Ik probeer een heel lang en intens triest verhaal van drie jaar relatie vol manipulatie, bedrog en dreigementen en de huidige situatie ivm ons zoontje, kort en duidelijk weer te geven.
Mijn ex en ik hebben een zoontje van een goeie twee jaar, waar onlangs de diagnose werd gesteld van VCF syndroom, een aandoening waar zowel mentaal als fysisch grote achterstand is, dit is maar één van de zovele zaken waar ons zoontje dringend medische zorg voor nodig heeft en voor de rest van zijn leven nodig zal blijven hebben.
Nu is de situatie de volgende:
We hebben een verblijfsregeling van week week, die pas sinds oktober effectief wordt uitgevoerd, het vonnis dateert echter van oktober 2014 maar werd tot op oktober van dit jaar niet gevolgd. DIt omdat mijn ex quasi direct na de uitspraak constant bij mij verbleef... de reden hiervoor zal ik nu niet uit de doeken doen, feit is gewoon dat ons zoontje uiteindelijk steeds bij mij verbleef tot voor kort, en dit omdat ik eind september defintief een einde aan de "relatie" heb gemaakt, ook dit omdat ik echt niet anders meer kon.
Sindsdien is het een onophoudelijke stroom van miserie geweest en de diagnose van de aandoening van ons zoontje was de zwaarste klap die ik moest incasseren...
Ik zit nu met een aantal grote problemen waar ik geen raad mee weet. Ons zoontje is door zijn aandoening praktisch constant ziek, hij heeft dringend diverse behandelingen nodig zoals kiné, logopedie, therapie in een revalidatiecentrum en dit is nog maar een begin, met de tijd kan er nog vanalles bij komen.
Tot nu toe heb ik steeds alles op mij genomen, de onderzoeken, het rondbellen voor info, enfin kort, ik doe alles wat mogelijk is om de advseringen van de diverse instanties die onderzoeken hebben gedaan te volgen.
Reeds van in september (toen het eerste vermoeden van de kinderarts over een probleem met ons zoontje ter sprake kwam), heb ik hem op de wachtlijst gezet voor een revalidatiecentrum, opstart van kiné, etc, dit alles met medeweten van de papa.
Daar de communicatie zeer moeilijk gaat met mijn ex, mailde ik steeds alles door alsook steeds dezelfde vraag, of hij ermee akkoord was.
Mijn antwoord was, doe wat je moet doen, zorg gewoon dat de kosten niet te hoog oplopen.
Dit deed ik dan ook, de weken dat mijn zoontje bij mij was en is. Hoe en wat tijdens de week van mijn ex, daarover kreeg ik nul informatie, noch wat de gegeven (of niet gegeven) medicatie betrof, noch of hij in zijn week met ons zoontje naar de kiné ging, totaal NIKS.
Ik werd enkel keer op keer verweten dat ik op de zaken vooruit liep, dat ik moest ophouden met te beweren dat ons zoontje iets mankeerde en mezelf als expert ter zake voor te doen...
Via facebook ed plaatste hij ondertussen de meest smerige dingen over mij en hoe ik alles uit mijn duim zoog om er enkel mijn eigen profijt uit te halen. Duidelijk dus dat hij en zijn familie mij weer belachelijk maakten en de problemen die ons zoontje had gewoon als twee keer niks omschreven.
Sinds we samen bij de specialist zijn geweest om van haar de volledige uitleg te krijgen over wat ons zoontje had, welke intensieve behandelingen hij dringend nodig had alsook zijn toekomstperspectieven toelichtte, is het van kwaad naar erger gegaan.
Mijn ex is nog agressiever geworden in zijn uitspraken, zowel openbaar op sociale media als tegen mij, wat betreft ons zoontje en de stappen die ik heb ondernomen, zoals die ook geadviseerd werden.
Ik krijg niets van info over hoe hij het verder ziet naar bvb verblijfsregeling toe, de week week regeling moet zowiezo gewijzigd worden naar een klassieke verblijfsregeling, dit zowel wegens de grote afstand tussen waar we wonen en ons zoontje in september naar school moet, wellicht een bijzondere school, alsook op medisch vlak moeten de behandelingen en therapie constant gegeven worden, en daar blijkt het schoentje te knellen...
Mijn ex was zowiezo van plan om alles te doen om ons zoontje bij hem te hebben (of beter, bij zijn ouders...), dit om mij af te straffen voor het beëindigen van de relatie, iets wat hij mij al lang geleden duidelijk had gemaakt...
Nu is de aandoening van ons zoontje en alle behandelingen die hij moet krijgen een groot probleem voor hem, in die zin dat het een totaal onvoorzien iets is die de wijziging van de verblijfsregeling zoals hij het zou willen, ineens veel moeilijker maakt.
Gevolg is dat hij nu alles doet om mij op alle mogelijke manieren tegen te werken, dit door andere artsen te raadplegen, weigeren van mij te zeggen wat zijn bedoeling is, ik weet niet of er andere medicatie gegeven wordt tijdens zijn week, ik weet van hem gewoon niks.
Hij heeft onlangs klacht ingediend omdat ik niet op tijd bij hem was met ons zoontje voor de wissel, daar ik met hem naar spoed was met hoge koorts en erg ziek. Mijn ex had mij verboden naar spoed te gaan, ik moest eerst naar hem gaan en hij ging dan wel met ons zoontje naar spoed rijden... Dit uiteraard enkel en alleen om weer te laten attesteren hoe hij zijn zoon terugkrijgt na een week bij mij...
Hij gaat extreem ver, hij plaatst op sociale media dat de opname in het ziekenhuis totaal onnodig was, pure mensenkloterij, "amper 38 graden koorts", terwijl het er 40 waren en onze zoon met een longontsteking zat, én een rsv besmetting er nog eens bij...
De reacties van sommige mensen zijn echt beangstigend... er zijn er die spreken van eens een goed pak slaag te verkopen, en al zo'n dingen.
Ik weet waar hij mee bezig is, een oorlog via de rechtbank ivm de verblijfsregeling... ondertussen weet ik niet meer wat ik moet doen.
Ik sta al zo ver wat betreft behandelingen en het revalidatiecentrum, hoe moet het nu verder? Ik weet niet wanneer hij me zal dagvaarden, wel weet ik dat dit weer een uitputtingsslag zal zijn en dit terwijl ons zoontje heel dringend moet geholpen worden...
Hij weigert zelfs zijn lievelingskonijn terug te geven, houdt medicatie achter, voorschriften krijg ik niet na het ontslag uit het ziekenhuis, maar ook dat lieg ik allemaal... "alles zat in de zak", "je hebt het konijn gehad", enz enz...
Het is allemaal een herhaling van alles wat hij destijds heeft gedaan om die verblijfsregeling te bekomen die hij wilde, op alle mogelijke manieren maakt hij me het leven onmogelijk, zet hij alles en iedereen tegen me op, met alle gevolgen van dien. Ik wil dat dit ophoud, wat moet ik tegen zo'n psychopaat beginnen?
Klachten, uit ervaring weet ik dat dit enkel tijdverlies is, ik ben ook alleen, geen familie, met nog een zoontje van vierenhalf, hij heeft me eerst financieel geript, nu wil hij me weer mentaal breken om dan zijn doel te bereiken.
En hij heeft zijn familie achter hem staan die al even erg als hij zijn in hun manier van doen en dit ten koste van ons zoontje...
Iemand met een advies aub?