Erfrecht

[missmiss]

Mijn ouders hebben een oud huwelijkcontract waarin de langstlevende zogezegd "alles" erft. Bij nader inzien blijkt het niet alles te zijn maar de gemeenschappelijke goederen en kunnen ze ieder nog over eigen goederen afkomstig uit erfenis beschikken.
Mijn vader is nu onbekwaam geworden. Hij heeft een volmacht gegeven aan moeder en de drie kinderen tesamen om het spaargeld (gemeenschap maar staat enkel op zijn naam) te beheren. Er staat wel gestipuleerd in deze vomacht dat het spaargeld enkele mag dienen om vaders onkosten en verzorging te betalen maw niets mag gebruikt worden voor moeder. Dit is opgemaakt in het bijzijn van een notaris die vaders handtekening in bijzien van een bankier gelegaliseerd heeft. Moeder heeft niets moeten tekenen. Is dit wel legaal ?
Ik dacht dat als een van beiden echtgenoten onbekwaam werd de andere echtegenoot een stilzwijgende volmacht kreeg om de goederen te beheren. De bank is hier niet mee akkoord.
Ze raadt nu een beleggingsverzekering tak 23 aan voor het totale bedrag van het spaarvermogen. Een van de kinderen wil nu dat als begunstigen de drie kinderen + moeder als vierde aangeduidt wordt. Dit is dus tegenstrijdig met het huwelijkscontract. Indien moeder dit tekent, betekent dit dan dat ze afziet van haar rechten die ze heeft via het huwelijkscontract ? Kan vader deze belegging alleen afsluiten met vier begunstigden (in de veronderstelling dat zijn handtekening opnieuw gelegaliseerd wordt door een notaris)

[wolf2]

Men kan nooit eenzijdig afzien van de rechten die men bekomt uit een huwelijkscontract en die betrekking hebben op het gemeenschappelijk vermogen.
Dat is normaal: de gemeenschap is van allebei samen en het contract dat men daar over maakt is een contract met 2 en kan dus maar door alletwee 2 samen veranderd worden.

Inderdaad, zoals U schrijft heeft de langst leeft al maar betrekking op de gemeenschap.

Ik zie niet in hoe iemand een volmacht kan geven over goederen die behoren tot de gemeenschap. Maar die rekening staat natuurlijk op zijn eigen naam alleen, dus kan men eventueel aannemen dat het een eigen goed is (dat zou dan wel bewezen moeten worden: mensen op leeftijd gehuwd met een gemeenschapsstelsel hebben op de lange duur geen eigen roerende goederen meer, omdat de intresten op eigen geld wel in de gemeenschap vallen).

STEL dat het een eigen goed is...
dan is het abnormaal dat het geld gebruikt mag/moet worden voor de verzorging van vader... Doktersrekeningen en ziekenhuis en dergelijke zijn immers schulden van de gemeenschap en beiden (man en vrouw) moeten meebetalen in elkaars kosten.

Dit is een gek verhaal. Benieuwd wat anderen er van denken.

Mijn vader is nu onbekwaam geworden.
Is dat vastgesteld door een rechter?

Waarom moet dat geld in een tak 23? Is tak 21 niet goed genoeg?

*************************

Als ze geld willen verdienen, zouden ze beter beginnen met dat huwelijkscontract te wijzigen. Een langst leeft al voor mensen met gemeenschappelijke kinderen is een prachtige manier om de schatkist te vullen waar dit niet nodig was.

Momenteel is er maar 1 ding in de mode: keuzebedingen (al dan niet met last).

[wanton]

Het verwondert mij ook dat nog een huwelijkscontract 'langst leeft , al heeft' in voege is bij een koppel met drie kinderen. Dat is bijzonder duur qua successierechten , met bijzonder weinig praktisch voordeel. Inderdaad vindt men tegenwoordig meestal contracten met een 'keuzebeding' , waarbij de overlevende partner kan kiezen wat hem/haar best lijkt rekening houdend met leeftijd, gezondheid , relatie met kinderen, behoeftes en zomeer.
Dat gemeenschappelijke gelden slechts op één naam staan bij de bank , komt bij de oudere generaties nog wel voor. Maar dat de andere partner geen algemene volmacht zou hebben lijkt mij vreemd. Wat is hiervan de oorzaak? Beide echtgenoten zijn beiden bevoegd om op te treden voor de gemeenschappelijke goederen , maar dit is niet evident voor de bank. Het verbaast mij dat een notaris dergelijke volmacht zou legaliseren. Laat dat teniet doen door de vrederechter , zodat moeder alleen kan beslissen over de gemeenschappelijke goederen.
Dat de gelden alleen maar mogen dienen voor de verzorging van vader , kan alleen maar betrekking hebben op de 'eigen ' spaargelden. Zo'n bepaling is , zoals Dino reeds zei , volgens mij onwettig.
De gelden beleggen in een tak 23 of zelfs tak 21 , zou ik niet doen , zeker niet voor de 'gemenschappelijke' gelden. Daar moet , hoedanook, moeder vrij kunnen over blijven beschikken. Door zo'n belegging beperkt zij zichzelf. In het beste geval kunnen de 'eigen' gelden van vader zo belegd worden , met als begunstigde ' zijn nalatenschap'.
Als vader onbekwaam is , -door wie en hoe vastgesteld- is moeder dan niet automatisch bewindvoerder?
Wat ik mij nu afvraag : hoe was de relatie tussen de ouders de laatste tijd ? en in hoeverre heeft de notaris meegespeeld en meegewerkt met vader? Zoals het is voorgesteld , komt mij één en ander onjuist over.
Contacteer eens een andere notaris.

Groeten.

[missmiss]

Nog even ter verduidelijking:
Moeder is altijd huisvrouw geweest en vader ging werken, hij belegde het geld alleen - hij heeft begin dit jaar een hartaanval gehad en is dan blind geworden en kan zich ook niet meer verplaatsen en is nu opgenomen in een rusthuis. Moeder heeft zich nooit met de geldzaken of de betalingen beziggehouden. Ze is invalide en is voorlopig nog thuis met huishulp maar zal binnen afzienbare tijd waarschijnlijk ook geplaatst moeten worden. Vader belegde het spaargeld anoniem in sicav's en het geld zat in een koffer op zijn naam. De ziekenhuisfacturen moesten betaald worden en het gezinspensioen dat zo een 1250 EUR bedraagt volstond niet. De bank wou de koffer niet openen daar de zoon erop aangedrongen had dat dit enkel in bijzijn van de kinderen mocht gebeuren. De bank zei ook dat vermits de koffer enkel op naam van vader stond moeder er geen toegang toe kreeg. De zoon wou ook dat moeder niet vrij over de gelden kon beschikken omdat hij vond dat vader dat geld verdient had en moeder nooit gaan werken was (maar wel de kinderen grootgebracht heeft en het huishouden gedaan heeft). Hij wou eerst een volmacht laten opmaken enkel voor de kinderen waarin stond dat voor elke betaling de drie handtekeningen van de kinderen nodig waren, uiteindelijk heeft hij op mijn aandringen toegestaan dat moeder er bij kwam. Hij heeft dan zo een volmacht laten opstellen bij de notaris, we zijn allemaal samengekomen en de notaris heeft aan vader gevraagd of hij met die volmacht akkoord was, die zei ja, de bankier tekende ook en dat was het. Ik vroeg aan de notaris of dit legaal was en hij zei dat men in een onderhandse akte kan zetten wat men wil. Voor elke betaling moeten nu vier handtekeningen geplaatst worden.
Mijn moeder beschikt nu (voorlopig nog) over het pensioen en betaalt daarmee haar dokterskosten en het onderhoud van het huis en tuin alsook verwarming eten verpleegsterhulp etc). Maar indien zij moet geplaatst worden zal dit pensioen niet volstaan om in de kosten van haar rustoord te voorzien. En broer staat erop dat het geld enkel gebruikt wordt voor vader, als moeder geplaatst wordt zal het huis moeten verkocht worden. Ik vind deze situatie onrechtvaardig tegenover moeder en moeder lijdt hier ook enorm onder. De zoon zit heel de situatie te domineren en iedereen te manipuleren.
De bank stelt nu die belegging tak 23 voor omdat dit meer zou opbrengen dan een gewone risicoloze belegging en anders moet er de helft van het pensioen opgesoupeerd worden voor het rustoord van vader en heeft moeder bijna niets meer om van te leven. Ik vind die belegging in tak 23 eigenlijk risicovol maar volgens de bank is er geen probleem.
Moeder ziet er tegenop om gerechtelijke stappen te ondernemen gezien haar gezondheidstoestand en ze is ook bang van haar zoon. Dan is er ook nog het probleem dat indien moeder moet geplaatst worden en het huis verkocht het geld van het huis vlug zal opgesoupeerd zijn. Als er nog geld overblijft "van vader" - gaat men dan eerst uit dit geld putten of gaat men direct de kinderen aanspreken (wat betekent mezelf, de zoon werkt halftijds en de zus heeft ook een klein inkomen). Kan ik dit vermijden ? Kan deze situatie bv door mezelf aangeklaagt worden bij een vrederechter of kan dit enkel door mijn moeder gedaan worden ? Kan een vrederechter bv die volmacht ongedaan laten maken of moet er dan toch een gerechtelijke procedure gestart worden ? En vind u dat de bank hier ook niet haar boekje te buiten gegaan is ? Kan zij hiervoor aangeklaagd worden ?

[wanton]

Er is blijkbaar toch een verkeerde mening over 'eigen' en 'gemeenschappelijke' goederen , binnen het wettelijk huwelijksstelsel.
Eigen is = hetgeen men bezat voor het huwelijk , hetgeen men geerfd of geschonken heeft gekregen.
Gemeenschappelijk is = hetgeen men door arbeid heeft verkregen , en al hetgeen wat niet als eigen kan bewezen worden.
Dus hetgeen vader heeft verdiend als loon is gemeenschappelijk , dwz. ook van moeder. Vader kan het geld wel alleen beheerd hebben. Nogmaals : het verbaast dat er geen volmacht was voor moeder , ook niet voor de koffer. Dus : die gelden mogen en moeten ook ter beschikking staan van moeder. Ongeacht het huwelijkscontract moet moeder er kunnen over beschikken , in dezelfde mate als vader. Indien de relatie tussen de ouders goed is , zal iemand zijn eigen goederen aanspreken indien de partner dit nodig heeft.
De notaris heeft gelijk wanneer hij zegt dat men in een onderhandse akte kan zetten wat men wil. Hij maakt er zich hier wel gemakkelijk van af. Hij heeft volgens mij niet het algemeen belang gediend maar het belang van één. De onbekwaamheid van vader is van die aard dat er een andere volmacht kan opgemaakt worden. Vier handtekeningen voor een betaling is onwerkzaam.
Moeder heeft recht om evenzeer te genieten van de spaargelden als vader. Zij heeft het recht aan haar kant. Er kan geen onderscheid gemaakt worden tussen de twee partners in een huwelijk.
Er zal geen enkel OCMW te vinden zijn dat zal bijleggen als ze weet hebben van de aanwezigheid van spaartegoeden , onder welke vorm dan ook. maw. ALLE spaartegoeden , zonder onderscheid , moeten aangesproken worden. Ik vind het al te bizar dat een huis zou moeten verkocht worden als er nog gelden aanwezig zijn.
De bank kan je moeilijk iets verwijten : verwijt uw vader dat hij , blijkbaar eigenzinnig , nooit maatregelen heeft genomen door vb. moeder een volmacht te geven op hun gemeenschappelijk bezit.
Ik meen dat Uw vader ( en de zoon ) kan verplicht worden alle gemeenschappelijke gelden bekend te maken en moeder ervan te laten 'genieten'. Welke procedure moet worden toegepast weet ik niet , maar een gesprek met een andere notaris kan al veel ophelderen. De vorige notaris zou ik niet meer zo betrouwen.
Gezien de gezinssituatie zou ik dus zeker geen belegging tak 23 (of 21) of geen enkel verzekeringsfonds nemen. Op zulke manier immobilisseert men het geld en de bank mag niet verwachten dat jullie daar akkoord mee zijn.
Ik hoop dat ik je een beetje moed heb gegeven. Laat U niet doen.
Beste groeten.

[j.demoor]

‘Mijn ouders hebben een oud huwelijkcontract waarin de langstlevende zogezegd "alles" erft‘ heeft slechts uitwerking NA overlijden van de eerststervende en is ook impliciet niet wijzigbaar zonder WEDERZIJDS akkoord.

“Art.2003.Lastgeving eindigt :...Door...het kennelijk onvermogen, hetzij van de lastgever....”(B.W.=Burgerlijk Wetboek).

‘Mijn vader is nu onbekwaam geworden’ lijkt dit kennelijk onvermogen en dus ook het einde van elke lastgeving(=volmacht) in te houden.

“Art.1416.Het GEMEENSCHAPPELIJK vermogen wordt bestuurd door de ene of door de andere echtgenoot die de bestuursbevoegdheden alleen kan uitoefenen, onder gehoudenheid voor ieder van hen om de bestuurshandelingen van de andere te eerbiedigen.Art.1418.Onverminderd...is de toestemming van beide echtgenoten vereist om...”(B.W.).

“Art.1426.§ 1. Indien een der echtgenoten blijk geeft van ongeschiktheid in het bestuur van het gemeenschappelijk vermogen zowel als van zijn eigen vermogen of...KAN de andere echtgenoot vorderen dat de bestuursbevoegdheden hem geheel of gedeeltelijk worden ontnomen.De rechtbank kan dat bestuur opdragen, hetzij aan de eiser, hetzij aan een derde, die zij aanwijst.”(B.W.).

‘Art. 1426 heeft een ruime draagwijdte, vereist geen schuld of grof plichtsverzuim en beoogt slechts de beveiliging van de belangen van het gemeenschappelijk EN van het eigen vermogen.Ten deze blijkt uit het verblijf van de man in een psychiatrische kliniek voldoende dat hij zijn bestuursbevoegdheden niet behoorlijk kan uitoefenen.’(Cass. 23 juni 1982,R.W. 1982-83,2564-2565).

Vaders ‘onbekwaamheid’ belet hem de bestuurshandelingen van de andere te eerbiedigen en toestemming te geven voor de handelingen uit art.1418 B.W..In die omstandigheden lijkt het mij NOODZAKELIJK dat moeder toepassing maakt van art.1426 B.W. onder meer om latere betwistingen over de geldigheid van haar gelijklopende bestuurshandelingen te voorkomen.

Ga volledigheidshalve naar (geconsolideerde wetgeving) onder Belgisch Staatsblad in http://just.fgov.be .Klik in de balk achter ’Juridische aard’ op het omgekeerd driehoekje uiterst rechts en zoek daar de nodige WetBOEKEN.

[missmiss]

Hartelijk dank voor de uitleg.