JuridischForum.be

Als er sprake is van wettige verdediging
Wat doet men dan met de straftoemeting in een vonnis?

Mvg

Iets meer uitleg graag.

Ik moet namelijk zelf een vonnis schrijven. Onder het puntje strafrechtelijk gebied: zijn er 3 punten: 1) feitenrelaas 2)Bespreking en 3) Straftoemeting
Maar bij puntje 2 bespreek ik dat ik wettige verdediging toepas, waardoor het misdrijf zijn wederrechtelijk karakter verliest en bijgevolg er niet aan straftoemeting kan gedaan worden. Wat ik me nu afvraag is, wat moet ik nu onder puntje 3) schrijven...

"Spreekt de beklaagde [...] vrij uit hoofde van de tenlasteleggingen [...] en ontslaat hem/haar van rechtsvervolging zonder kosten."?

"Gelet op de stukken uit het dossier."
"Gehoord het Openbaar Ministerie in zijn vordering."
"Gehoord de beklaagde in zijn verweer."

(uiteenzetting waarom vrijspraak)

"Met toepassing van de wet van 1935 op gebruik der talen in rechtszaken. en de aanvullende wetgeving"
OM DEZE REDENEN
De rechtbank,
Rechtdoende op tegenspraak
- Spreekt X vrij uit hoofde van ten lastenlegging
- Legt de kosten voor het geding ten laste van de Belgische Staat.

Uitgesproken op de openbare terechtzitting van de XXX kamer van de Corr. Rechtbank

In aanwezigheid van, die tekenen

X. XXXX, rechter
X. XXXX, Griffier
X. XXXX, substituut PDK
Die niet meetekend.

Zou het niet beter zijn om een vonnis te schrijven in begrijpbaar Nederlands, zonder gebruik van deze standaardzinnetjes. Het stoort mij mateloos dat dit soort taal iedere keer terugkomt.

Zou het niet beter zijn om een vonnis te schrijven in begrijpbaar Nederlands, zonder gebruik van deze standaardzinnetjes. Het stoort mij mateloos dat dit soort taal iedere keer terugkomt.

Ik vraag me af hoe je dat zonder standaardzinnen kunt schrijven.

In de meeste vonnissen wordt dit toch zo geformuleerd.

Zelfs in het meest frivole vonnis betreffende de witte hond van de Pol.Rb Brugge...

Ik bedoelde eigenlijk niet om die weg te laten vallen, maar om die te herformuleren in een hedendaags Nederlands. Dan heb je geen advocaat of een woordenboek nodig om te begrijpen wat er eigenlijk staat.

Zelfs in het meest frivole vonnis betreffende de witte hond van de Pol.Rb Brugge...

Dat is overigens een belachelijk vonnis.

Ik bedoelde eigenlijk niet om die weg te laten vallen, maar om die te herformuleren in een hedendaags Nederlands. Dan heb je geen advocaat of een woordenboek nodig om te begrijpen wat er eigenlijk staat.

Zelfs in het meest frivole vonnis betreffende de witte hond van de Pol.Rb Brugge...

Dat is overigens een belachelijk vonnis.

Zelfs Jan Nolf, vrederechter geweest van Roesselaere en gekend voor zijn leesbare vonnissen, gemaakt op mensentaal, gebruikt toch ook standaardzinnen. Ik weet het het is archaïsch rechtspraak. Notariaat nog meer

Zou het niet beter zijn om een vonnis te schrijven in begrijpbaar Nederlands, zonder gebruik van deze standaardzinnetjes. Het stoort mij mateloos dat dit soort taal iedere keer terugkomt.

Dokters gebruiken ook vaktaal, en voor een metaalwerker een bout niet hetzelfde als een vijs. Dergelijke vaktaal is nodig omdat elk woord een heel specifieke betekenis heeft binnenin het vakgebied, een betekenis die soms anders is dan de dagdagelijkse betekenis.

Als twee dokters in het latijn met elkaar staan te converseren, dan kijkt iedereen er naar op. Als twee advokaten hun vaktaal gebruiken, dan is het niet volks genoeg?

In een vonnis dient ieder woord, iedere zin, iedere zinswending voor GEEN ANDERE intrepetatie vatbaar zijn, dan waarvoor het of ze bedoeld is/zijn.
Vandaag die soms mensvreemde taal.

In een vonnis dient ieder woord, iedere zin, iedere zinswending voor GEEN ANDERE intrepetatie vatbaar zijn, dan waarvoor het of ze bedoeld is/zijn. Vandaag die soms mensvreemde taal.

Neen, de redenen zijn eerder: doelbewust vaag willen blijven, imponeren, prestige, gezag, deskundig willen klinken... Vonnissen en wetteksten zijn er niet alleen om gelezen te worden door vakspecialisten, maar ook door 'gewone mensen'; zeker omdat van iedereen wordt verwacht dat ze de wetten kennen. Het gaat daarbij niet alleen om vaktermen (weet je eigenlijk wat 'wederrechtelijk toe-eigenen' betekent ?), maar ook om hopeloos verouderd taalgebruik, vreemde zinsconstructies, lange zinnen, nodeloze bijzinnen, gallicismen (wat is bv. 'weerhouden' ?), letterlijke vertalingen uit het Frans (bv. een onderzoeksrechter die ter plaatse afstapt (sic) of een 'aanhoudingsmandaat', enz.

Een mooi voorbeeld zijn de wetteksten die J.demoor opdiept. Hoe vaak gaat de daaropvolgende post niet over 'wat staat er nu eigenlijk'?