Oktober 2010: GSM wordt ’s nachts uit mijn jaszak gestolen tijdens cafébezoek. De dief wordt ’s morgens opgepakt, en de politie belt de volgende dag op mijn thuisnummer dat ik een verklaring moet komen afleggen. De dief blijkt een illegaal te zijn die mijn GSM gebruikt heeft om naar Marokko te bellen, naar alle waarschijnlijkheid om drugs te regelen. Belangrijk: ik had niet door dat mijn GSM verdwenen was tot ik gebeld werd door de politie. Uit de PV blijkt wel dat de telefoons gepleegd zijn nadat ik al naar huis was vertrokken. De politie zei me ook dat ik mijn toestel niet mocht laten blokkeren omdat dit bewijsmateriaal was. Op het einde van het gesprek vroeg ik hoe dit vergoed zou krijgen. De agent vertelde dat ze hem waarschijnlijk zouden vrijlaten met bevel tot uitzetting en dat de kosten terugvorderen waarschijnlijk niet via hem zou lukken. Een week later krijg ik mijn toestel terug.
In de weken daaropvolgend dikwijls telefonisch contact proberen te leggen met Mobistar (dit was nog voor het tv-programma “Basta” de gebrekkige helpdesks aan de kaak stelden). Gemiddeld duurde het ongeveer 45 min voor ik iemand van Mobistar aan de lijn kreeg. Initieel moest ik een kopie van de PV faxen. Aangezien wij geen fax hebben, ben ik naar een Mobistarwinkel gegaan om ze het zelf te laten faxen. Weer gebeld, en na lang in de wacht gestaan te hebben bleek dat ze niks ontvangen hadden. Weer hetzelfde gedaan, de tweede keer bleek het wel te zijn doorgekomen. Het eerste antwoord dat ik kreeg dat er niks voor mij gedaan kon worden, en dat alles zelf betalen de enige uitweg zou zijn.
Uiteraard ontevreden met deze gang van zaken heb ik nog een paar keer getelefoneerd, met verschillende resultaten als gevolg. Het meest frappante dat ik te horen kreeg was dat de politie ook hiervoor moest ingeschakeld worden. Met weinig vertrouwen hierin belde ik het kantoor waar de PV opgesteld was die mij het antwoord gaven dat ik al verwacht had: ‘dit heb ik nog nooit gehoord, daar komen wij nooit tussenbeiden’.
Na een paar onsuccesvolle pogingen om voorbij de helpdesk te geraken kreeg ik eindelijk iemand van de dienst Financiën aan de lijn. Deze was vrij behulpzaam: hij stelde voor om toch alvast alles wat ik nog persoonlijk had openstaan te betalen, en we hebben samen uitgerekend welk bedrag exact naar Marokko opgebeld was. Hij stelde voor dit alvast te betalen, en ik zou dan op de hoogte gebracht worden van beslissingen in mijn zaak. Dit bedrag werd helaas niet zo als afgesproken verrekend. Er werd geen onderscheid gemaakt, bv: Oktober (€340), November (€40), December (€40), na betaling van 3x€40 zou dit 300-0-0 moeten geweest zijn maar het werd als 180-40-40 geregistreerd. Ik heb nooit meer iets van Mobistar vernomen.
Na een tijd kwam er een brief van de deurwaarder, die ik onbetaald heb gelaten. De deurwaarder wees naar Mobistar omdat zij ‘slechts uitvoerden wat opgedragen werd’ en Mobistar wees naar de deurwaarder omdat het dossier nu uit hun handen was.
Ik ben op de hoogte gebracht dat de dief moest voorkomen maar hier kon ik niet bijzijn. Dit was in november 2011. Kan ik de uitspraak van deze zaak ergens opvragen?
Ondertussen ben ik zelf opgeroepen om op 6 maart naar het vredegerecht te komen.
Mijn vragen:
- zijn er nu nog stappen die ik kan ondernemen? Is slachtofferonthaal een nuttig instrument?
- maak ik nog een kans om betaling van het bedrag + alle kosten te vermijden?
- word ik gedwongen het bedrag te betalen: wat zijn de gevolgen na betaling of niet-betaling inzake strafblad etc.
Alvast bedankt om het verhaal door te nemen en voor eventuele reacties.