JuridischForum.be

Geachte,

Onlangs is onze grootmoeder overleden, daar onze vader al 4 jaar geleden is gestorven erven wij zijn erfdeel.

Nu blijkt dat mijn overleden vader in Nederland een kind heeft/had - deze heeft hij nooit erkend omdat de moeder dit niet wilde (mijn vader was alcoholist) - Mijn vader heeft de rest van zijn leven in Nederland gewoond en is daar ook overleden en begraven.

Vorig jaar in oktober is zijn moeder - onze grootmoeder overleden. De notaris heeft ons allemaal op de hoogte gesteld en heeft de Nederlandse zoon ook gecontacteerd. Vermits onze vader hem nooit heeft erkend, zou de zoon geen deel van de erfenis krijgen.

Nu probeert de zoon te dreigen met een advocaat om de erfenis te blokkeren. Ik heb de zoon nooit gezien en wist sinds recent niet af van zijn bestaan. Nu mijn vraag is wat kan hij doen en kan hij nog erkend worden na het overlijden van onze vader. Welke wetgeving dient er gevolgd te worden de Belgische of de Nederlandse ? Wat met de erfenis ?

Dank voor antwoord

Is er officiëel vastgesteld dat deze zoon de biologische zoon van uw vader is (DNA-onderzoek), of niet? Indien niet, zie ik niet in wat deze "zoon" in de pap te brokken heeft. Hij kan immers nooit bewijzen dat uw vader effectief ook zijn vader was, aagezien er geen verwantschap bewezen is, en uw vader hem ook nooit erkend heeft. Het enige dat hij in dat geval heeft is een bewering van zijn moeder, en die is zo goed als waardeloos in dat geval...

Maar zou de "geheime"zoon dan via het DNA van zijn halfbroers en halfzussen kunnen bewijzen dat ze een gemeenschappelijke vader hebben, heeft hij dan wel recht op een deel van de erfenis van de grootmoeder?

Van DNA onderzoek kan inderdaad bepaald worden of twee kinderen al dan niet dezelfde vader hebben. Vraag blijft of één van de kinderen in dit specifieke geval verplicht kan worden DNA af te staan? Maar laat ons eerst even het antwoord van de topic starter afwachten. Voor hetzelfde geld is er in het verleden inderdaad een DNA test afgenomen waarbij vastgesteld werd dat de "vreemde" zoon inderdaad de zoon van de vader van de topic starter was...

Er is nooit DNA afgenomen, kan men dit eisen ?

Waarom heeft de notaris de 'Nederlandse zoon' gecontacteerd? Juridisch is hij toch een vreemde en heeft hij niets te maken met de erfenis van uw grootmoeder. Of is er toch iets anders aan de hand? Ondervraag de notaris hierover.

Er is nooit DNA afgenomen, kan men dit eisen ?

In België is het zo dat als een vader een DNA-test om zijn biologisch vaderschap te onderzoeken, weigert, men automatisch aanneemt dat hij WEL de biologische vader is. Maar in uw geval is er nooit een DNA-test voorgesteld aan de vader, en heeft de vader de zoon ook nooit erkend. Momenteel heeft de zoon dus helemaal niets te eisen omdat hij niet kan claimen dat uw vader ook de zijne is. Vraag van Scorpioen is dus volledig terecht...

Of deze zoon echter van u of uw broers / zussen kan eisen om DNA af te staan, daar heb ik geen idee van... Misschien iemand anders hier op het forum?

Vermits niemand verplicht kan worden om DNA af te staan, en vermits het in dit geval niet over een mogelijke vader gaat, maar enkel halfbroers/halfzussen, lijkt het me onmogelijk om te gaan bewijzen wie de biologische vader is, tenzij deze nog leeft.

voor zover ik de zaak kan inschatten is de notaris eigenlijk buiten zijn competentieboekje gegaan: hij moet en - ik denk zelfs - mag niet eens een zogezegde vermoedelijke niet-erkende zoon contacteren in geval van overlijden. Tenzij dit pertinent in een wilsbeschikking van de vader stond. Ik zou de notaris wel eens aan de tand gaan voelen om te weten te komen waarop hij zich gebaseerd heeft om dat initaitief te nemen. Indien het heerschap gewoon laat weten dat hij dat enekel vanuit een eigen intiatief deed of "om goed te doen", dan laat je hem weten dat dit een deontologische fout is en dat hij de zaak maar oplost. Dat de afhandeling van de erfenis hierdoor vertraagt is al te gek en dus zijn fout. Vraag hem in dat geval hoeveel hij wenst af te korten van zijn ereloon voor het geleden ongemak.

Maar hoe wéét de notaris van het bestaan van deze niet-erkende zoon af?

Ik ken toevallig twee mensen wiens vaders beiden een buitenechtelijk kind hadden dat niet werd erkend. Ondertussen zijn beide vaders overleden, maar niemand heeft nog gekraaid naar die buitenechtelijke kinderen.