JuridischForum.be

Een actueel onderwerp waarin velen zich zullen herkennen !

Ik was 3 jaar klant bij Mobistar. Ik had een contract van 36 maanden. 4 maanden voor het verstrijken van het contract kreeg ik telefoontje of dat aan hetzelfde gunstig tarief (-8,66 euro korting per maand) mocht verlengd worden. Ik heb daarmee ingestemd.
Wat bleek na afloop van het contract (na 36 maand): niets gunstig tarief maar 0 euro korting.
Ik ben dan overgeschakeld naar Proximus.

Plots krijg ik factuur van Mobistar 150 euro verbrekingsvergoeding.
Ik dacht dat na afloop van mijn 36 maanden het contract automatisch overging in een contract van onbepaalde duur en dan elk moment kon vertrekken zonder opzegvergoeding.

Fout zegt Mobistar. U hebt een nieuwe getrouwheidsperiode van 2 jaar telefonisch aanvaard en u hebt daar een bevestigingsbrief van gekeregen en bovendien heeft u drie facturen betaald waarop de nieuwe getrouwheidsperiode vermeld staat. Dus u was akkoord en u moet betalen.

Niet waar zeg ik :
1) Tijdens het telefoongesprek is er op geen enkele manier gesproken over een vaste getrouwheidsperiode.
2) ik heb geen geschreven bevestigingsbrief ontvangen
3) ik heb de facturen betaald omdat het bedrag dat eropstond correct is.

Dan maar naar ombudsdienst telecom omdat we er niet uitraakten.
Ik vroeg via ombudsman naar een geschreven bewijs van het bestaan van de nieuwe getrouwheidsperiode.

Ombudsman zegt :
- jammer meneer, maar de verbrekingsvergoeding is terecht aangerekend want :
- u hebt bevestigingsbrief ontvangen (hetgeen niet waar is)
- u hebt de eerste 3 facturen betaald waarop de nieuwe getrouwheidsperiode vermeld is (hetgeen wel waar is, maar ik lees nu niet altijd de piepkleine lettertjes op de factuur en had dat niet gezien)
dus voorstel minnelijke schikking : 150 euro zo snel mogelijk betalen.

Ik ben echter niet van plan om te betalen omdat :
1) Ik niet op de hoogte was van een nieuwe getrouwheidsperiode en ik ervan uitga dat de bewijslast van het bestaan van die verlenging van bepaalde duur bij Mobistar ligt.
Dit volgens 'de wet van 14 juli 1991 betreffende de handelspraktijken en de voorlichting van de consumen' ART 82
en artikel 1315 , eerste alinea van het burgelijk wetboek dat de bewijslast van het bestaan van een schriftelijke bevestiging bij de verkoper ligt.
2) Het feit dat ik 3 facturen betaald heb is voor mij geen aanvaarding van de overeenkomst. Volgens Mobistar wel.
Ik ga ervan uit dat dit vermoeden van aanvaarding gebaseerd is op art 25 alinea 2 van het wetboek van Koophandel.
Dit geld uitsluitend voor overeenkomst tussen handelaars maar niet voor overeenkomst tussen partikulier en handelaar

Dus wat adviseert dit forum ? Ga ik aan het langste eind trekken of verlies ik als dit voor de rechtbank komt ?
Ik vind het beetje vreemd dat de ombudsman mij geen gelijk gaf maar Mobistar wel.
Zal de rechter hetzelfde doen ? De volgende stap van Mobistar zal wel zijn : dreigbrieven rechtzaak, intresten, administratieve kosten, incassobureaus.
Kan ik die allemaal naast mij neerleggen en rustig wachten tot Mobistar naar de rechtbank trekt om zijn gelijk te halen ?

mvg

Ik lees hier in art 80 § 2 (wet betreffende de handelspraktijken en de voorlichting consument) dat indien de verkoper niet voldaan heeft aan de verplichtingen art 79 § 1, de verzakingstermijn 3 maand is (ipv 7 dagen).

Tja, als je met een 'onzichtbaar' nieuw contract zit (omdat het te betalen bedrag nog altijd identiek is met je vorig contract) mag de verzakingtermijn zelfs 3 jaar zijn, je kunt niet reageren omdat je niet weet dat er een nieuw contract is en je ervan uitgaat dat je vorig contract nog aan het lopen is.

Dan heeft Mobistar zich inderdaad niet gehouden aan de 79 § 1.
Maar door het feit dat je na 3 maand niet hebt reageerd (omdat je niet op de hoogte was van het bestaan van het nieuw contract, en bijgevolg niet hebt kunnen reageren) bestaat het contract wel ?

Als dat zo is wordt ik ook televerkoper en ik zal ze goed verdienen, reken maar !

‘De vrijwillige uitvoering van een akte die kan bestreden worden door een vordering tot nietigverklaring of tot vernietiging is slechts dan als stilzwijgende bevestiging of bekrachtiging te beschouwen ,wanneer hij die de akte uitvoert de gebreken ervan kende’(Cass. 10 april 1841,Pas. 1841,I,168).

Indien u ervan uitgaat dat uw ‘akte’ nietig of vernietigbaar was wegens schending van art.1325 Burgerlijk Wetboek,dan gold uw vrijwillige betaling(=uitvoering) als stilzwijgende bevestiging of bekrachtiging,ook al gebeurde die betaling door uw onoplettendheid.

Ik neem aan dat als ik een nieuw abonnement neem en 3 maand betaal, ik moeilijk achteraf kan beweren dat ik niet wist dat ik een contract had.
Niemand zal zomaar nieuwe facturen betalen zonder zich vragen te stellen vanwaar die komen en voor welke diensten die zijn. Ook als het bedrag van de factuur plotseling verandert moet er een belletje rinkelen.

Hier is de situatie even anders. Mobistar heeft heel doelgericht 4 maander voor het verstrijken van mijn 36-maand contract mij zonder mijn weten een 'nieuwe getrouwheidsperiode van 2 jaar' opgelegd. Een handtekening is hier ook niet nodig omdat het verkoop op afstand betreft.
Omdat ze heel goed weten dat ze de klant niet voldoende informeren (en er dan een verzakingsrecht van 3 maand telt ipv 7 dagen), doen ze het 4 maanden op voorhand zodanig dat ze achteraf sterker staan.
De facturen hebben ze zodanig gecamoufleerd dat je het verschil met de facturen van mijn abonnement niet kon zien.
(eigenlijk wel ; in piepkleine lettertjes sond op de 3 volgende : getrouwheidsperiode september 2008 - september 2010) en dat stond er vroeger niet. Maar heel eerlijk gezegd had ik daar overgelezen en daar zou bijna iedereen overlezen.

Dus eigenlijk kun je iedereen die reeds een abonnement heeft op die manier strikken. De kans dat de klant zijn volgende facturen met de loupe van boven tot onder gaat controleren of er geen kleine lettertjes zijn veranderd de laatste 3 maanden, is heel klein. Nochthans is dit de enigste voorwaarde blijkbaar die telt als bewijs van het bestaan van een 'verlenging'. Niet op vraag van de klant maar op vraag van Mobistar dan nog wel.

In Turkije mogen de verkopers van winkeltjes sinds een paar jaar de klanten niet meer fysiek aanraken om ze hun winkeltje binnen te loodsen.
Hier in Belgie mag je wel iemand geld uit zijn zakken pikken zonder dat je zijn toestemming hebt. Ik noem dat diefstal. Wettelijk gezien zal dat hier misschien 'stilzijgende toestemming' heten omdat u zich niet verzet tegen de zakkenroller die je niet opgemerkt had.
In wat voor een land leven we eigenlijk ?