Hoe dan ook, een schenking moet aanvaard worden. Als U ze niet wil, dan laat U het geld waar het is.
Trouwens, waarom zou U 3% schenkingsrechten betalen als het ook wettelijk kan voor nul %?
Nogmaals bedankt, je antwoorden geven me een beter inzicht. Als het mag, vraag ik even verder?
Wat schenken tegen 0% betreft: dat is ook wat ik voorzichtig gesuggereerd heb, maar vader heeft al 8 jaar schrik dat hij de volgende 3 niet haalt.
Tja dat ik de schenking niet moet aanvaarden is zo, maar we zijn nu al bij plan C of D. Eerst was er de spiegelschenking daarna nog een paar andere plannen waarvoor ik niet veel enthousisame vond zodat ik de bijnaam "Madame NON" verworven heb.
Vader daagt mij uit om dan een oplossing te vinden waarmee ik akkoord kan gaan. Een schenking van de volle eigendom zonder dat er vruchtgebruik aan verbonden is en waarbij we uitgaan van een relatie van vertrouwen, staat niet op zijn lijst. Kinderen zetten hun ouders immers al 2000 jaar af! Waarom 2000 jaar, geen idee, 't zal al wel wat langer zijn.

Spijtig dat hij niet begrijpt dat niet alle kinderen dat doen.
Ik probeer dus het voorstel te analyseren en te zien of we er iets mee kunnen aanvangen.
Hilde schreef:
De schenkers behouden zich voor de duur van hun leven en voor de langstlevende van hen beiden, het vruchtgebruik voor op de geschonken goederen. De begiftigden bekomen de volle eigendom pas bij overlijden van de langstlevende van de schenkers, of bij eerdere verzaking aan dit vruchtgebruik door de schenkers.
Is dat geen opschortende voorwaarde?
Dino antwoordde:
Nee; dat is een schenking onder voorwaarde. De begiftigde KRIJGT het goed; hij kan de zaak verkopen! (al zullen er weinig kandidaten zijn want het vruchtgebruik kan hij niet mee verkopen).
Welke invloed heeft de volgende zin op het al dan niet KRIJGEN van het goed:
"De echtgenoten blah blah, voornoemde schenkers, verklaren bij deze gift onder levenden te doen aan de begiftigden, mevrouw blah en de heer blah van de BLOTE EIGENDOM van de hierna beschreven roerende goederen, als voorschot op erfdeel en in onverdeeldheid, ieder ten belope van de helft in blote eigendom."
Verder staat er:
"Het is de vruchtgebruikers niet toegestaan de geschonken effecten als dusdanig te vervreemden; wel kunnen zij, als titularis van het recht van beheer, genot en gebruik overgaan tot vervreemding van effecten en vervanging daarvan door andere die in de plaats van de vervreemde effecten zullen treden, en evenzeer aan vruchtgebruik zullen onderworpen zijn. Tot dergelijke beslissing kunnen de vruchtgebruikers alleen overgaan binnen de perken die gesteld worden door hun verplichting om als goede huisvader te beheren, en met inachtneming van het belang van de blote eigenaars.
Tussen partijen is er uitdrukkelijk overeengekomen dat ook bij beëindiging van hiervoor bedoelde belegging, in alle gevallen van wederbelegging hoegenaamd, de opbrengst van deze wederbelegging zal blijven toekomen aan de schenkers (of de langstlevende van hen beiden).
In geval van beëindiging van de belegging zonder wederbelegging komen partijen thans reeds overeen het vruchtgebruik over het geschonkene forfaitair te ramen op vijf procent (5%) per jaar van het geschonkene. "
De onverdeeldheid betekent toch dat de goederen niet kunnen verhandeld worden tenzij alle partijen akkoord gaan?
Wat als het vruchtgebruik van 5% niet gerealiseerd wordt, kunnen de vruchtgebruikers dan aanvullen uit het geschonkene, of ???? Niet dat ik er iets op tegen heb dat mijn ouders hun vermogen opsoeperen (mama heeft een zwak voor gastronomie) maar wat voor effect heeft dat op het geheel?
Bij de bank zijn er een zichtrekening, een termijnrekening, een private deposit account, een spaarrekening en een effektenrekening op naam van de onverdeeldheid kinderen blah voorzien. Mijn ouders zouden beide mandataris van deze rekeningen zijn en kunnen elk alleen tekenen voor verrichtingen, mijn broer en ikzelf zijn de blote eigenaars en kunnen alleen met 4 handtekeningen aan de rekeningen in kwestie. Kan dit laatste één of andere doorn in 't oog van de fiscus worden?
Van doornen gesproken, ik vermoed dat het feit dat mijn man en ik 6 kinderen hebben, mijn vader niet goed uitkomt en hij vreest voor versnippering van zijn vermogen. Hij wil dat niet toegeven. Hoe vertel je een man van 78 dat mijn kinderen en ik een realiteit zijn en dat het vroeg of laat toch gebeurt? Wat een soep!
Alvast bedankt voor het lezen.
Hilde.