JuridischForum.be

Bij overlijden moet men de banken waar overledene rekeningen had op de hoogte brengen van het overlijden.
Die banken lichten de fiscus in omtrent de tegoeden op die rekeningen op de dag van overlijden.
Ingeval van huwelijk zonder contract worden gegevens van rekeningen van beide echtgenoten meegedeeld.

Vraag 1: Hoe zit dat ingeval de overledene gehuwd was (met kinderlast) met zuivere scheiding van goederen? Delen de banken dan ook de gevevens (inclusief rekeningstand) mee van de rekeningen toebehorende aan de nog levende echtgenoot? Moet men iets doen opdat banken slechts informatie doorgeven van de rekeningen van de overledene?

Vraag 2: Kan de fiscus (compleet los van mogelijke betwistingen door erfgenamen) de verdeling van de tegoeden op de rekeningen van de twee echtgenoten betwisten? Bijvoorbeeld gelden van echtgenoot 1 toch toevoegen aan de nalatenschap van echtgenoot 2? Bestaat hierop een systematische controle door de fiscus (bijv. aan de hand van de inkomsten van beide echtgenoten in het verleden blijkt dat één echtgenoot veel meer inkomsten had dan de andere maar toch zijn hun bezittingen ongeveer gelijkwaardig)?

1. De banken geven de informatie steeds door van alle rekeningen van de overledene én zijn gehuwde partner, ongeacht het huwelijkscontract. Bij de aangifte van nalatenschap moet evenwel , bij contract scheiding van goederen, slechts de tegoeden op naam van de overledene worden opgegeven. In dit geval mogen de tegoeden van de partner wel vlug worden vrijgegeven.
2. In principe aanvaardt de Registratie de verdeling zoals die door de bank is opgegeven. De partner met een hoger inkomen is , ten eerste , al verplicht meer bij te dragen aan de kosten van het huishouden. Bovendien kan die ook een grotere 'besteder' zijn en meer andere uitgaven doen , vb. aan auto's , kunst. Maar het is ook al gebeurd dat de Registratie de verrichtingen van de laatste maand wil nakijken op grote overdrachten. Dus geheel zaligmakend is één en ander niet.

Bijgevolg is bij het eerste overlijden de fiscus dus ook op de hoogte van wat de langstlevende echtgenoot op dat ogenblik bezat?
Houdt dat in dat men bewijzen moet bijhouden van de (grote) uitgaven die de langstlevende echtgenoot doet tussen het overlijden van zijn huwelijkspartner en zijn eigen overlijden? Wat als die persoon zijn geld verkwist of onder de tafel weggeeft in bankbiljetten en na enkele jaren bij het tweede overlijden nog slechts een fractie overblijft van wat die persoon had op tijdstip van het eerste overlijden?