COMPLEX GEVAL burgerlijke schadeclaim na corretioneel vonnis

[BCR1]

Ik heb een complex een raar verhaal, waarin ik zekerheid zou willen hebben.

Ten gevolge van een financiële wanhoopsdaad heb ik nu bijna 10 jaar geleden een misdaad gepleegd. (juni 2001)
Hiervoor werd ik aangehouden in december 2001 en heb ik 6 maanden in voorhechtenis gezeten. (tot mei 2002)
Na 6 maanden werd ik voorlpig in vrijheid gesteld.
Het "slachtoffer" en diens "werkgever" stelden zich burgerlijke partij.
Het slachtoffer vreog 25.000eur morele schadevergoeding om psychologische reden.
De werkgever vroeg een schadevergoeding naar de wijsheid van het hof in functie van het werkverlet van het slachtoffer.

voor deze feiten kon het OM een correctionele straf tot maximum straf van 15 jaar vorderen.

Aangezien er geen precedenten waren, en gezien de uitvoering van de misdaad enigzins kon worden begrepen en er heel veel verzachtende omstandigheden waren vordere het OM op het eigenlijke proces "slechts" 5 jaar met uitstel.

Het hof volgde onze stelling en deze van het OM en sprak in oktober 2004 een vonnis uit :

5 jaar gevangenis met 5 jaar uitstel. (probatie)
Een provisionele schadevergoeding van 1eur voor de werkgever in afwachting van behandeling
Een provisionele schadevergoeding van 2.500eur voor het sclachtoffer en de aanstelling van een gerechtspsychiater om de psychologische schade van het slachtoffer vast te leggen. In het vonnis werd bepaald dat deze expert binnen 1 maand zijn conclusies aan het hof moest overmaken.
De veroordeling tot de gerechtskosten (+/- 8.700eur)

Hier begint het bizarre gedeelte.

Mijn leven, professioneel en persoonlijk ging prachtig vooruit.
Ik ontving ongeveer 2 weken na het vonnis een schrijven van de gerechtspsychiater dat hij de opdracht had aanvaard en het slachtoffer ging onderzoeken.

Dat was ook het laatste wat ik ooit van deze zaak heb vernomen !!!!!!!

Ik voldeed over de jaren aan de betaling van de gerechtskosten (die wel werden gevorderd via een GDW)

Nooit vernam ik nog iets over een vervolg op de schadeclaims, geen woord, geen gerechtsbrief, geen betekening, niets ....

Nu tien jaar na de feiten, is dit nog steeds het geval.

Hoe kan ik zekerheid hebben dat ik gerust kan zijn ?
Zijn hier termijnen voor ?

Ik zou graag een verzoek tot eerherstel indienen, maar ik wil hiermee geen slapende honden wakker maken natuurlijk.

Graag jullie mening ?

Bedankt,

[j.demoor]

“Art.2244.Een dagvaarding voor het gerecht, een bevel tot betaling, of een beslag, betekend aan hem die men wil beletten de verjaring te verkrijgen, vormen burgerlijke stuiting. Een dagvaarding voor het gerecht stuit de verjaring tot het tijdstip waarop een definitieve beslissing wordt uitgesproken...”(Burgerlijk Wetboek).

‘De stuiting van de verjaring van een rechtsvordering door een dagvaarding sorteert effect tijdens de hele duur van het proces‘(Cass. 24 april 1992,R.W. 1992-93,236).

Vraag aan de griffie van het betrokken rechtscollege inzage in uw dossier en onderzoek daarin of er al dan niet een DEFINITIEVE beslissing werd uitgesproken.

[BCR1]

@j.demoor

bedankt voor de info.
Als ik het (in mensentaal) goed begrijp, dan ben ik in princiepe "genekt" zolang deze zaak hangende is.
Dit gezien de oorspronkeleijke dagvaarding (correctionele) de verjaringstermijn stuit. En dit tot aan de uitspraak.
Indien er geen uitspraak is, kan dit bijgevolg tot "in de eeuwigheid" aanslepen ???

Maar wat dan met het begrip "redelijke termijn" ?