JuridischForum.be

Mijn vader wordt bij plaatsvervulling opgeroepen (namens zijn vooroverleden moeder) in de nalatenschap van zijn tante (zus van zijn moeder). Hij wil de nalatenschap verwerpen. Door de wetswijziging van 2012 zou ik (kind van mijn vader) dus op mijn beurt tot de nalatenschap geroepen worden en dien ik op mijn beurt te verwerpen en dan te verwerpen voor mijn kinderen. Klopt dit? Of stopt die plaatsvervulling na één generatie? Met andere: gaat de plaatsvervulling in dat geval door tot in het oneindige, ook als het gaat om een erfenis in tweede orde? Ik vind niet echt een duidelijk antwoord in de wettekst van het BW. De bedoeling van deze wetswijziging was toch enkel één 'generatiesprong' mogelijk te maken?

Ik denk dat u twee zaken door elkaar haalt.
Daarom eerst twee vragen:
Heeft uw vader nog broers en zusters?
Waarom wil uw vader de erfenis verwerpen?

Hij heeft nog broers en zussen ja.
Hij wil gewoon niets van zijn tante hebben.

Erflater heeft geen kinderen en geen ouders, ook geen echtgenoot.
Broers en zusters vallen samen met hun afstammelingen in de tweede orde.
Alleszins zal ieder van die erfgenamen desgevallend moeten verwerpen.

De recente wetgeving waarnaar u verwijst betreft de vrijwillige erfenissprong in rechte nederdalende lijn, waardoor de nalatenschap van grootouders rechtstreeks naar de kleinkinderen kan gaan.
Die strekt ertoe dat indien een kind zijn erfenis weigert dat deel niet langer terugkeert naar de andere kinderen van de overledene maar doorschuift naar de verdere graad, zijnde de kleinkinderen van de overledene (= kinderen van de verwerper).

Indien uw vader deze erfenis verwerpt, gaat zijn deel gewoon naar de broers en zussen die niet verwerpen. Bij verwerping wordt men geacht nooit erfgenaam te zijn geweest. Alles wordt verdeeld tussen één of meerdere personen minder.

Hij heeft nog broers en zussen ja.
Hij wil gewoon niets van zijn tante hebben.

Ik heb de oplossing.
Zeg hem dat hij alles erft, en als hij het niet moet hebben dat hij het aan mij geeft.
Uitgenomen schulden, die heb ik al genoeg.

Zeg hem dat hij alles erft, en als hij het niet moet hebben dat hij het aan mij geeft.
Ik vermoed dat vader van TS wil verwerpen omdat er meer schulden dan activa in de erfenis zitten.
Dan zullen vermoedelijk ook de andere broers en zussen verwerpen.
In dat geval zal TS uiteindelijk ook moeten verwerpen aangezien hij behoort tot de volgende graad die dan aan bod komt.

Als uw vader verwerpt, komt U op bij plaatsvervulling. Als U ook verwerpt, dan uw kinderen. En zo verder naar beneden.

Art. 742.[1 In de zijlijn heeft plaatsvervulling plaats ten voordele van de afstammelingen van broeders en zusters, ooms en tantes van de overledene.]

Art. 755. (Bloedverwanten van verder dan de vierde graad erven niet, behalve indien zij bij plaatsvervulling geroepen worden.)

De bedoeling van de wetswijziging was onderandere een generatiesprong mogelijk te maken (maar dat is een flop gebleken; niemand gebruikt het), maar ook om kinderen van "onwaardigen" niet te straffen voor een daad van hun ouder.

Men verwerpt ten gunste van de eigen kinderen of men verwerpt tout court. In dit laatste geval zijn het de wel aanvaardende broers en zussen die zijn deel inpikken. Als er een erfenis te verdelen is, maar men wil zelf niets ontvangen - om welke reden dan ook- , moet men verwerpen ten gunste van de eigen kinderen.

@Wanton: Dat is ook hoe ik het begrepen heb. Indien de kinderen van degene die verwerpt ook niet wensen te erven dan heeft het geen zin dat de vader verwerpt te hunnen gunste.

Er is m.i. maar één soort verwerping.

Verwerping in het voordeel van een zelf gekozen andere persoon is in de eerste plaats een aanvaarding.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Art. 786.[1 Het aandeel van hem die de nalatenschap verwerpt, komt ten goede aan zijn afstammelingen, indien plaatsvervulling plaatsvindt; zo niet, komt zijn aandeel door aanwas ten goede aan de andere erfgerechtigden in dezelfde graad; indien de verwerper alleen is in zijn graad, vervalt het aan de volgende graad, of aan de volgende orde, naar gelang van het geval.]1
----------
(1)<W 2012-12-10/14, art. 26, 017; Inwerkingtreding : 21-01-2013>