belg vraagt 3 maanden visum voor niet eu moeder
Geplaatst: 03 sep 2011 14:13
Het schijnt van deze forum dat mijn klacht een klassieker is, maar toch wil ik mijn verhaal kwijt:
Ik uitoefen een medissche beroep als zelfstandige al 21 jaar in Belgie, en mijn vrouw is meewerkende echtgenote en medezaakvoerder. We hebben 2 kinderen, waarvan de eerste eergisteren is begonnen aan zijn eerste jaar basisschool, en de tweede is 8 maanden oud, een schattige dochter van 8 maanden. Ikzelf ben van turkse origine, uit Istanbul, en al 22 jaar belg. Mijn vrouw is van azerische origine, en rond 5 jaar belg. We hebben alle twee geen enkel familie in Belgie. Om een beetje tijdelike hulp te krijgen en mijn vrouw moraal en psychisch te ondersteunen hebben haar moeder hier uitgenodigt voor 3 maanden, en een doodgewone toeristenvisum voor 3 maanden is geweigerd na 2 maanden intensief arbeid, op grond van te weinig inkomen van de moeder, was de uitleg. We hebben 5000 km gevlogen tot Bakoe om zelf te horen en de familie te beozeken,( want we hadden ze 4 jaar lang niet gezien), en de franse ambassedeur wou ons in het begin niet zien,(het is de Franse Ambassade die visa uitdeelt voor Belgie in Bakoe), en we begrepen van wat ze zei dat ze schrik hadden dat ze in Belgie zou blijven en niet terug keren (wat ze mag eigenlijk, maar door het weigeren van een visum wilden ze verhinderen dat ze deze recht niet gebruikt; mooie redenering!). Dat we geen verborgen agenda hadden om ze in Belgie te houden, heb ik voorgesteld dat we een contract tekenen ter plaatse via de notaris voor haar terugkeer nadat de visum afgelopein is; "-maar dat kunnen jullie niet garanderen," zei ze. Dan heb ik voorgesteld om 10.000 euro bij hun te laten als garantie dat ze terug kwam, en dat mocht ook niet. Niet wetend wat onze rechten zijn en teleur gesteld, hebben we onze gesprek beeindigd onder camera toezicht en achter kogelvrij glas.
Al de onkosten van wat door het consulaat gevraagd was (onze belastingsaangifte en een uitnodiging en ten laste nemingsattest van de gemeente dat nederlands naar engels of frans moest vertaald worden door een beédigde tolk, gestempeld door de rechtbank hier, omdat men ginder geen nederlands begreep: bij de vertegenwoordiger van Belgie dus) vliegtuigticket, reisverzekering, courier voor vervoer documenten= rond 1500 euro plus de stres langs beide kanten zijn voor niks geweest. Nu mijn vrouw zit hier met een aangewakkerde post-natale depressie en ik met de vraag van welke waarde mijn en haar belgisch pas hebben.
De visum is geweigerd op basis van hun vaststelling dat haar inkomen te weinig zijn, wat op zich niet waar is, want ze heeft haar pensioengeld rond 135 euro en ook onze maandelijkse steun van ronde de 200 euro is ruim voldoende ginder, ook omdat ze in haar ruime appartement met 3 slaapkamers woont. (De gemiddelde inkom van iemand met een goede job is rond de 500 euro in Azerbaidjan; er zijn minder goede jobs voor rond de 200 euro waarmee ze niet slecht leven.) Haar inkomen was door het konsulaat geweten al vanaf het begin.
Ik vind dat het aan de lijn houden van een oude dame (60 jaar) op 40 grade zomerheet en te zorgen dat ze onnodig tal keren naar het konsulaat moest voor een visumaanvraag om haar dochter en kleindochter te mogen bezoeken wat uiteindelijk geweigerd is vind ik op de eerste plaats onmenselijk. Ik heb zojuist gehoord van een Oekrainse patient (die geen belg is!) dat ze recent haar moeder op bezoek heeft gehad, en dat de visum in 24 uur afgegeven was zonder moeite om zijn zoon te mogen bezoeken in Belgie. Hij had alleen dezelfde uitnodigingsdocument van zijn gemeente moeten opsturen,(en ze hebben niet gevraagd naar een vertaling van nederlands naar een ander taal, laat opzij een beédigd tolk en goedkeuring door de rechtbank).
Ik weet dat er een uitleg hiervoor is in de gerechtelijke taal die voor me chinees is. Ik protesteer hiermee tegen zulke machtsmisbruiken. In ons geval was het overduidelijk dat ze hier niet komt plakken of ocmw steun vragen omdat we rijk genoeg zijn en een attest afleveren dat we haar ten laste nemen tijdens haar veblijf, of dat ze iemand anders job ging afpakken op 60 jaar leeftijd. De menselijk cruciale psycische en morele steun van haar moeder dat mij voruw naar snaakt als nieuwe moeder is op brutale onmenselijke wijze geweigerd. Zullen we het zo laten? Hebben we geen rechten? Wat doet een vlaming die in de VS een moeder heeft die officieel geen belg is, bv? Is er sprake van een dubbelstandaard? Apartheid? Is deze de juiste wijze waarmee ze immigratie willen verhinderen, door moeders van belgen niet laten op bezoek komen? Dit allemaal werkt integratie erg tegen, geloof me. MVG.
Ik uitoefen een medissche beroep als zelfstandige al 21 jaar in Belgie, en mijn vrouw is meewerkende echtgenote en medezaakvoerder. We hebben 2 kinderen, waarvan de eerste eergisteren is begonnen aan zijn eerste jaar basisschool, en de tweede is 8 maanden oud, een schattige dochter van 8 maanden. Ikzelf ben van turkse origine, uit Istanbul, en al 22 jaar belg. Mijn vrouw is van azerische origine, en rond 5 jaar belg. We hebben alle twee geen enkel familie in Belgie. Om een beetje tijdelike hulp te krijgen en mijn vrouw moraal en psychisch te ondersteunen hebben haar moeder hier uitgenodigt voor 3 maanden, en een doodgewone toeristenvisum voor 3 maanden is geweigerd na 2 maanden intensief arbeid, op grond van te weinig inkomen van de moeder, was de uitleg. We hebben 5000 km gevlogen tot Bakoe om zelf te horen en de familie te beozeken,( want we hadden ze 4 jaar lang niet gezien), en de franse ambassedeur wou ons in het begin niet zien,(het is de Franse Ambassade die visa uitdeelt voor Belgie in Bakoe), en we begrepen van wat ze zei dat ze schrik hadden dat ze in Belgie zou blijven en niet terug keren (wat ze mag eigenlijk, maar door het weigeren van een visum wilden ze verhinderen dat ze deze recht niet gebruikt; mooie redenering!). Dat we geen verborgen agenda hadden om ze in Belgie te houden, heb ik voorgesteld dat we een contract tekenen ter plaatse via de notaris voor haar terugkeer nadat de visum afgelopein is; "-maar dat kunnen jullie niet garanderen," zei ze. Dan heb ik voorgesteld om 10.000 euro bij hun te laten als garantie dat ze terug kwam, en dat mocht ook niet. Niet wetend wat onze rechten zijn en teleur gesteld, hebben we onze gesprek beeindigd onder camera toezicht en achter kogelvrij glas.
Al de onkosten van wat door het consulaat gevraagd was (onze belastingsaangifte en een uitnodiging en ten laste nemingsattest van de gemeente dat nederlands naar engels of frans moest vertaald worden door een beédigde tolk, gestempeld door de rechtbank hier, omdat men ginder geen nederlands begreep: bij de vertegenwoordiger van Belgie dus) vliegtuigticket, reisverzekering, courier voor vervoer documenten= rond 1500 euro plus de stres langs beide kanten zijn voor niks geweest. Nu mijn vrouw zit hier met een aangewakkerde post-natale depressie en ik met de vraag van welke waarde mijn en haar belgisch pas hebben.
De visum is geweigerd op basis van hun vaststelling dat haar inkomen te weinig zijn, wat op zich niet waar is, want ze heeft haar pensioengeld rond 135 euro en ook onze maandelijkse steun van ronde de 200 euro is ruim voldoende ginder, ook omdat ze in haar ruime appartement met 3 slaapkamers woont. (De gemiddelde inkom van iemand met een goede job is rond de 500 euro in Azerbaidjan; er zijn minder goede jobs voor rond de 200 euro waarmee ze niet slecht leven.) Haar inkomen was door het konsulaat geweten al vanaf het begin.
Ik vind dat het aan de lijn houden van een oude dame (60 jaar) op 40 grade zomerheet en te zorgen dat ze onnodig tal keren naar het konsulaat moest voor een visumaanvraag om haar dochter en kleindochter te mogen bezoeken wat uiteindelijk geweigerd is vind ik op de eerste plaats onmenselijk. Ik heb zojuist gehoord van een Oekrainse patient (die geen belg is!) dat ze recent haar moeder op bezoek heeft gehad, en dat de visum in 24 uur afgegeven was zonder moeite om zijn zoon te mogen bezoeken in Belgie. Hij had alleen dezelfde uitnodigingsdocument van zijn gemeente moeten opsturen,(en ze hebben niet gevraagd naar een vertaling van nederlands naar een ander taal, laat opzij een beédigd tolk en goedkeuring door de rechtbank).
Ik weet dat er een uitleg hiervoor is in de gerechtelijke taal die voor me chinees is. Ik protesteer hiermee tegen zulke machtsmisbruiken. In ons geval was het overduidelijk dat ze hier niet komt plakken of ocmw steun vragen omdat we rijk genoeg zijn en een attest afleveren dat we haar ten laste nemen tijdens haar veblijf, of dat ze iemand anders job ging afpakken op 60 jaar leeftijd. De menselijk cruciale psycische en morele steun van haar moeder dat mij voruw naar snaakt als nieuwe moeder is op brutale onmenselijke wijze geweigerd. Zullen we het zo laten? Hebben we geen rechten? Wat doet een vlaming die in de VS een moeder heeft die officieel geen belg is, bv? Is er sprake van een dubbelstandaard? Apartheid? Is deze de juiste wijze waarmee ze immigratie willen verhinderen, door moeders van belgen niet laten op bezoek komen? Dit allemaal werkt integratie erg tegen, geloof me. MVG.