JuridischForum.be

In een vonnis van een door mij ingestelde stakingsvordering bij de rechtbank van koophandel, heb ik voor het grootste gedeelte mijn gelijk gehaald. Op enkele punten heeft de tegenpartij gelijk gekregen. Ik heb dit vonnis aan de tegenpartij laten betekenen, en het daarbij gelaten (omdat hij gevolg gaf aan mijn hoofdeis - waarin ik mijn gelijk haalde).

Nu, enkele maanden later, krijg ik van de (gerechtsdeurwaarder van) de tegenpartij een bevel tot betaling van een dwangsom op basis van dit vonnis, voor de punten waarop hij gelijk had gekregen. Maar de tegenpartij heeft dit vonnis nooit aan mij laten betekenen.
In het bevel tot betaling wordt wel verwezen naar een betekening van het vonnis, maar dit is een verwijzing van mijn betekening aan de tegenpartij!

Kan dit zo maar? Moet ik betalen als de tegenpartij het vonnis nooit aan mij heeft laten betekenen?


Alvast bedankt voor de input!

Brussel 10 oktober 1995, J.L.M.B. 1996, 459 en http://jlmbi.larcier.be (11 oktober 2005); , Pas. 1995, II, 65:

De betekening die wordt vereist in art. 1385bis, lid 3 Ger.W., heeft tot doel de schuldenaar mee te delen dat de schuldeiser de uitvoering van de rechterlijke beslissing eist. Die betekening heeft een draagwijdte die verder reikt dan het loutere feit een vonnis ter kennis te brengen van de tegenpartij.
Deze regel is zelfs van toepassing wanneer de schuldenaar berust in het vonnis want die berusting betekent daarom niet dat hij afstand doet van de formaliteit van betekening voorzien in art. 1385bis, lid 3 Ger.W.
Een berusting is een beslissing uitgaande van een veroordeelde partij. Een betekening daarentegen is een beslissing die op discretionaire wijze toekomt aan de schuldeiser van de dwangsom. Hij alleen kan uiting geven aan zijn wil om de dwangsom te eisen. Een berusting door de schuldenaar zegt niets over die wil van de schuldeiser om een dwangsom te vorderen.
De kosten van betekening-bevel tot betaling na de uitvoering van de werken waartoe de schuldenaar werd veroordeeld op straffe van een dwangsom, zijn overbodig en kunnen niet ten laste worden gelegd van de veroordeelde partij.

Beslagr. Luik 6 september 1995, Act. dr. 1996, 77.
In geval van een meerpartijengeding moet de betekening die de dwangsom doet lopen, uitgaan van de begunstigde die zich niet kan beroepen op de betekening die werd gedaan op initiatief van een andere partij.

Beslagr. Verviers 16 december 1994, Act. dr. 1996, 63.
De vereiste van de betekening bepaald door art. 1385bis, lid 3 Ger.W. wordt verklaard door de idee dat de dwangsom een strafsanctie is voor een foutieve niet-uitvoering die slechts bestaat wanneer de schuldenaar op de hoogte is gesteld van de vijandige voornemens van zijn schuldeiser; er is geen uitzondering op dit principe dat een algemene en absolute regel vormt waarvan de rechter niet kan afwijken; het berusten in het vonnis - al zou dit volgen uit een betekening gedaan door de schuldenaar van de verbintenis - kan dus geen uitzondering op het principe van de betekening rechtvaardigen (zie ook art. 1495 Ger.W.).

WAGNER, K., Art. 1385bis Ger.W
De betekening zoals vereist door artikel 1385bis lid 3 Ger. W., heeft tot doel de veroordeelde ervan op de hoogte te brengen dat de schuldeiser staat op de uitvoering van de veroordeling. (n502:G.L. BALLON, Dwangsom, a.w., 1980, nr. 100, p. 39.) Het doel van de betekening is niet beperkt tot het louter ter kennis brengen van het bestaan van de uitspraak. Enkel de eisende partij kan haar intentie om de uitvoering van de veroordeling af te dwingen tot uitdrukking brengen. Deze intentie kan nooit blijken uit een handeling uitgaande van de veroordeelde. (n503:Brussel 10 oktober 1995, J.L.M.B. 1996, 460.)

scorpioen

“Art.1051.De termijn om hoger beroep aan te tekenen is één maand, te rekenen vanaf de betekening van het vonnis...Deze termijn loopt eveneens vanaf de dag van die betekening ten aanzien van de partij die het vonnis heeft doen betekenen.”(Gerechtelijk Wetboek).