JuridischForum.be

Hallo iedereen!

Ik heb een nogal spijtige zaak aan de hand. 3 jaar geleden gingen ik en mijn vrouw alleen wonen. We vonden een huurappartement maar doordat we geen spaarcenten hadden, konden we de waarborg niet betalen van ons huurappartement. De waarborg bedroeg 1300 Euro. Mijn schoonouders boden toen aan dat zij deze waarborg zouden betalen, aangezien de waarborg toch terug gestort wordt naar dezelfde rekening ( nu blijkt wel dat we kunnen kiezen naar welke rekening het bedrag gestort wordt als wij verhuizen). De afspraak was onderling dus ook dat deze waarborg mocht blijven staan tot we genoeg gespaard hadden om een eigen huis te kopen (en dus verhuizen), dan krijgen zij automatisch het bedrag terug gestort. Doorheen de jaren is de 'relatie' tussen mijn schoonouders en ons echt stroef geworden. Het laatste jaar is het zelf zeer slecht te noemen. Vandaag kreeg ik plots uit het niets een aangetekend schrijven. Ze eisen de 1300 Euro terug voor 30 Juni. Is dit niet het geval, dan zal het ons meer kosten zeggen ze. Ze schrijven dat wij niet mogen beslissen wanneer die waarborg teruggestort wordt. Laat me duidelijk zijn, dit is een persoonlijke brief van hun die er 'officieel' uitziet. Ik en mijn vrouw hebben deze grote kost uiteraard niet ingerekend en het wordt moeilijk om dit even te betalen. Er staat zoals gezegd niets op papier, wel staat er op papier dat de huurwaarborg betaald is van hun rekening. Hoe sterk staan mijn schoonouders juridisch in hun schoenen? Zij kunnen toch niet aantonen dat die waarborg geen schenking was? Normaal ben ik niet moeilijk, maar zo een 'dreigbrief' op me af sturen, daar ben ik niet mee gediend. Als we niet storten, wat kunnen de gevolgen zijn voor ons? Kunnen ze deze zaak winnen in een rechtszaak (ik zie ze ertoe in staat)?

Alvast bedankt.

Mvg

Ik denk dat u deze zaak wel kunt winnen. Ze hebben immers uw waarborg geschonken, deze staat geblokkeerd op een vreemde rekening en kan niet vrijgegeven worden tot het einde van de huur. Bijgevolg is het niet mogelijk deze momenteel terug te betalen, maar u zult dat uiteraard doen op het einde van de huur, zoals overeengekomen.

Aangezien er niets op papier staat, zal dit een dubbeltje op zijn kant zijn als dit voor de rechtbank komt. Ik zou beginnen met een AS terug te schrijven waarin je vermeld dat bij het begin van de huur met hen mondeling afgesproken was dat zij de waarborg op de geblokkeerde rekening zouden storten, en deze na het beëindigen van de huur terug op hun rekening zou gestort worden, en dat deze afspraak zal gerespecteerd worden.

Zeg hen dat deze eenzijdige wijziging van de afspraak van hun kant uit, niet door jullie ingecalculeerd is en je daar dus niet mee akkoord kan gaan, maar dat je de originele afspraak, namelijk dat zij de waarborg terugkrijgen na het beëindigen van de huur, zal respecteren.

Het is daarna aan hen om hier al dan niet mee naar de rechtbank te trekken. Uw AS met verwijzing naar de mondelinge afspraak, kan een miniem begin van bewijs zijn voor de rechtbank, als uw schoonouders dit niet officiëel betwisten. Maar nogmaals: ik durf niet te voorspellen wat een rechter zal oordelen als dit voor de rechtbank komt. Ik vermoed echter niet dat een rechter meer dan het oorspronkelijke bedrag gaat toekennen aan de schoonouders.

Ik zie niet in op basis van welke rechtsgrond de schoonouders dit bedrag nu kunnen terugvorderen. Zeker niet als de waarborg nog niet terugbetaald wordt door de verhuurder omdat de huur nog niet beëindigd is.

Ik zie niet in op basis van welke rechtsgrond de schoonouders dit bedrag nu kunnen terugvorderen. Zeker niet als de waarborg nog niet terugbetaald wordt door de verhuurder omdat de huur nog niet beëindigd is.

Ze kunnen beweren dat zij het geld voor de waarborg geleend / voorgeschoten hebben en de afspraak hadden dat dit na X-aantal maanden aan hen zou terugbetaald worden. Aan hen om dit te bewijzen, natuurlijk. TS heeft langs de andere kant ook geen bewijs in handen dat zij de waarborg gedurende de héle huurperiode niet hoefden terug te betalen. Een rechter kan ervan uitgaan dat dit daadwerkelijk zo is, omdat de ouders het geld anders niet zomaar op de geblokkeerde rekening zouden storten, maar een andere rechter kan er een andere redenering op nahouden...

Ik denk eerlijk gezegd niet dat de ouders hiervoor naar de rechtbank zullen stappen, maar bon. Dit maakt nogmaals duidelijk dat je zelfs met familie afspraken rond geld gewoon op papier moet zetten...

De ouders hebben 1300 € geleend, die toevallig gebruikt werden om een huurwaarborg te kunnen stellen. Zij vragen dus niet de waarborg terug, maar die som. Ik zie geen reden waarom zij dat niet zouden kunnen, ook via de rechter. Het zal gaan om woord tegen woord.

Blijkbaar is het hun rekeningnummer dat vermeld werd voor de terugbetaling.
Ook de intrest is dan voor hen.
En ze weten dat het voor een waarborg was.
Hebt u beiden een AS gekregen of alleen één van jullie. Dus naam vermeld op omslag?

Als de ouders beweren dat dit een lening is moeten ze dit bewijzen. Zij moeten bewijzen dat de kinderen zich ertoe verbonden hebben het bedrag dat zij ontvingen terug te betalen. Dat bewijs moet geleverd worden met een geschrift, minstens een begin van bewijs met geschrift, aangevuld met vermoedens.
De overhandiging van het geld is geen bewijs van de lening.

Cass., 5 mei 2011, C.10.0175.F
Een bankrekeninguittreksel dat een overschrijving vermeldt bewijst alleen dat er werkelijk een geldsom werd gestort. Het arrest dat beslist dat een dergelijk stuk het bestaan van een lening waarschijnlijk maakt en bijgevolg een begin van bewijs door geschrift vormt waardoor het bewijs van de leningovereenkomst door alle middelen van recht mag worden geleverd, schendt voornoemd artikel 1347, tweede lid.

Een tussenoplossing kan er natuurlijk in bestaan dat u zelf een tegenvoorstel doet om die som gespreid terug te betalen.
Als u 100 € per maand terugbetaalt bent u er na een goed jaar ook vanaf en staat u zonder verplichtingen ten aanzien van uw schoonouders.

De ouders hebben 1300 € geleend, die toevallig gebruikt werden om een huurwaarborg te kunnen stellen. Zij vragen dus niet de waarborg terug, maar die som. Ik zie geen reden waarom zij dat niet zouden kunnen, ook via de rechter. Het zal gaan om woord tegen woord.

"Mijn schoonouders boden toen aan dat zij deze waarborg zouden betalen", het gaat m.i. duidelijk om de waarborg, met alle voorwaarden ervan.

Een tussenoplossing kan er natuurlijk in bestaan dat u zelf een tegenvoorstel doet om die som gespreid terug te betalen.
Als u 100 € per maand terugbetaalt bent u er na een goed jaar ook vanaf en staat u zonder verplichtingen ten aanzien van uw schoonouders.

De waarborg staat vast op een geblokkeerde rekening. Het is dat geld dat uiteindelijk terug naar de schoonouders zal gaan, maar de TS kan daar op dit moment niet aan. Als ze dit bedrag al terugbetalen, lopen ze het risico dat de waarborg ook nog eens teruggestort wordt naar de schoonouders op het einde van de huur (als ze uit het oog verliezen om dit op een andere rekening te laten terugstorten).

Persoonlijk zou ik daar niet mee beginnen. Afspraak is afspraak. Het is niet omdat de relatie wat minder is, dat de afspraak niet meer gerespecteerd moet worden. En de afspraak was dat de schoonouders de waarborg zouden storten en deze ook terugkrijgen op het einde van de huur. Aan de schoonouders om te bewijzen dat het anders afgesproken was...

De rekening huurwaarborg staat steeds op naam van de huurders, met tussenkomst van de eigenaar-verhuurder. In principe hebben de ouders niets te maken met die rekening. De bank heeft niet de minste verplichting to. de ouders. Bij het einde van de huur zal de bank het geld overmaken - mits akkoord van de eigenaar - aan de titularis-huurders. Die kunnen op dat moment wel vragen het geld aan de ouders over te maken.
We moeten weg van de binding lening-huurwaarborg. Die is mi. niet relevant. Als de ouders nu die 1300 € terugvragen die ze geleend hebben voor de huurwaarborg, is daar niets tegen in te brengen.

Klopt wat wanton zegt. In de huurwaarborg zal een bank nooit rekening houden met een derde partij buiten eigenaars en huurders. Dat zijn standaardcontracten en de bank gaat zich echt niet bezig houden met familiale aanspraken/geschillen. Zij storten terug aan de huurders en die moeten daarna zelf zorgen voor het al dan niet nakomen van familiale verbintenissen. Een actuele afbetaling kan dus perfect. Is juridisch inderdaad niet afdwingbaar. Maar gezien het beperkte bedrag lijkt me dat juridisch gelijk hebben in deze niet noodzakelijk tot familiale rust leidt. en gezien deze methode TS geen nadeel oplevert zou ik het persoonlijk zo regelen.

Als de ouders nu die 1300 € terugvragen die ze geleend hebben.

De voorwaarden voor de lening (die verder nergens op papier staat) was dat de ouders de huurwaarborg terugkregen van de TS op het einde van de huur. De ouders moeten deze mondelinge afspraak respecteren. Als zij menen dat dit niet de afspraak was, moeten zij het bewijs leveren van het tegendeel. Dit zie ik niet zo meteen gebeuren zonder iets op papier...

Ik heb meer info verkregen van professionele 'hulp'.
Zou dit bericht kunnen verwijderd worden door een moderator?
Wie weet zien de schoonouders deze post en dan is het hek van de dam...