Hey adonis
Voor de goede orde: ik bedoel met stagebegeleider de persoon binnen je school die het project 'coördineert', met stagementor de persoon binnen het bedrijf die jou onder zijn hoede heeft.
Ongeveer 3u enkel reizen, daar hoef je echt niet lui of kleinzerig voor zijn om dat een beetje teveel van het goede te vinden! Daar ben ik het roerend met je over eens. Dat is ook niet 'het echte leven', geen enkele man/vrouw met gezin zou zulk stramien lang volhouden.
Overnachten op je stageplaats vind ik er ook serieus over, en je hebt gelijk dat het overdreven is dat je (je ouders) dat zou moeten bekostigen. Dan gaat een stage serieus zijn doel voorbij.
Hoe oud ben je? Is het logisch te veronderstellen dat je al wel een rijbewijs zou kunnen behaald hebben? Ergens is dat natuurlijk ook wel een factor die heel wat bedrijven als logisch beschouwen, eens je 18 bent.
Ik vind dus dat je een goed evenwicht zou moeten vinden tussen wat men redelijkerwijze kan verlangen en wat 'erover' is. Maar we krijgen hier niet echt genoeg gegevens om daar vanop afstand over te oordelen. Is er een stagereglement/schoolreglement/... waarin zulke dingen beschreven staan? Welke opleiding is het? Ben je leerling/student?
Beste dieke,
Ik ben al 22, en momenteel heb ik een voorlopig rijbewijs. Ik ben van plan om het examen pas in de zomer af te leggen. De school gaat er zeker niet vanuit dat iedereen een rijbewijs heeft. En zelfs als ik er een had mogen ze er niet vanuit gaan dat ik een auto heb. Die veronderstelling heeft men zeker niet. Ook niet voor andere studenten. 80% van de studenten in mijn klas heeft een rijbewijs maar slechts 50% heeft een auto. En helaas rijden auto's nog niet op water. Ook hier moet de school dus rekening houden met de afstanden die afgelegd moeten worden. De directie heeft aangegeven dat men volgend jaar pas echt mobiliteit verwacht van de studenten, voor degenen die manuele therapie gaan studeren zullen er internationaal stageplaatsen zijn (voornamelijk in Nederland) omdat er in Belgie gewoonweg niet genoeg opties zijn. Ik voel aan mijn water dat ook dit een aardige boterham zal kosten.
Ik studeer kinesitherapie, met de bedoeling om later manueel therapeut te worden. Het huidige probleem voor de school is dat er maar weinig kwaliteitsvolle stageplaatsen zijn. Een heel aantal kinesitherapeuten is namelijk zijn titel niet waard. We zijn in het laatste jaar nog met een dertigtal studenten, en het is moeilijk om voor iedereen een goede stageplaats te vinden. Als men weet dat iedere student telkens op een andere dienst hoort te staan (Cardiologie - neurologie - zelfstandige praktijk - locomotorische revalidatie), dan is het makkelijk om te bedenken dat er niet zo veel andere opties zijn. Ik vermoed dat er slechts een 8 tal zelfstandige praktijken in de lijst van de school staan.
Bovendien weet men op school dat ik het moeilijk heb op stage, ik heb altijd goede cijfers maar ik heb het mentaal zwaar in de eerste weken van zo'n periode. Ik ben dan erg onder de indruk van omstandigheden, en de kritiek komt voor mij hard aan. Het is nu eenmaal een ervaringsvak waarbij je met fouten wordt geconfronteerd. Op de plaats waar men mij nu heeft gezet zijn ook klinisch psychologen actief, en ik vermoed dat men mij om die reden daar heeft geplaatst.
Er is een schoolreglement maar daarin is niets te vinden over deze situatie. Die student die er voor mij stond had hetzelfde probleem. Hij is 3 keer op school geweest om die beslissing aan te vechten, met een duidelijke NJET als resultaat.
Hij had wel een auto, dat vind ik een verschil. Hij is er de sociale dienst gaan bijhalen en hij heeft ongelijk gekregen, de enige reden waarom men een uitzondering zou maken is omdat een van de ouders werkloos zou zijn.
Die student heeft mij duidelijk aangegeven dat het onbegonnen werk is om tegen hun beslissing in te gaan, en hij zou kwaad zijn als ik wel gelijk kreeg zei hij. Want hij heeft een hoop benzine kunnen betalen en hij zou de rekening naar school opsturen als ik gelijk zou krijgen (dat vind ik trouwens een geweldig asociale opmerking van hem)
Mijn vader heeft ook opzoekwerk gedaan, en hij vindt geen snelle verbinding. Hij is werkzaam de voorzorg en hij denkt niet dat men mij dit kan aandoen. Hij redeneert met de gedachte van "er moet toch een wet zijn die de school verbiedt om je zo ver te plaatsen". Voor zover ik weet is er die niet, en ik vraag me af wat nu de bedoeling is. Ik voel aan de toon in de mails dat ik niet moet proberen om verandering te vragen. Ik vertik het om mijn ouders ervoor te laten opdraaien. Dan ga ik liever dagelijks 5u in de bus zitten en ziek worden wegens een chronisch slaapgebrek.
Overnachten op de stageplaats is nochtans een norm die men hanteert, een aantal stageplaatsen hebben in de buurt een locatie om te overnachten tegen een schappelijke prijs. Begin dit jaar stond ik op stage in Leuven. Ik ben toen 6w gaan overnachten in een klooster (U leest het goed). Dat was net buiten Leuven en dat adres heb ik zelf mogen arrangeren.
Om te beginnen om 8u30 moest ik de bus van 7u15 hebben, want in Leuven kun je nooit exact zeggen hoe druk het is op de baan. Er moest dan gewerkt worden tot 18u, ik was terug in het klooster tegen 19u15 en dan begon de studie weer ... 6 weken lang heb ik dat stramien moeten volhouden, maar daar heb ik nooit een probleem van gemaakt omdat ik dit nog aanvaardbaar vind. Ik had daar 2u45 per dag vrije tijd want om 22u ga ik slapen.
1 keer per jaar vind ik dat acceptabel, dat was ook de afspraak. Maar een 2de keer doe ik dit niet. Er staat ook aangegeven op het elektronisch portfolio dat er gewoonweg geen mogelijkheid is tot overnachting. En moest ik er een vinden, dan zal het deze keer geen klooster zijn waar ik tegen een aanvaardbare prijs kan verblijven