JuridischForum.be

Ik leg graag de volgende casus voor, als ik mag?
Een schuldbekentenis vormt in feite het enige probleem om de V&V van de nalatenschap van de langstlevende ouder te regelen.
Discussie gaat over het feit of de schuldbekentenis moet gekwalificeerd worden als waarachtige schuld en dan effectief door de nalatenschap moet betaald worden aan de schuldeiser (één van de 2 kinderen), ofwel als een (vermomde) schenking, en dan slechts betaalbaar is voor zover het vrij beschikbaar deel nog kan ingevuld worden. Beide partijen staan lijnrecht tegenover elkaar. Een dading bleek niet realiseerbaar.
Rest dus in feite een gerechtelijke vereffening en verdeling. Maar dit lijkt mij toch een vrij dure procedure voor enkel dit probleem opgelost te krijgen?
Bestaat er een 'goedkopere' manier om deze discussie opgelost te krijgen?
Ik dacht aan de procedure 'vrijwillige verschijning' voor de rechtbank 1e aanleg. Als ik het goed voor heb neemt de rechter dan ook kennis van de zaak en doet een uitspraak. Zou het anders zijn indien partijen, vanuit een gerechtelijke V&V, naar de rechtbank moeten gaan (zou dan wel voor de FamilieRb komen, niet? - of zou igv de vrijwillige verschijning de zaak ook voor de rechter van de FamilieRb komen?)? De notaris-vereffenaar zou zich toch ook tot de rechter moeten wenden om uiteindelijk een einde te maken aan de discussie schuld/schenking, lijkt mij? Of zie ik het verkeerd?

Mocht een vrijwillige verschijning in casu mogelijk zijn, zijn er nadelen aan verbonden? Is er nog beroep mogelijk tegen de uitspraak van de rechter?
Zijn er redenen om toch beter ineens te opteren voor een gerechtelijke V&V in plaats van voor een vrijwillige verschijning?
Alvast hartelijk dank voor mogelijke informatie/ goede raad!

Een vrijwillige verschijning betekent enkel dat een partij akkoord is dat tegen haar een procedure wordt ingesteld, terwijl zij niet gedagvaard wordt door een gerechtsdeurwaarder. De eisende partij moet dus de kosten van dagvaarding niet voorschieten. De verliezende partij zal deze kosten niet moeten dragen. Het rolrecht moet wel betaald worden. Voor het overige verloopt de procedure daarna volledig hetzelfde als bij een andere procedure die ingesteld wordt met een dagvaarding.

Dank voor uw antwoord, Scorpioen!
Begrijp ik het dan goed dat, stel dat partijen bereid zijn tot vrijwillige verschijning, het kan zijn dat de rechtbank dan toch oordeelt dat de kwalificatie van de 'schuldbekentenis' thuishoort in de gehele V&V en dat de vraag dan alleen kan behandeld worden in een gerechtelijke V&V?

Ik dacht dat in geval van een vrijwillige verschijning men een vraag, die voor problemen zorgt, sowieso juridisch kon voorleggen aan de rechter om dan, met de uitspraak, (hopelijk) verder te kunnen werken aan een minnelijke verdeling? Zie ik dat verkeerd?

Of u dat doet met een vrijwillige verschijning, dan wel met een procedure die ingeleid wordt met een dagvaarding, blijft hetzelfde.
U zou, als partijen daarmee akkoord gaan, als volgt te werk kunnen gaan.
Gezamenlijk verzoek tot vrijwillige verschijning neerleggen, men vordert de vereffening en verdeling met aanstelling notaris, men vraagt in conclusie aan de rechtbank enkel uitspraak te doen over de vraag van de schuldbekentenis en de aanstelling van een notaris naar de rol te verzenden teneinde partijen toe te laten na te gaan of een regeling in der minne na de uitspraak van de rechter mogelijk is.
Beroep is mogelijk.

Thx! Scorpioen!
Dus , als ik het goed begrijp, vetrekken we dan in concreto niet met een notaris-vereffenaar (en wordt die zelfs nog niet aangeduid) en de hele molen van een gerechtelijke V&V? We vragen alleen een uitspraak over het probleem (met mogelijkheid tot beroep) en de verdere gerechtelijke molen blijft dan 'in wacht' staan en zal pas 'geactiveerd' worden als de partijen er minnelijk niet uit geraken en zich dan opnieuw tot de Rb richten voor de gerechtelijke V&V?
Indien correct, dan hebben partijen toch niets te verliezen met de keuze voor deze werkwijze en bijgevolg weinig reden om 'niet akkoord' te gaan met deze werkwijze?