Oplichting? Schadevergoeding?

[kwispel]

Ik vraag me af of het volgende als oplichting kan worden aanzien.

Ik betaal iemand voor bepaalde diensten in contanten. Wordt duidelijk met beide handtekeningen en naam op papier gezet.

Daarna krijg ik een factuur met de vraag dit bedrag nog eens over te schrijven.

Die persoon betwist zijn handtekening ( had ik reeds in ander topic gemeld) en blijft rappels sturen ( met bijkomende kosten).

Wanneer ik dan spreek over een schriftanalyse, dan wordt ie plots heel zenuwachtig en beweert die dat zijn advocaat zou gezegd hebben dat per dag ik wacht met betalen ik alleen extra rappelkosten zal hebben.

Uit een schriftanalyse zal ongetwijfeld blijken dat het zijn handtekening is.


Is het strafbaar om iemand te vragen een bepaalde som te betalen wanneer die al betaald is en wanneer dan blijkt dat de handtekening echt is, moet die dan een schadevergoeding erbovenop betalen want heel die situatie geeft ook wel bijzonder wat stress.

Wordt dit gezien als oplichting?

[mava105]

Als het doelbewust gebeurd, is het inderdaad oplichting. Je hebt het eigenlijk een beetje zelf gezocht, door contant te betalen, en dan geen ontvangstbewijs te vragen.

[Xenophon]

Strafwetboek:
Art. 496.Hij die, met het oogmerk om zich een zaak toe te eigenen die aan een ander toebehoort, zich gelden, roerende goederen, verbintenissen, kwijtingen, schuldbevrijdingen doet afgeven of leveren, hetzij door het gebruik maken van valse namen of valse hoedanigheden, hetzij door het aanwenden van listige kunstgrepen om te doen geloven aan het bestaan van valse ondernemingen, van een denkbeeldige macht of van een denkbeeldig krediet, om een goede afloop, een ongeval of enige andere hersenschimmige gebeurtenis te doen verwachten of te doen vrezen of om op andere wijze misbruik te maken van het vertrouwen of van de lichtgelovigheid, wordt gestraft met gevangenisstraf van een maand tot vijf jaar en met geldboete van zesentwintig [euro] tot drieduizend [euro]. <W 2000-06-26/42, art. 2, Inwerkingtreding : 01-01-2002>
[1 Indien de in het eerste lid bedoelde feiten zijn gepleegd ten nadele van een persoon van wie de kwetsbare toestand ten gevolge van de leeftijd, zwangerschap, een ziekte dan wel een lichamelijk of geestelijk gebrek of onvolwaardigheid duidelijk was of de dader bekend was, wordt deze gestraft met gevangenisstraf van zes maanden tot vijf jaar en met geldboete van zesentwintig euro tot drieduizend euro.]1
(Poging tot het wanbedrijf omschreven in het eerste lid wordt gestraft met gevangenisstraf van acht dagen tot drie jaar en met geldboete van zesentwintig [euro] tot tweeduizend [euro].) <W 1993-06-16/35, art. 1, 1°, 009; Inwerkingtreding : 03-08-1993> <W 2000-06-26/42, art. 2, Inwerkingtreding : 01-01-2002>

Je hebt zijn factuur niet betaald, er is m.a.w. geen overhandiging geweest van (in dit geval) geld. Oplichting op zich kan het bijgevolg m.i. niet zijn, wel poging tot.

Je kan ofwel klacht neerleggen bij de politie wegens poging tot oplichting, ofwel een AS zenden naar zijn advocaat waarin je uiteenzet dat de betaling heeft plaatsgehad en je beschikt over een gehandtekend bewijs. Als hij dagvaardt zal je moeten reageren, indien je de getekende documenten (ontvangst betaling?) toont zullen zij dan valsheid moeten opwerpen en start er in principe een onderzoek. Let wel, ik heb de andere posts hierover niet gelezen. Indien je de zaak wint kan je de geleden schade begroten en de rechter vragen deze te verzoeken maar we zitten niet in de VS en stress is goedkoop.

[kwispel]

Het betreft een bedrag van enkele duizenden euro's.

In de periode vlak voor de betaling ( had datum ook op papier gezet) zijn er ook cash afhalingen gedaan die ik uiteraard kan bewijzen.

Het is zo'n sluw trucje van vele oplichters: eerst iets cash vragen om dan nadien te beweren dat ze niets hebben ontvangen.

Toen ik vroeg iets op papier te zetten, heeft het me bloed, zweet en tranen gekost om die persoon daarvan te overtuigen. Kreeg zinnen als: waarom? Moet dat? Vertrouw je me niet?

Blijkbaar had ik inderdaad geen reden om die te vertrouwen.

Geen Hollywoodtoestanden uiteraard, maar kan iemand me zeggen welke schadevergoedingen hierop staan als na onderzoek is gebleken dat die me heeft opgelicht? Kwestie dat ik weet of het de moeite is om te procederen.

[Xenophon]

Er 'staat' geen schadevergoeding op, alles hangt af van de schade die jij geleden hebt en dus in beginsel kan bewijzen. Daar zullen materiële componenten bijzitten (verdediging, brieven,...) en een morele component. Ik ben geen advocaat maar wat ik hoor is dat morele schadevergoeding voor dergelijke zaken niet veel soeps is. Enne...eerst moet de zaak (indien die er al komt) gewonnen worden hé.

Nog een opmerking aangezien u zegt 'enkele duizenden': u weet dat sedert 1 januari 2014 er een limiet is van 3000 EUR voor cashbetalingen als de verkoper een handelaar of dienstverlener is? (Wet van 11 januari 1993 tot voorkoming van het gebruik van het financiële stelsel voor het wit-wassen van geld en de financiering van terrorisme).

[kwispel]

Het was iets boven de 3000. Betekent dit dan dat het bedrag boven de 3000 niet als geldig kan worden beschouwd? Ik heb geen wetboek bij me en wist dit bijgevolg niet.
Ik denk-weet ook niet of de eiser dat wist.

[Xenophon]

Doet niets af aan de geldigheid maar is wel een misdrijf (indien verkoper handelaar of dienstverlener is).

Lees dit voor bijkomende info:

http://economie.fgov.be/nl/binaries/fol ... 241296.pdf" onclick="window.open(this.href);return false;

Onwetendheid is geen goede verdediging. Wat ik zou doen: tracht de kerel (en zijn advocaat) te laten verdwijnen -figuurlijk uiteraard- en dan bent u ervan af, u heeft betaald, hij riskeert geen miserie. Afhankelijk van de omstandigheden zal u of de verkoper anders voor de rechtbank een misdrijf moeten bekennen om gelijk te halen. De kans dat de rechter de wet in kwestie wel kent is dramatisch hoger dan dat u ze kende.

[kwispel]

Op het papier stond dat het op uitdrukkelijke vraag was van de verkoper. Laten verdwijnen? Wil die niets van weten.