Ik zit sinds 2 jaar in een lelijke vechtscheiding. De problemen zijn vooral rond mijn dochtertje dat nu 2 1/2 jaar is.
Na de geboorte van mijn dochtertje was mijn ex echt onhandelbaar en wou van alles haar zin, het was onmogelijk om er nog mee onder 1 dak te blijven.
Ik heb besloten dat zij het huis moest verlaten, vooral om de druk van de ketel te halen.
Mijn ex is buitenlandse, daardoor kwam zij in een opvangtehuis terecht, omdat ze hier geen familie heeft.
Ik kreeg mijn dochtertje niet te zien, ik diende via vredegerecht dit te bedingen.
Op het gerecht werd door de advocate vd tegenpartij gelogen, dat ik regelmatig hardhandig mijn partner aanpakte, enz...
kortom, dat ze moeten vluchten is. Daar is niets van bewijs voor geleverd enz..
Ik veronderstel dat de rechter dit met een korel zout nam.
De uitspraak was dat wij beiden instaan voor de opvoeding van het kind (toen 6 maand oud) maar de hoofdverblijfplaats is bij de moeder.
Ik mocht toen het kind om de 2 weken voor een weekeinde ophalen. Ik vond dit zo onterecht, daar ik een goede vader ben en uiteraard mijn dochtertje zoveel mogelijk wil zien.
De doorslag van de rechter was dat het kind 1 hechtingsfiguur nodig heeft en niet ganse tijd heen en weer dient te gaan.
Na maanden ben ik te weten gekomen dat mijn ex eigenlijk het kind alle dagen bij een onthaalmoeder brengt, terwijl mijn ex slechts 2 halve dagen per week Nederlandse les volgt.
Maw de rechter beslist dat het kind bij de moeder moet zijn maar dit is eigenlijk niet het geval geweest.
Ook heeft mijn dochtertje sinds 2 jaar serieuze problemen met haar luchtwegen. Ex weigert dat ik ermee bij specialist ga enz...
Na maanden ben ik te weet gekomen wie de onthaaldienst is, ik heb met hen contact opgenomen en vroeg om mij de contracten te geven ivm de opvang, dit werd mij geweigerd.
Ik heb ook attesten van dokters voorgelegd ivm de gezondheid van mijn dochtertje, specialisten en medisch dossiers. De contracten heb ik recht op daar ik niet uit mijn ouderlijke macht ben ontheven.
Uiteindelijk werd aan niets gehoor gegeven.
Nu 2 jaar later en enkele rechtbanken verder heb ik uiteindelijk de contracten kunnen bekomen.
Ik had ondertussen jeugdrechtbank, daar ik niet kon aantonen dat het kind alle dagen in de opvang zat, heeft de moeder nog steeds het meest van de tijd het kind.
De organisatie die de contracten heeft achtergehouden, heeft uiteindelijk gezorgd dat ik verlies van een kans heb.
Indien ik deze contracten had (waar ik eigenlijk van dag 1 recht op heb) dan was er een mogelijkheid geweest dat de zaak anders werd uitgesproken, vb minstens co-ouderschap.
Ook is mijn dochtertje nodeloos 2 jaar ziek geweest, doordat deze organisatie de andere kant op keek.
Welke stappen kan ik ondernemen hiervoor?
De scheiding heeft mij ondertussen bijna 17.000 euro gekost (ex heeft pro deo en ALLES moet via advocaten verlopen)
- Ik heb verlies van een kans door het weghouden van de informatie
- Mijn dochtertje heeft nodeloos 2 jaar geleden en mogelijks levenslang problemen met haar gezondheid (nu gaat ze naar school sinds 1 maand en de school slaat reeds alarm)
- Ik heb emotioneel heel veel te verduren gehad (kreeg mijn dochtertje ziek, met vlooienbeten, stukken uit haar haar geknipt, zonder schoenen, enz...)
- Ik ben zelfstandig en door de ganse situatie heb ik mijn zaak zeer verwaarloosd, ik ben bijna constant bezig met schrijven, mailen, bij instanties gaan enz..., waardoor ik veel schade heb geleden.
Welke stappen kan ik ondernemen tov de instantie die de informatie heeft achtergehouden? (zij hebben 2 jaar gezien dat de gezondheid van het kind niet goed was en toch bleven ze de andere kant uitkijken)
Heb ik recht op schadevergoeding, voor de kosten die ik maakte? Heeft mijn dochtertje recht op schadevergoeding, daar zij 2 jaar ziek was door het weghouden van informatie, doordat men niet heeft ingegrepen (volgens de instantie namen zij contact op met vertrouwenscentrum, die voorgesteld had om de ouders samen rond tafel uit te nodigen. Ik geloof niets van dat er contact werd opgenomen met vertrouwenscentrum hiervoor, ik ga ervan uit dat zij zoveel mogelijk de schuld willen indekken en van hen afschuiven.
Als vader heb je nauwelijks rechten, daar zou verandering moeten aan komen, de manier dat nu alles verloopt is onmenselijk. Vaders moeten maar tevreden zijn met enkele dagen per maand en voor de rest moeten wij betalen en betalen.
Graag hoor ik wat er mogelijk is naar de instantie toe die eigenlijk meineed en verzuim pleegde (naar hun zeggen zonder slechte bedoelingen)
Ook advies is welkom hoe het beleid van de rechtbanken kan gewijzigd worden, zoals het er nu aan toegaat, zorgt men enkel voor pijn, leed en frustraties EN dat vaders financieel gekraakt worden.
Alvast bedankt
[mod JPV: reclame weggedaan]