JuridischForum.be

Is het mogelijk om in geval van zeer hoge successierechten, er een deel af te krijgen door bijvoorbeeld een minnelijke schikking te treffen met de fiscus?

Ik schets even het probleem: mijn oom is sinds geboorte fysiek en mentaal gehandicapt en nu terminaal ziek. Hij staat onder het toezicht van een voorlopig bewindvoerder, in casu een advocaat. Mijn grootvader heeft echter vroeger zjin bankrekening altijd goed gespijsd met het gevolg dat hier een zeer grote som geld op staat. Zijn uitkering volstaat echter ruimschoots om zijn verzorging en de instelling te betalen, hij had dat geld dus nooit van doen. Een laatste poging om mijn oom een geregistreerde schenking te laten doen is door de vrederechter afgewezen omdat mijn oom geen benul heeft van geld en hij dit niet naar waarde kan schatten. Gevolg is dat hij weldra zal sterven en een zeer groot bedrag naar de staat zal gaan. ik ben zijn enige erfgenaam omdat mijn vader reeds gestorven is. Ik sta natuurlijk niet te springen om meer dan de helft van mijn erfenis aan successierechten af te staan. Kan daar ergens nog iets aan gedaan worden?

Ik ben geen ervaringsdeskundige, maar het zou mij sterk verbazen mocht de fiscus bereid zijn om zonder reden (lees: omdat u vindt dat de successierechten zo hoog zijn) af te zien van haar deel van de koek.

het is kwestie het juiste achterpoortje te vinden.

het is kwestie het juiste achterpoortje te vinden.

Hét officiële achterpoortje is de schenking met betaling van registratierechten....
het is spijtig voor u dat de vrederechter daar blijkbaar een stokje voorsteekt. Gaat hij ook niet akkoord met een schenking onder voorwaarden?
Ik zie niet direct andere oplossingen, maar als die er zouden zijn zal u weer afhangen van het oordeel van de vrederechter.

Ontwijken.. dat kan u in regel niet.
Ik begrijp dat uw vader reeds eerder is overleden en dat hij een broer was van uw fysiek en mentaal gehandicapte oom.
Afgezien daarvan is het zeer de vraag of uw vader eerder is overleden dan uw grootvader en/of in voorkomend geval diens nalatenschap reeds werd afgewikkeld; als dat niet het geval zou zijn dan zou u als bevoorrechte erfgenaam door plaatsvervulling (via de notaris) bedoelde bijkomende stortingen op de rekening van uw fysiek en mentaal gehandicapte oom kunnen beschouwen als schenkingen.. die vervolgens terug moeten (of kunnen) ingebracht worden (op uw verzoek); in het andere geval (lees: is uw vader na uw grootvader overleden) dan mag u het wel vergeten!
Schenken.. van gelden die (op dit moment) toebehoren aan uw terminaal zieke oom.. dat is het vervreemden van zijn vermogen.. en daar gaat u als derde familielid, noch de voorlopige bewindvoerder of in bepaalde gevallen de voogd... vanwege de vrederechter nooit de toelating voor krijgen!
Toch nog wel een opmerking: als "ervaringsdeskundige" weet ik dat tot voor enkele jaren dergelijke tegemoetkomingen sowieso cash "ten huize" werden uitbetaald (waarvoor klassiek één van de ouders tekende) en dat daar aardig wat overschotten op werden gerealiseerd.. misschien zijn precies dat de stortingen waarmee uw grootvader de bankrekening van uw terminaal zieke oom spijsde; anders gezegd z'n bankrekening werd gespijsd met z'n eigen middelen.. middelen die defacto ter beschikking worden gesteld door 's lands belastingsbetalers!!!

Spreek met die advocaat-bewindvoerder eens over het duo-legaat. U krijgt nominaal veel minder , maar houdt meer over. Bovendien is één of ander goed werk ook gelukkig : zij houden , na betalen van uw successierechten, ook een schoon bedrag over.

bedankt voor de reacties. voor een duo-legaat vermoed ik dat mijn nonkel dan ook zijn wil moet kunnen uiten dmv een testament, dus dan vrees ik
weer op een njet van de vrederechter te stuiten (net zoals hij hier heeft besloten dat hij geen schenking mag doen).
Mijn oom zit met veel geld op z'n rekening omdat m'n grootvader nogal koppig was en zweerde dat alles 50/50 moest zijn met mijn vader, komt daar nog bij dat hij om één of andere reden wel meerderjarig is verklaard (hoewel hij verstandelijk nauwelijks een kleuter is), anders had het misschien iets makkelijker geweest(?). Waarom dat alles indertijd zo gelopen is daar kan niemand mij nog op antwoorden en ik was toen nog te jong om het verstaan.
Nogmaals bedankt de reacties.

Er zijn daar bepaalde methoden voor om de successierechten te verminderen maar verwacht geen mirakels, alles hangt ervan af over de hoegrootheid van het bedrag, ...

Overigens, staat dat geld al zolang gewoon op een spaarrekening? En wat stond er juist in het testament van je grootvader (zijn vader)?

Het is de fiscus strikt verboden om een regeling te treffen omwille van de billijkheid (legaliteitsprincipe in fiscale zaken)

Mijn oom zit met veel geld op z'n rekening omdat m'n grootvader nogal koppig was en zweerde dat alles 50/50 moest zijn met mijn vader, komt daar nog bij dat hij om één of andere reden wel meerderjarig is verklaard (hoewel hij verstandelijk nauwelijks een kleuter is), anders had het misschien iets makkelijker geweest(?).

U komt zeer rancuneus over met deze uitspraak. Alsof u niet kan verkroppen dat uw grootvader destijds zijn 2 kinderen gelijkwaardig behandeld heeft. Wees blij dat u gaat erven en dat het nog om een grote som gaat ook.

Ik denk ook dat er dan niets anders op zit dan de (hoge) successierechten te betalen en tevreden te zijn met het resultaat.

Lightning, ik zou hier nog aan toe kunnen en willen voegen.. dat wanneer bedoelde oom niet fysiek en mentaal gehandicapt zou zijn geweest.. dat er alsdan wellicht ook geen sprake zou zijn geweest van zo'n omvangrijke nalatenschap!
Ik heb het al eens gezegd, ik noem mij zelve een ervaringsdeskundige.. en eigenlijk voel ik plaatsvervangende schaamte dat er op die manier zeer veel kan worden nagelaten.. terwijl dat een modaal werkend gezin dat nooit kan opbouwen en terwijl er (net in die sector) zo'n wachttijden bestaan voor absoluut noodzakelijke opnamen.
Anders gezegd, de uitgekeerde middelen schieten hun doel voorbij; het probleem is evenwel dat 's lands politici dat niet willen inzien!!!

@lightning: rancune zou ik het niet noemen, maar ik verwijt mijn grootvader wel een zekere domheid door alles kif-kif te hebben gedaan, zonder testament of wat dan ook. Iemand een grote som geld geven terwijl je weet dat deze persoon er toch nooit iets mee kan doen... u vindt dat zoiets misschien respect afdwingt,
in het beste geval noem ik zoiets naïef.
@vaoke: dat kapitaal is met de jaren opgebouwd, natuurlijk deels door de uitkering voor hun kind en deels met te werken, maar vooral doordat mijn grootouders hun zoon hebben bijgehouden tot hun dood, ook dit was tegen elk goedgemeend advies in maar wel zeer nobel. Gedurende meer dan 50 jaar, hebben ze zich alles ontzegd, hierdoor hebben zij een kapitaal opgebouwd, inderdaad. Een win-for-life ticket waar een modaal gezin met gezonde kinderen alleen maar van kan dromen? Het is maar hoe je het bekijkt.
Soit, ik wil hier geen polemiek starten over de fouten in onze sociale zekerheid. Ik wou enkel eens polsen
of er voor dit soort situaties uitwegen bestonden om fouten uit het verleden te corrigeren.
En tenslotte, als mijn oom gezond was met 3 schatten van kinderen, dan had ik inderdaad niks gekregen, en dan had ik hier ook nooit de vraag moeten stellen. Mijn excuses dat ik die hypothese bij het begin er niet heb bijvermeld, kwestie van alles goed te duiden...

Inderdaad, hier zijn niet meteen fiscaalvriendelijke oplossingen voor.. Alhoewel ik één zie die misschien haalbaar is, als uw oom nog een jaar in leven zal blijven tenminste.

Oplossing bestaat erin om uw oom bij u WERKELIJK te laten inwonen i.p.v. in de instelling te laten verblijven. Zo heeft U bijgevolg via een uittreksel van het bevolkingsregister een weerlegbaar vermoeden jegens de fiscus dat uw oom bij u inwoont en jullie een gemeenschappelijke huishouding voeren. (ART. 48 Wetboek Successierechten als ik mij niet vergis..) Hierdoor zult u bij overlijden maar succesierechten verschuldigd zijn in het rechte lijn-tarief, wat een wereld van verschil maakt natuurlijk.. Ik benadruk hier nogmaals dat uw oom 1 jaar voor zijn overlijden bij u moet gedomicilieerd zijn en WERKELIJK bij u hebben ingewoond. (en wees maar zeker dat de fiscus dit verregaand zal uitpluizen)

Ergens een faire oplossing misschien, zo bent u er immers zeker van dat Uw oom in alle rust binnen familiale privékring kan sterven tussen diegenen die hem lief hebben, i.p.v. in de instelling tussen "onbekenden".

"Liefhebben???" Het geld liefhebben of de persoon liefhebben?

"Liefhebben???" Het geld liefhebben of de persoon liefhebben?

Ik veronderstel de persoon. (ik ben nog naïf misschien ja..)