Supergeleiders maken is niet moeilijk
ze op temperatuur krijgen en houden, dat is moeilijk
145 K is nog steeds -128,15 °C. Niet je alle daagse diepvriezer.
Een oppervlak van België aan zonnepanelen. Dat is een heleboel silicium.
Voor silicium heb je zand nodig, veel zand. En als het kan, nog zo zuiver mogelijk. (zoals bv in mol)
Chemische formule voor zand: SiO2 of siliciumoxide.
Dat zand dient af gegraven te worden. (Ooit een zandwinning gezien? Die dingen zijn ecologische rampen). Dat zand dient gespoeld en gereinigd te worden. Hiervoor zijn grote hoeveelheden water voor nodig en natriumhydroxide (sterke base)
Eenmaal het zand goed gereinigd is, wordt dit gesmolten. Daarna wordt een elektrolyse uitgevoerd om het siliciumoxide om te zetten naar metallisch silicium (Zuiver silicium). SiO2 + C → Si + CO2 Dat laatste is CO2, een broeikas gas. Verder, om elektrolyse uit te voeren op die temperaturen heb je ook energie nodig. Ik weet, dat ze bij Tessenderlo chemie, per nacht, het verbruik van het volledige stad Antwerpen verbruiken. En dit is maar gewoon op kamertemperatuur.
Voor zonnepanelen, mono-kristalijn silicium werkt het beste. Deze dient dan opnieuw gesmolten te worden en via een speciaal procedé
Er wordt een staaf in een vat met gesmolten silicium gestoken. De (roterende) staaf wordt langzaam omhoog getrokken. De punt van de staaf is een kristal. Het gesmolten silicium neemt de kristalstructuur van die punt over, terwijl het uit het vat omhooggetrokken wordt. Het siliciumkristal, dat eruit ziet als een cilinder, wordt daarna in plakjes gesneden. Deze plakjes zijn de zogenaamde wafels (Engels: wafers). Ze zijn cirkelvormig en kunnen dus niet de hele zonnecel bedekken. De hoeken van de cel worden niet opgevuld. Nog meer zagen zou een groot verlies van goed materiaal betekenen
Bron: wikipedia
Dan heb je al het materiaal nodig, voor montage, onderhoud. Er gaat heel veel CO2 en energie in zo een paneel.
