#13 , 20 jun 2011 15:35
Je wil niet weten in hoeveel databases uw gegevens staan, en op welke manieren deze gelinkt zijn. Zelfs als je bijzonder goed oplet (niet op sociale netwerksites actief bent, nooit je e-mail adres op internet achterlaat, enz...) zijn er datamining bedrijven die meer over je weten dan je vermoed. Een vroegere baas van mij (een IT-specialist) is op prospectie gegaan bij zo'n bedrijf om te kijken of zij een meerwaarde konden zijn voor mijn vorige werkgever. Na ondertekenen van een document waarin hij toestemming gaf om zijn dossier vrij te geven aan zichzelf, overhandigde een persoon van het bedrijf alle gegevens die zij hadden van hem. Dit ging van vrij "normale" zaken als naam, adres, telefoon, gsm, geboortedatum, beroep enz... tot toch wel dingen die de wenkbrouwen deden fronsen, zoals studierichting en school van de kinderen, merk, type en kleur van de wagens van mijn ex-baas en diens echtgenote, laatste reisbestemmingen, lidmaatschap van sportclubs, enz... De personen van dit bedrijf lieten ook weten dat ze zelfs uitgebreide dossiers hebben van mensen die zelfs geen internetaansluiting hebben (via klantenkaarten van bedrijven, zelfs een aantal overheidsdatabanken die vrij toegankelijk zijn, enz...).
Om maar te zeggen dat het een illusie is te denken dat je vandaag de dag nog volledige privacy hebt, ook al doe je zo goed mogelijk je best om je privacy te beschermen.
Het is niet "me auto" of "me geld", maar "mijn / m'n auto" of "mijn / m'n geld"!
Hou er rekening mee dat je werkgever geen reden hoeft op te geven om je te kunnen ontslaan!