Misschien heeft het slachtoffer toch nog iets meer schade opgelopen.
Maar het is uw beslissing.
Ik heb zeker en vast "voeling" met een situatie waarbij het management hun werk niet doet wat betreft knowledge transfert regelen zodat er geen "onmisbare personen" bij hen werken. Geloof me, ik heb ook ooit in een situatie gezeten waarbij mijn baas me wou beletten verlof te nemen omdat niemand mijn werk zou kunnen overnemen. Ik heb hem voor het ultimatum gezet: ik neem twee weken verlof binnen 3 maand. Ik heb ook een lijst met requirements opgemaakt waaraan mijn "collega" zou moeten voldoen. Een maand later waren we plots met twee. Op twee maand heb ik de persoon in kwestie mijn basistaken die zeker moesten gedaan worden tijdens mijn verlof kunnen uitleggen. Hij heeft me wel nog een paar keer gebeld die twee weken, maar dat stoorde me niet echt. Nog enkele maanden later kon hij perfect zelfstandig werken. Projectleiding en complexere zaken zaten nog steeds bij mij, maar ik was niet meer onmisbaar.Tom, in theorie heb je gelijk maar ik denk dat je compleet geen voeling hebt met hoe het er in de praktijk aan toe gaat.
U kan dit allemaal aan het Hof vertellen en vragen om die redenen vrijgesteld te worden. Het Hof zal daar dan over oordelen. De kans is niet onbestaande dat het Hof er rekening mee zal houden en u zal vrijstellen.Alle gekheid op een stokje: als ik meer dan 1 week afwezig ben loopt de flow van het academiejaar onherstelbare schade op. De stof raakt niet op tijd klaar, collega's kunnen niet voortbouwen op de niet geziene leerstof... allemaal mooi in theorie wat u zegt maar de praktijk is toch iets anders. De voortdurende besparingen in het hoger onderwijs hebben danig genepen op het personeelsbestand: nagenoeg iedereen die een behoorlijke lesopdracht heeft is de facto onmisbaar, en de instelling heeft géén plan B. Niet dat ze niet willen maar er is gewoon geen geld.