#13 , 24 aug 2015 13:11
Dag Eylis, dit doet wel ter zake in het feit dat een cultuurverschil en of een andere opvoeding voor problemen zorgt, (andere normen/andere waarden), en of hier iemand van een andere kleur is en of Belg of niet-Belg, je word opgevoed door ouders die een andere cultuur hebben en dit ook overdragen aan hun kinderen (zoals mijn bovenburen het normaal vinden dat een kind van 4 a 5 jaar tot 03.00 uur s'nachts mag opblijven en lawaai mag maken), en denk ik niet dat het onredelijk is van mij, te vragen om nachtrust van anderen te respecteren.
Momenteel werkloos, maar mijn hoofdberoep is heftruckchauffeur, een functie waar veiligheid een vereiste is, en als je half slapend gaat rijden, rij je iemand aan, wat mij ongelukkig genoeg vorig jaar is voorgevallen, zij het dat de vrachtwagenchauffeur zich op een plaats bevond waar hij niet hoorde te zijn, maar kom, het is voorgevallen en door beroving van de nachtrust, ben van dit voorval een paar dagen niet goed geweest.
Zelf (wetende dat mijn buren tot de middag slapen), hou ik hier rekening mee en houd het stil, en ben daar zelfs héél strikt in, ook als ik dien te gaan werken en om 06.40 uur aan de ontbijttafel zit, maar het respect is niet wederzijds in de nachtelijke uren.
Vanmorgen dus bij de politie geweest inzake de klacht wegens éénzijdige slagen en verwondingen.
Ik ben géén onredelijke mens, heb de politie dus ook gezegd dat op aanraden van de interventieploeg en het Juridisch forum, buurtbemiddeling heb gecontacteerd, maar ik nog géén antwoord heb ontvangen, en ik de zaak niet wil laten escaleren door effectief klacht neer te leggen (wat de bemiddelende buur en de acterende officier een wijze beslissing vonden), maar wel deze optie behoud.
Verder denk ik niet op het aanbieden van excuses te mogen rekenen (wat ik al ergens weet, een utopie is vanwege het cultuurverschil), verder er een positief gevolg gegeven wordt aan het respecteren van de nachtrust van anderen.
Werd ook aangehaald dat ik op aanraden, de man reeds persoonlijk heb laten komen luisteren naar de gehorigheid van het appartement, en deze dus weet had of heeft van het rumoer komende vanuit hun appartement en de gehorigheid van het gehele gebouw, (maar zoals mij later vandaag aan de telefoon duidelijk gemaakt werd door de buurman, deze hiermede géén rekening wil of zal houden en niet bereid tot toegevingen.
Heb terzijde ook even gemeld dat mijn buren de klacht tegen mij hadden geuit, dat ik met een kameraad een elektrische boiler diende te installeren in mijn appartement, en dit op het (volgens hen) onaanvaardbare 09.00 uur s'morgens (werkelijke aanvangsuur was 10.00 uur), op een werkdag, waarbij zij werden gestoord in hun slaap door deze werkzaamheden, deze opmerking van "hen" voorspeld weinig goeds, als men volgende maand bij mij nieuwe ramen komt plaatsen, want ik vrees dat dit niet geluidsloos gaat kunnen uitgevoerd worden.
Ook heb ik de zaak uit het verleden aangehaald, waarbij ik om "dezelfde" vraag ook slachtoffer werd van een aanval, maar op basis van een valse verklaring van de tegenpartij de zaak geseponeerd werd, de politie mij vertelde dat het het recht is van iedereen om te liegen, de rechter beslist uiteindelijk of een zaak voorkomt of niet, dus ik acht de kans klein dat het deze maal tot een gerechtszaak zal leiden, justitie heeft het te druk, en dit is voor hen géén prioriteit.
Ik heb zojuist met de buurman (die trachtte te bemiddelen) contact gehad, deze zei mij dat zowel mevrouw als mijnheer, niet willen toegeven dat zij ook maar ergens in de fout zijn gegaan, mevrouw wil wel toegevingen doen (wat op zich al schuld bekennen is, me dunkt), maar de persoon die graag agressie aanwend in een (tot op een bepaald moment), beleefde dialoog, is niet bereid ook maar iets te ondernemen de situatie te bevorderen in de positieve zin, dus ga ik er al vanuit dat bemiddeling misschien wel iets zal uithalen, maar de agressor zijn foute gedrag niet wil inzien.
Vreemd vind ik dan wel weer dat de politie tijdens de interventie tegen mij zegt dat de dader toegegeven heeft dat hij geslagen heeft, maar mevrouw véél later en op een ander tijdstip tegen de buurman gaat vertellen dat dit maar een duw was, waarop zij van hem het antwoord gekregen heeft: "Ik weet niet wat er zich heeft afgespeeld, maar een slag of duw, géén van beiden zaken zijn ontoelaatbaar, je houd een gesprek beschaafd, of je verlaat het gesprek".
En dus mag ik weer tot vaststelling komen dat men weer gaat liegen om zichzelf in een beter daglicht te stellen, en ik heb het persoonlijk nooit anders geweten na gewelddaden tegenover mijn persoon, stel ik mij de vraag hoe zou ik zelf zijn, moest ik de aanvaller zijn?, maar ik geloof nog altijd in eerlijkheid, en je dient de gevolgen van je daden te dragen.
Moest de situatie andersom gelopen zijn, en ik slagen had toegediend aan mijn buurman, had ik degelijk een P.V. aan mijn been, maar spijtig genoeg ben ik niet gewelddadig ingesteld en geloof hier ook niet in, t'zal mijn leeftijd zijn denk ik, wat ouder en wijzer geworden....
Dus blijft de "open" vraag of ik klacht dien in te dienen voor de aanval, of dit onbestraft laat, en hiermee een fout signaal geeft naar de dader toe, tenslotte kan je hier vrij iedereen op zijn gezicht slaan en er mee wegkomen, maar justitie zal mij deze beslissing wel uit handen nemen, en zelf het foute signaal aan de dader geven, dus een werkelijke aanklacht indienen zou alléén maar goed zijn voor mijn "gemoedsrust".
Simpelweg, neem ik alleszins dit besluit, dat als de man wil blijven volharden in de boosheid, ik niet meer persoonlijk zal vragen om het rustig te houden, maar voortaan onmiddellijk de politie hierop af zal sturen.
Wat raden jullie aan, graag jullie visie....