gezegd dat ze best naar een notaris stappen om duidelijkheid te scheppen over vruchtgebruik en/of eigendom, aangezien de 2 gehuwden in ieder geval niet weten hoe de vork in de steel zit. Hartelijk dank voor uw uitleg.

[duma]

Mja, die clausule bevat meer dan enkel dat. Vaak is dat een 'keuzeclausule':
- alles in volle eigendom
- enkele roerende goederen in volle eigendom, rest in vruchtgebruik
- enkel onroerende goederen in volle eigendom, rest in vruchtgebruik
- combinaties ....

Dat om de overlevende de keuze te geven hoe de nalatenschap te verdelen.
Uiteraard is het niet voordelig om dan 'alles' te kiezen, maar misschien zal moeder daar niet van op de hoogte geweest zijn?
Vooral bij oudere mensen komt het trouwens heel vaak voor dat ze niet weten dat de erfenis eigenlijk naar de kinderen gaat en zij dus een deel wat zij 'van hun' beschouwen, kwijt zijn.
Ik heb het zelfs al meegemaakt dat men niet gelooft niet dat het wettelijk zo in elkaar zit en dat ze er rotsvast van overtuigd zijn dat bij sterven van de een, de andere gewoon 'hetzelfde' heeft. Als je die mensen dan de optie geeft, kiezen zij uiteraard wat voor hen logisch is, zonder te beseffen dat ze daarmee hun kinderen serieus nadeel doen (successierechten), want ze denken: de kinderen erven het later wel, tot ik dood ben, is het van mij.