JuridischForum.be

Een koper wil en mag van de verkoper in het te verkopen onroerend goed, waarvan de notariële akte uiteraard nog moet verleden worden, vanaf datum ondertekening van de compromis reeds onmiddellijk verfraaiingswerken en onderhoudswerken uitvoeren.

Mag daaromtrent, om achteraf geen enkele discussie tussen partijen te hebben hieromtrent een specifieke clausule in de "verkoopovereenkomst" worden ingelast ?

Hoe kan dit op juridisch vlak eventueel best worden geformuleerd ?

Dank voor al nuttige tips in dit verband.

Beste

U zal op voorhand met geen enkele clausule die discussies kunnen vermijden eens ze opduiken. Dergelijk akkoord is gevaarlijk. Zowel voor koper als verkoper. Quid als verkoper niet kan verkopen (hypotheekhoudende bank weigert wegens meer schulden dan verkoopprijs, bewarend beslag, gerechtelijk beslag...) of koper kan niet kopen (krijgt financiering niet rond, juridische problemen, relatiebreuk in compromistermijn...), koper breekt tijdens verbowuingen het huis half af of ontdekt 'verborgen gebreken' die hem doen terugkeren op zijn plannen...

Zelf meegemaakt voor een handelspand aan de Grote Markt in St-Niklaas.
Koper tekende compromis en wou onmiddellijk beginnen verbouwen (zogezegd verfraaiingswerken) Toelating werd hem gegeven omdat hij het geld ter beschikking had en dus geen lening nodig had.
Na 14 dagen ga ik eens langs en zie dat de hele achtergevel en al de bijgebouwen zijn afgebroken (zonder bouwtoelating. Stad had ondertussen al PV voor bouwovertreding opgemaakt, en de werken laten stilleggen.
Ik het compromis stond duidelijk dat zij indien nodig een vergunning dienden te hebben VOOR aanvang van de werken.
Om allerlei nepredenen haakt de koper af, en wil de akte niet meer tekenen.. Dit was het begin van een zeker 10 jaar lopende procedure. Gezien de afbraakweken volkomen ondeskundig werden uitgevoerd, en er gevaar dreigde voor de 2 buurhuizen, eist de stad een stelling tussen die 2 panden en de verder afbraak van de rest van het gebouw. Blijkt uiteindelijk dat de kopers zich insolvabel hebben laten verklaren. Rechtszaak zal nog een aantal jaren aanslepen, en kopers worden veroordeeld voor frauduleus bankroet, maar er valt dus niets meer te rapen. Uiteindelijk verdwijnen ze ze naar het buitenland.
Gezien het pand een hoofdhuur was, dwz dat mijn werkgever het pand zelf huurde om verder te verhuren, kon ik, het gaan uitleggen aan die mensen en de zaak verder regelen.
Oplossing was destijds samenwerken met een buur die zijn pand ook ging afbreken om een groter appartementsblok te zetten, en beide percelen kadastraal samen te voegen.
Is uiteindelijk gelukt na veel discutie met het kadaster , en een dikke schadevergoeding aan de oorspronkelijke eigenaars.