Beste mensen,
Ik ben een gescheiden man (reeds 8 jaar) en had graag advies omtrent het bekomen van verdeling van het fiscaal voordeel voor mijn twee dochters die beiden ten laste vallen van de moeder.
Alhoewel in de EOT geen specifieke vermelding werd gemaakt hieromtrent had ik een mondelinge overeenkomst met mijn ex-vrouw, want het zou volgens haar een te grote administratieve rompslomp zijn met elk één kind ten laste en dat dat met de tijd wrevel zou uitlokken tussen de kinderen. Ze zei mij na het ondertekenen van de EOT dat de clausule hieromtrent trouwens niet kon opgenomen worden in de akte en dat dit tussen ons moest geregeld worden. Ze zei dat ik advies moest gaan vragen naar haar sociaal bureau, zij is namelijk zaakvoerder van de firma van haar vader. Wagen, brandstof, onderhoud, gsm, business trips op kosten van de firma, in te brengen culinaire kosten en B.T.W. vrije privé aankopen. Ik heb mij dan ook tot die mensen gericht met de vraag hoe wij te werk moesten gaan, en wat bleek, mijn contactpersoon was haar neef! Die heeft mij meerdere malen afgewimpeld en uiteindelijk na veel aandringen ging hij uitzoeken hoe de procedure in zijn werk zou moeten gaan. Nooit is er een reactie geweest, noch van hem noch van mijn ex. Ik had zelf geen flauw idee wat er mij te doen viel. Ik neem aan dat het financiële van een ex partner privé is en dat deze het nodige moet doen. Zij beweert van wel maar hoe komt het dat ik daar nooit iets van vernomen heb via de belastingen?
Drie jaar geleden besliste ze trouwens om de uitkeringen van de helft van het kindergeld, die wel een clausule is in de EOT, stop te zetten, met als reden dat ik niet wou delen in de kosten voor een Vercase brilmontuur van 685 euro voor de oudste dochter die toen twaalf was. Deze beslissing heb ik toen genomen nadat ik enkele maanden voordien de helft van een rekening, zijnde 400 euro, had gekregen voor kledij. Maar wat bleek, mijn beide kinderen bevestigden na mijn betalen dat deze kledij en reeds meerdere aankopen daarvoor waarvan ik steeds de helft betaalde, door de grootmoeder werden betaalt. Een klein gegeven hierbij, zij shopt nooit in C&A's en JBC's e.d. maar enkel in boetieken met merkkledij. Kledij die ik trouwens nooit te zien kreeg.
Ik heb een relatie van twee jaar noodgedwongen moeten beëindigen in januari 2009 waarin een zodanige wrevel was ontstaan door haar bemoeizucht en dominantie waar de kinderen en de relatie te veel onder leden. Een voorbeeld, tijdens zowel schooldagen als vakanties sms'te zij de kinderen na 21u om te zien als ze nog op waren en beval hen te gaan slapen tevens via sms. Bijna elke dag vroeg ze hen wat wij die dag zouden of gedaan hadden. BIG BROTHER 24/24! En dit gebeurt tot op heden nog steeds! Zij verbood mij eens het toe te laten mijn oudste dochter nog naar de bioscoop te laten gaan met een vriendje, dit terwijl zij hen bij haar thuis alleen liet.
Tot mijn verbazing en deze van mijn beide kinderen kreeg ik plots, in Juni 2009 een schrijven van haar advocaat annex een verzoekschrift aan de jeugdrechtbank van Brugge het bezoekrecht aan te passen van week-week regeling naar één weekend om de veertien dagen en daarbij een vordering van 300 euro onderhoudsgeld voor beide kinderen. Ik woonde toen samen met mijn huidige vriendin die mijn kinderen aanziet als haar eigen, met mijn kinderen praat zoals een moeder dat hoort te doen, en voor hen zorgt zoals een echte volwaardige moeder. Het enige probleem op dat ogenblik was dat wij te krap woonden. De kinderen sliepen samen in een tweepersoonsbed. Het was uiteraard de bedoeling daar niet te blijven, maar het vinden betaalbare en geschikte huisvesting is geen broodje gaan kopen. Maar dit alles kon mijn ex niet verkroppen. De rechtszaak was geen stap die zij ondernam in het belang van de kinderen maar om, zoals zij de kinderen letterlijk heeft gezegd, mij de les te spellen. En waarom bijna vier maanden later terwijl ze precies wist hoe goed de kinderen het dan hadden, was mijn mijn dag dagelijkse vraag. Mijn mening, revanche, omdat ik niet naar haar pijpen danste en pakken jaloezie.
Zie hier verder maar enkele van de argumenten die in het verzoekschrift letterlijk vermeld stonden.
Reden hiervoor is dat hun vader sinds de echtscheiding veertien nieuwe vriendinnen heeft gehad. De kinderen moeten steeds opnieuw verhuizen en zich aanpassen en wanneer het een beetje is gelukt, is de relatie voorbij. Een paar maanden geleden woonden ze nog in Krombeke, nu in Wingene en tegen de zitting waarschijnlijk opnieuw ergens anders.. dat is de situatie sedert de echtscheiding.
"De meisjes lopen beiden school in Oostende waardoor ze periodes waarin zij bij hun vader verblijven steevast te laat komen op school door foutief ingeschatte trajecten ed. Die ganse situatie werkt vermoeiend met als resultaat dat de meisjes vaak vermoeid zijn, wat ook invloed heeft op hun studieresultaten
De kinderen verlangen rust en stabiliteit, en dit is hetgeen de verzoekster hen geeft."
RUST en STABILITEIT? Stel u eens voor op een druk jenever festijn te midden de straat op uw achterwerk te belanden terwijl je met je vriend die tevens het noorden kwijt is, je met je kinderen op stap bent. Ik kan hier trouwens nog enkele van haar rustgevende opmerkingen naar de kinderen bij voegen maar dit epistel is al te lang. Ga eens naar een dorpskroeg en daar hoor je zulke opmerking van benevelde stamgasten.
MENSEN.
Veertien vriendinnen in zeven jaar en steeds moeten verhuizen. Ik noem geen Berlusconi.
Te laat op school NOOIT!
Studie resultaten, ze draaien beiden in de middenmoot van schoolresultaten.
De moeder heeft in die acht jaar de kinderen de eerste vier jaar bij mij thuis afgezet toen ik op 1 kilometer en op haar traject van haar woonde. Van januari 2007 tot op heden waarbij mijn huisvesting Krombeke was en vervolgens Wingene en op heden Beernem is, heeft zij nooit maar één keer de verplaatsing tot mijn adres gedaan laat staan het ook maar één keer voor te stellen. Nota bene, haar vriend werkt op zeven kilometer van Wingene en vier kilometer van Beernem.
Ik weet, velen onder jullie zullen zeggen "wat een naïveling". En ja, geef ik toe, naïef eersteklas, vooraleerst dat ik wist dat de vader van mijn ex een vriend is van de notaris die de EOT opmaakte, en dat ik berustte op het feit dat ze als moeder het belang van de kinderen op de eerste plaats zou zetten en bovendien op haar eerlijkheid, en JA dat ik zolang alles over mij heen heb laten gaan. Ik wil hier nu zeker niet de duts uithangen maar het is mij nu wel een beetje te veel. Deze vrouw werkt al haar frustraties nuchter, doch meestal onder invloed van alcohol, uit op haar kinderen en dat schrikt mij af om gerechtelijke stappen te ondernemen.
De maat is vol.
Tenslotte
Graag advies omtrent het bekomen van verdeling van het fiscaal voordeel.
Mijn dank voor enige reacties en voor het lezen van deze ja ... epistel
Groeten
D