JuridischForum.be

Beste,

Korte schets van de situatie : Mijn moeder wordt 3 jaar geleden opgenomen in het testament van een gehuwde oudere man. In dat testament onterft hij zijn vrouw ten voordele van zijn broers/zussen en mijn moeder.
Daarbij schenkt hij (bovenop het 1/4 deel)bijkomend een appartement (adres wordt niet nader gespecifieerd maar wel dat het op de zeedijk ligt van een plaats aan onze Belgische kust welke ik hier niet verder zal benoemen). De notaris voorziet voor dit appartement een bijzondere juridische vorm ( de exacte term ontschiet mij) waardoor de andere erfgenamen voor dit appartement de successierechten zullen betalen zodat zij het in volle eigendom krijgt vrij van successie.

De man sterft en het testament wordt voorgelegd aan de notaris. Er blijken geen appartementen te zijn volgens de notaris en mijn moeder blijkt zelfs geen recht te hebben op het testament omdat zij geen familie is en de man getrouwd was in de tijd dat de 'langst leeft, al heeft' clausule van toepassing was (nochtans kennen wij de man al jaren en heeft hij steeds verteld over zijn appartementen aan de kust en het was ook die notaris die de verkoop regelde). Er worden een aantal bijeenkomsten gepland en ondertussen sterft ook de vrouw van de man. Mijn moeder krijgt dan toch een heel klein deel van de erfenis (nl. 25000€) zogezegd als 'goodwill' en gaat dan maar akkoord.

3 Jaar later, blijkt nu, zoals we al vermoedden dat er dan toch appartementen zijn aan de kust. Alleen weten we nog steeds niet waar exact.

Nu vroeg ik mij af of het nog de moeite is om bijvoorbeeld een privé-detective in te schakelen om de appartementen op te sporen en dit terug aan te vechten of jullie vinden dat het op voorhand toch al verloren is door die 'langst-leeft-al heeft-clausule?)

Alvast bedankt voor jullie antwoord...

Moeilijk te beoordelen wegens gebrekkige informatie.

Maar alleszins heeft een huwelijkscontract voorrang op een testament.
Hierdoor is het mogelijk dat uw moeder niets kon erven van die man.

Of er nu appartementen zijn of niet doet nu niets meer ter zake aangezien uw moeder geen erfgenaam is van de overleden vrouw.

Trouwens, bovendien:
Heeft uw moeder ooit dat testament gezien?
Was het niet herroepen door die man?
Was er intussen geen nieuw testament?
Welk huwelijkscontract had die man?
Waren die appartementen zijn persoonlijke eigendom?
Enz....

Het kunnen gewoonweg loze beweringen en niet uitgevoerde beloftes geweest zijn van die man aan uw moeder.
Vermoedelijk is dit het geval aangezien u ook schrijft: "Daarbij schenkt bijkomend een appartement3
Er zou dus een schenking geweest zijn van een onroerend goed aan uw moeder. Dan bezit ze toch de notariële akte?

Beste,

Alvast dank voor u antwoord. Mijn moeder was aanwezig bij de notaris toen het testament werd opgetekend in het bijzijn van 2 getuigen en de man zelf uiteraard. In dat testament stond dat zij dus 1/4 ergenaam werd en dat zij hier extra bovenop een appartement kreeg. (dat appartement zou geërfd worden dmv een speciale clausule waarbij de andere erfgenamen de successierechten zouden moeten betalen. Ik laat u de term weten van zodra ik mijn moeder gesproken heb).

Mijn moeder beschikt dus over dit testament ( of notariële akte).

Maar goed, u schrijft dat de langst leeft, al heeft clausule voorrang heeft in deze. Toch hebben de andere erfgenamen uit het testament ook een deel ontvangen dat hoger was dan dat van mijn moeder. Heb je hier een verklaring voor?

Nogmaals dank.

Via het kadaster kan je toch te weten komen welke appartementen er waren.

Wat is dat voor iets? Een 'langst leeft, al heeft' -clausule in een huwelijkscontract heeft voorrang op een testament. Zo iets is een afspraak tussen twee personen en kan niet eenzijdig worden opgezegd. Zo'n clausule heeft wel enkel betrekking op de gemeenschappelijke goederen zodat iemand een aanvullend testament kan maken voor eventuele eigen goederen. Maar zo iets kan hij in principe elke dag wijzigen. Het testament dat uw moeder in bezit heeft, hoeft niet het laatste en wettige te zijn.

Beste,

Er is geen sprake van een langst leeft, al heeft 'clausule' ... Op het moment dat beiden trouwden was 'het langst leeft, al heeft'-principe voor elk huwelijk van toepassing... Kleine nuance dus maar waarschijnlijk doet dat er niet toe...

Het testament dat mijn moeder in haar bezit heeft is wel degelijk het laatste. Het testament werd reeds voorgelegd voor de notaris.

Toch bedankt

Beste,

Er is geen sprake van een langst leeft, al heeft 'clausule' ... Op het moment dat beiden trouwden was 'het langst leeft, al heeft'-principe voor elk huwelijk van toepassing... Kleine nuance dus maar waarschijnlijk doet dat er niet toe...

Het testament dat mijn moeder in haar bezit heeft is wel degelijk het laatste. Het testament werd reeds voorgelegd voor de notaris.

Toch bedankt

Wat u beweert klopt niet.
Dat principe is nooit automatisch geweest.
Wat zegt die notaris? Heeft de u dan geen verklaring gegeven?

Op het moment dat beiden trouwden was 'het langst leeft, al heeft'-principe voor elk huwelijk van toepassing...

Waar en wanneer zijn die dan getrouwd???

Toch niet. Voor de invoering van het huidige wettelijke stelsel In 1981 sloten vele trouwers een huwelijkscontract "langst leeft al heeft" af omdat tot 1981 het wettelijk stelsel de vrouw zwaar benadeelde qua rechten. Sinds 1981 is het wettelijk stelsel veelal de beste keuze en dus hebben Vele "langgehuwden" dat qua suc6ierechten nadelige oude huwelijkscontract ondertussen terug laten aanpassen naar de huidige wettelijke regeling of bv naar de inlassing van een "keuzebeding" en/of het inbrengen in de gemeenschap van erfenissen.

Wie voor 1981 trouwde zonder huwelijkscontract zit sinds 1981 in t huidige wettelijke stelsel.

Als er een niet herroepen "langst leeft al heeft" contract bestaat had dit natuurlijk zoals hoger geschreven voorrang.

Ik kan mij niet inbeelden dat een notatis zo zou blunderen; misschien waren die appartementen al niet meer van hem. Anderzijds is t raar dat je een "geste" van 25k€ krijgt. ...

“Art.1451...Zij(=de echtgenoten) kunnen met name overeenkomen :...- dat in geval van ontbinding van het huwelijk door het overlijden van een der echtgenoten, het gemeenschappelijk vermogen in ongelijke delen zal worden verdeeld of geheel aan een der echtgenoten zal verblijven.(=langst leeft al heeft).Art.1464.Het beding van ongelijke verdeling en het beding van verblijving van het gehele gemeenschappelijke vermogen worden niet beschouwd als schenkingen, maar als huwelijksvoorwaarden.”(Burgerlijk Wetboek).

Wat de echtgenoten overeenkwamen,kan één van hen niet bij testament ontbinden.

“Art.82.De inschrijvingen geschieden op het kantoor van bewaring der hypotheken van het arrondissement waar de met voorrecht of hypotheek bezwaarde goederen zijn gelegen...”(16 december 1851. Hypotheekwet) .

‘dat het op de zeedijk ligt van een plaats aan onze Belgische kust welke ik hier niet verder zal benoemen’

Vraag (tegen betaling) aan het hypotheekkantoor van die plaats een uittreksel van de onroerende eigendommen van de ‘gehuwde oudere man’.