JuridischForum.be

Beste,

ik lees dat een van de voorwaarden om te genieten van meeneembaarheid is "De koper moet in de periode van 18 maanden voor de wederverkoop of verdeling van deze woning op een bepaald ogenblik zijn hoofdverblijfplaats in woning 1 hebben gehad."

Ik vraag me af hoe strikt deze voorwaarde wordt geinterpreteerd. Maw is rechtspraak waar men van deze 18 maand voorwaarde afwijkt indien de aankoop/verkoop in de geest van de wetgeving is gebeurd?

Ik verklaar me nader met de situatieschets:
- aankoop woning 1: 2001, hoofdverblijfplaats
- juli 2008: hoofdverblijfplaats wordt verplaatst naar huurwoning, woning 1 staat te koop
- Woning 1 staat te koop tot eind 2009 (maar niet verkocht) en wordt 'onvrijwillig' verhuurd vanaf begin 2010
- Woning 1 wordt verkocht aug 2010
- Er zijn duidelijke plannen tot aankoop woning 2, maar dat kan pas als woning 1 is verkocht.
Maw de 18 maand voorwaarde is niet voldaan doordat woning 1 niet verkocht was (geen gunstig klimaat op woningmarkt).
Maar er wordt niet voorbijgegaan aan het doel dat men wou bereiken in de wet van de 'meeneembaarheid'.
Precendenten in de rechtspraak?
alvast bedankt, Olijf

“Art.61-4 Aan de in artikel 61/3 bepaalde verrekening zijn de volgende voorwaarden verbonden :...3° in het in 1° bedoelde document of in een ondertekende en waar en oprecht verklaarde vermelding onderaan op dat document, vermeldt de natuurlijke persoon uitdrukkelijk :a) dat hij op enig ogenblik in de periode van achttien maanden voorafgaand aan de verkoop of verdeling, zijn hoofdverblijfplaats heeft gehad in de verkochte of verdeelde woning...Indien één van de voorwaarden bepaald in het eerste lid niet is vervuld, wordt het tot de heffing van het evenredig recht aanleiding gevend document betreffende de nieuwe aankoop geregistreerd ZONDER toepassing van artikel 61/3.”(Wetboek Registratierechten 30 november 1939).

“interpretatio cessat in claris’,indien de bewoordingen van een wettekst duidelijk zijn,is er geen plaats meer voor interpretatie“(VERHAERT,I.,Het overnamerecht in de wet op de kleine nalatenschappen,R.W. 1999-00,1020,noot onder Cass. 11 mei 1998).

‘B.5.3. De omstandigheid dat de tekst van het voorontwerp van decreet uitdrukkelijk de bestreden uitsluiting inhield,alsook de in de parlementaire stukken opgenomen verklaringen die de stelling van de uitsluiting zouden staven, kunnen geen voorrang op de tekst van het decreet krijgen‘.(Arbitragehof nr.159/2002,6 november 2002).

‘B.2.2.2. De soepele interpretatie die de Franse Gemeenschapsregering voorstelt, heeft echter geen voorrang op de tekst van het decreet en is moeilijk te verzoenen met de bewoordingen van de in het geding zijnde bepaling‘(Arbitragehof nr.7/2004,21 januari 2004).

‘De decreetgever mag een decreet niet zo interpreteren dat de zin van een decreetsbepaling omgebogen wordt door verklaringen die aan de aanneming van het decreet zijn voorafgegaan te laten voorgaan op de duidelijk algemeen aanvaarde tekst van die bepaling,zelfs als blijkt dat deze interpretatie strookt met de oorspronkelijke bedoeling van de decreetgever‘(Arbitragehof nr.193/2004,24 november 2004,R.W.2004-05,1494-1500,Noot DEWAELE,F.,Interpretatie en tegenstrijdigheid tussen decreet en de parlementaire voorbereidingsstukken).

‘B.10...De zin van een wetsbepaling kan niet worden omgebogen door verklaringen die aan de aanneming ervan zijn voorafgegaan, te laten voorgaan op de duidelijke tekst van die bepaling.‘(Arbitragehof nr.25/2005,2 februari 2005).

“Art.212bis.In geval van zuivere verkoop door een natuurlijke persoon van een woning waarin hij op enig ogenblik zijn hoofdverblijfplaats heeft gehad in de periode van achttien maanden voorafgaand aan de zuivere aankoop van het onroerend goed dat hij als zijn nieuwe hoofdverblijfplaats aanwendt of bestemt, en in geval van verdeling van een dergelijke woning waarbij de natuurlijke persoon al zijn rechten erin heeft afgestaan, wordt zijn wettelijk aandeel in de rechten die overeenkomstig de artikelen 44, 53, 2°, of 57, verschuldigd waren op de aankoop van de verkochte of verdeelde woning of van de bouwgrond waarop die woning is opgericht, teruggegeven mits de verkoop of de verdeling vaste datum heeft gekregen uiterlijk twee jaar, of vijf jaar in geval van aankoop van een bouwgrond, na de datum van de authentieke akte van de nieuwe aankoop...”(Wetboek Registratierechten 30 november 1939).