JuridischForum.be

Mijn grootvader heeft 30 jaar geleden zijn gronden en onroerend goed geschonken aan zijn 3 kinderen. Kan zijn nieuwe partner (wettelijk samenwonend) na het overlijden van mijn grootvader 1/4 van de erfenis opeisen?

Woonde ze dertig jaar geleden al samen? Indien niet lijkt het me dat grootvader geen (geschonken) goederen meer had bij overlijden.

Ze woonden toen al samen

Een samenwonende partner erft niet in dit geval. Wettelijk samenwonen bestaat nog niet zo lang. Zij is geen reservatair erfgenaam. Zonder testament erft zij enkel het vruchtgebruik op de gezinswoning, voor zover die eigendom is van grootvader.

Er is een testament waarin de partner erfgenaam is. Kan zij haar deel van de erfenis opeisen van iets wat door mijn grootvader 30 jaar geleden is geschonken?

De partner is geen reservataire erfgenaam. Dit betekent dat zij geen 'vordering tot inkorting' kan opwerpen tegen de begiftigden.

Daarnaast heb je de 'vordering tot inbreng'. Deze is alleen verschuldigd van de ene erfgenaam aan de andere erfgenaam, met uitzondering van de schuldeisers en de legatarissen (art. 857 BW). De bedoeling van de inbreng is om de gelijkheid tussen erfgenamen te waarborgen. De inbreng kan slechts gevorderd worden om het ab intestato erfdeel aan te vullen. In het geval van de wettelijk samenwonende partner is dat alleen het vruchtgebruik op de gezinswoning en de huisraad.

De partner (legataris) heeft dus geen enkel recht op de in te brengen goederen. De schenkingen zijn dus veilig.

“Art.1478.Elk van de wettelijk samenwonenden behoudt de goederen waarvan hij de eigendom kan bewijzen, de inkomsten uit deze goederen en de opbrengsten uit arbeid. De goederen waarvan geen van beide wettelijk samenwonenden de eigendom kan bewijzen en de inkomsten daarvan worden geacht in onverdeeldheid te zijn...”(Burgerlijk Wetboek).

Wat uw grootvader aan zijn kinderen schonk blijft geschonken. De langstlevende wettelijk samenwonende is niet zijn erfgename zonder testament.

Echter : “Art.745octies.§ 1. De langstlevende wettelijk samenwonende verkrijgt, met welke erfgenamen hij ook tot de nalatenschap komt, het vruchtgebruik van het onroerend goed dat tijdens het samenwonen het gezin tot gemeenschappelijke verblijfplaats diende en van het daarin aanwezige huisraad. De langstlevende wettelijk samenwonende verkrijgt als enige, met uitsluiting van alle andere erfgenamen, het recht op de huur van het onroerend goed dat bij het openvallen van de nalatenschap van de vooroverleden wettelijk samenwonende het gezin tot gemeenschappelijke verblijfplaats diende en verkrijgt het vruchtgebruik van het daarin aanwezige huisraad...”(Burgerlijk Wetboek).