JuridischForum.be

Ik zit met een vraag waarop misschien meerdere oplossingen zijn. Ik heb een zus met het syndroom van Down, deze woont nog bij de moeder in het ouderlijke huis en gaat overdag naar een dagcentrum.
We zijn met nog 2 (ik en mijn broer) en dit eerste gezin. Indertijd hebben ze het huis op naam van de 3 kinderen gezet, met een speciale voorwaarde dat mijn moeder dat huis mag blijven gebruiken zolang ze leeft.

Nu heeft mijn moeder onlangs vernomen dat wanneer beide ouders zouden sterven, de broers dit huis niet mogen verkopen zolang de zus leeft. Langs de andere kant vernemen we dat in principe het zo zou zijn dat al wat op de zus haar naam staat, enkel aan haar besteed mag worden. Dus het mag verkocht worden maar 1/3e van het geld moet (bewijs via rekeningen) aan haar besteed worden of in volmacht gezet worden aan een evt opvangcentrum. Is er iemand die me kan zeggen wat hier nu van waar is?

Geld is geen probleem, bedoeling is van indien dit gebeurd de zus in huis te nemen en voor haar te zorgen, maar het is onduidelijk hoe de vork nu net in de steel zit. Je kan een kind naar mijn weten niet deels onterven, een erfenis is altijd gelijk verdeeld dacht ik? En mijn ouders vragen zich af of het niet beter is als ze het huis nu al aan mij en mijn broer 'geschenk geven', om dit gedoe te voorkomen, of zijn er andere opties?

Ik begrijp uw vraag niet.

Eerst schrijft u dat het huis eigendom is van de drie kinderen met levenslang woonrecht voor de moeder.
Daarna vraagt u of het niet beter is het huis aan u en uw broer te schenken.
Dat kan niet aangezien uw moeder het huis al heeft geschonken, zij kan dat geen tweede keer schenken want ze is er geen eigenaar meer van.

Verder schrijft u: "Langs de andere kant vernemen we dat in principe het zo zou zijn dat al wat op de zus haar naam staat, enkel aan haar besteed mag worden." Aangezien ieder kind evenveel erft is het toch normaal dat de broers het geld van hun zus niet kunnen opeisen? U kan toch ook het erfdeel van uw broer niet opeisen?

Ik begrijp uw vraag niet.

Eerst schrijft u dat het huis eigendom is van de drie kinderen met levenslang woonrecht voor de moeder.
Daarna vraagt u of het niet beter is het huis aan u en uw broer te schenken.
Dat kan niet aangezien uw moeder het huis al heeft geschonken, zij kan dat geen tweede keer schenken want ze is er geen eigenaar meer van.

Verder schrijft u: "Langs de andere kant vernemen we dat in principe het zo zou zijn dat al wat op de zus haar naam staat, enkel aan haar besteed mag worden." Aangezien ieder kind evenveel erft is het toch normaal dat de broers het geld van hun zus niet kunnen opeisen? U kan toch ook het erfdeel van uw broer niet opeisen?

Excuses, ik dacht dat ik duidelijk was, mijn moeder was zelf een beetje onduidelijk over waar ze net mee zat. Ik quote haar: "Omdat indien ik zou overlijden jullie het huis waarschijnlijk niet kunnen verkopen omdat "zus" minderjarig verklaard is en dan denk ik dat het niet verkocht kan worden zolang "zus" leeft.

Haar grote zorg blijkt dus vooral dat het huis zelf niet verkocht zou mogen worden. Is dit zo? Zijn hier evt oplossingen voor? En er is over het algemeen onduidelijkheid/geen geruststelling over de situatie omtrent erfenis bij dit soort zaken. Dus indien iemand hier een bron voor kan geven zou dat een hulp zijn.

Ik had gevraagd naar de schenking als evt oplossing voor dit probleem, eender welke voogdij-overzet naar mij of mijn broer is misschien ook een optie? We zijn zeer onwetend over deze situatie, ouders zijn nu pas boven de 60 en dit is de eerste keer dat hier eens uitgebreid naar gezocht wordt, vermits er nooit discussie over geweest is maar we toch voorbereid moeten zijn.

Zoals dat steeds het geval is indien er een minderjarige mede-eigenaar is kan een verkoop wel degelijk plaatsvinden met tussenkomst van de vrederechter. Die gaat dan na of alles correct verloopt voor de minderjarige.