JuridischForum.be

Ik kreeg mijn ontslag wegens besparingen van mijn werkgever.
Mijn opzegperiode ging in op 1 oktober 2010 en eindigt op 31 januari 2011. Omdat ik nieuw werk heb gevonden, moest ik dit onmiddellijk melden, wat ik ook deed, zodat we (zoals afgesproken) de opzegperiode zouden kunnen inkorten.
Ik wilde op 15 december 2010 stoppen, maar aangezien ik nog 12 verlofdagen had staan, kon dit niet.
Omdat mijn werkschema het niet toeliet, kon ik deze dagen niet allemaal opnemen dus vroeg ik om uitbetaling van deze verlofdagen. Mijn werkgever weigerde dit met de reden "dat wordt hier niet gedaan". Dus verplichtte hij mij om deze op te nemen voor de kerstvakantie en de week erna, anders was ik ze kwijt. Ik verloor sowieso 2 dagen omdat ik er maar 5 mocht overzetten naar het volgende jaar.
Voor de maand januari heb ik opnieuw enkele verlofdagen en ik wil deze wederom niet opnemen.

Kan een werkgever de uitbetaling zomaar weigeren en heb ik wél recht op uitbetaling indien ik hier om vraag?

De werkgever moet kunnen bewijzen dat hij alles heeft gedaan om je verlof te laten nemen. Doet hij dit, dan is er voor hem geen enkel probleem.

Overzetten van wettelijk verlof mag niet.

Welk verlof had/heb je nog openstaan?

Maar ik wil helemaal geen verlof nemen
Ik wil dat het uitbetaald wordt. Omdat mijn opzegtermijn tot 31 januari loopt, heb ik nog recht op 2,9 dagen verlof.
De uitbetaling daarvan weigert hij.

Alvast dank voor je info.

Uitbetaling voor vakantierechten voor lopend jaar is verplicht, kan hij niet onderuit. Je hebt trouwens recht op véél meer verlof voor dit jaar.

Ik wil dat het uitbetaald wordt. Omdat mijn opzegtermijn tot 31 januari loopt

zal iets later zijn dan 31 januari aangezien de opzeggingstermijn werd geschorst omdat u verlof heeft genomen tijdens de opzeggingstermijn stopt u toch op 31 januari dan moet u een verbrekingsvergoeding betalen

Dus verplichtte hij mij om deze op te nemen voor de kerstvakantie en de week erna

vakantiewet 28/6/1971
art 2 Het recht op vakantie is aan de werknemers verworven niettegenstaande elke strijdige overeenkomst. Het is de werknemer verboden van de vakantie waarop hij recht heeft, af te zien.

“Art.2.Het recht op vakantie is aan de werknemers verworven niettegenstaande elke strijdige overeenkomst. Het is de werknemer VERBODEN van de vakantie waarop hij recht heeft, af te zien...Art.54.Onverminderd de artikelen 269 en 274 van het Strafwetboek worden met gevangenisstraf van acht dagen tot een maand en met een geldboete van 26 tot 500 frank of met één van die straffen alleen gestraft :1° de werkgever, zijn aangestelden of lasthebbers, die niet of niet binnen de voorgeschreven termijn of volgens de reglementaire modaliteiten de vakantie, waarop de werknemers krachtens deze wetten of de uitvoeringsbesluiten ervan recht hebben, hebben toegestaan...”(28 JUNI 1971. - Wetten betreffende de jaarlijkse vakantie van de werknemers).

“Art.64.Navolgende regels zijn van toepassing zowel voor de collectieve maatregelen als voor de individuele akkoorden :1° de vakantie moet worden toegekend binnen de twaalf maanden die op het einde van het vakantiedienstjaar volgen...”(30 MAART 1967. - Koninklijk besluit tot bepaling van de algemene uitvoeringsmodaliteiten van de wetten betreffende de jaarlijkse vakantie).

Indien het geschil niet minnelijk te regelen is doe dan beroep op de Sociale inspectie (http://www.socialsecurity.fgov.be/nl/ov ... ie/geo.htm" onclick="window.open(this.href);return false; )