Goedendag
Mijn vraag gaat over slagen en verwondingen, en de willekeur dat een rechter heeft gehad bij ons. De speler is een familielid van mij maar ik behoud elke mogelijke partijdigheid. Deze verklaringen zijn gelijkgesteld met getuige van beide kanten.
3 jaar geleden tijdens een amateur voetbalmatch was er een scheidsrechter waarvan mensen wisten dat hij zeer partijdig was, en bijzonder offensief taalgebruik hanteerde. De match verliep chaotisch en natuurlijk werden er spelers langs de benadeelde zijde uitgesloten, waarvan mijn familielid er 1 van was. Na de match toen er uitleg werd gevraagd door de uitgesloten spelers waarom dit gebeurde, werd de scheidsrechter mondeling agressief waarop mijn familielid de grote fout maakte om hem een enkele vuistslag te verkopen. Resultaat, recht op de slaap en bewusteloos geslagen. Dat is de huidige situatie vastgesteld door politie en getuigen.
Gevolg, een proces. Mijn familielid werd aangeklaagd voor slagen en verwondingen, en terecht. Hij heeft schuld bekend dat hij de slag verkocht heeft, dus ging het onmiddellijk over op de schade te vergoeden. Verbazing alom echter toen bleek dat deze persoon een bedrag van €50.000 euro eiste. Na tal van onderhandelingen (waar ook het slachtoffer nooit verscheen) kwam er geen verandering, hij wou geen cent minder. Een compromisvoorstel van €10.000 euro kwam van de partij van mijn familielid uit met een voorschot (reeds gegeven) van €5.000.
Er werden natuurlijk vragen gesteld bij de hoge schadevergoeding. Er werd letterlijk voor alles dat het wetboek toeliet schadevergoeding gevraagd. "Geen goede huisvader". "Zware en permanente mentale schade " (dit staat specifiek in het wetboek voor verkrachtingsslachtoffers). "permanente fysieke schade". Natuurlijk was dit alles niet waar, het slachtoffer stond weer als scheidsrechter 2 weken later op het veld te fluiten, te pronken hoe hij veel geld uit de brand gaat slepen tijdens deze rechtszaak. Hij beoefent het beroep van "dokter" en heeft van enkele collega's een briefje gekregen waarop staat dat hij onmogelijk kon werken voor onderhalve maand. Ironisch genoeg zijn er getuigen dat hij na enkele weken weer consultaties aannam.
Onderhalf jaar verder, de zaak komt voor het gerecht. Het slachtoffer is op de huidige dag nog steeds geen enkele keer opgedaagd, geen enkel bewijsstuk buiten deze paar doktersbriefjes binnen geleverd. In tegenstelling tot de dader, die al 3 jaar leeft met het zwaard van Damocles boven zijn hoofd en toch wel al lang met schuldgevoelens kampt, heeft al veel schade geleden met zijn gezinssituatie.
De rechter volgde bijgevolg mijn familielid in het feit dat er geen enkele inspanning van het slachtoffer kwam om tot een compromis te komen, en het bewijs dat ontbrak om dit bedrag te kunnen eisen. Verdict: €1 symbolische schadevergoeding.
Blij natuurlijk dat het achter de rug is, toch nog met een totaal kostenplaatje van €7.000 aan schadevergoedingen en gerechts/advocaats-kosten.
Direct erna natuurlijk de aankondiging dat er in beroep gegaan zal worden, de situatie vervolgt. Geen verandering in bewijs buiten 1 belastingbrief van dat jaar waar je niets uit kon afleiden, en zijn eis dat naar €25.000 gezakt is.
Eenmaal voor de rechtbank, merken we op dat dezelfde rechter ook het beroep doet. Wij verwachten natuurlijk een verdict in ons voordeel, niets is minder waar. Het verdict: €12.500 euro bijbetalen. De motivatie van de rechter was dat het slachtoffer toch schade geleden had (let op, geen enkele verandering in bewijs) en dat voor een compromis te bekomen, de helft van het geëiste bedrag toegekend wordt. In totaal een bedrag, met gerechtskosten bij, €20.000.
Nu zit ik hier, dit uit te typen op dit forum en kan mij alleen maar afvragen of dit normaal is. Waarom spreekt een rechter een ander verdict uit dan zijn eigen vaststelling? Er zijn geen nieuwe bewijzen, maar toch veranderd zijn oordeel. Zelfs de onderhandelaar heeft ons verteld, onofficieel, dat deze persoon dit alleen maar doet om zoveel mogelijk los te krijgen en zoveel mogelijk schade te berokkenen.
Mijn familielid wenst niet meer in beroep te gaan, omdat het nu al lang genoeg aangesleept heeft. Maar als neutrale burger kan ik alleen maar vaststellen dat justitie en het gerecht mij enorm teleurstelt. Hoe is dit zelfs mogelijk? Kan iemand even toelichten waarom een rechter zo plots van mening kan veranderen? Ik krijg persoonlijk zelfs het gevoel dat hier omkoping in het spel zit maar dat is natuurlijk maar ongegronde speculatie.