ex weigert school kind

Laatje
Topic Starter
Berichten: 4

ex weigert school kind

#1 , 07 apr 2015 12:15

hallo , ik probeer het maar eens via deze weg want ben ten einde raad, ik zit al 2.5 jaar sinds de geboorte van mijn dochter in een vechtscheiding met mijn ex vriend. ik ben bij hem weggegaan wegens slagen & verwondingen en agressie, uit schrik toen met men pasgeboren dochter naar politie gegaan , deze hebben mij bijstand gegeven om de belangerijkste spullen toen uit huis te halen en zo naar familie van mij te gaan om tot rust te komen tot hij wat bedaard was , wat hij dus blijkbaar niet deed en meteen een kortgeding aanspande tegen mij ipv alles op een volwassen manier te bespreken.
een heel in en uitgeloop van rechtbank , waar ik dus ook uiteindelijk vanalles over hem teweten ben gekomen (oa ; dat hij enkele jaren terug zijn 2 buurjongetjes heeft aangerand enz ... ) ik schrok me bijna dood ! dat niemand me dit ooit verteld had! ik had gewoon een kind met een (sorry om het zo te zeggen) "pedofiel" !!!! weet geen andere benaming hiervoor ! hij vraagt telkens aan de rechter om meerdere bezoekdagen te krijgen , en dit lukt hem dan ook , maar geef hem een vinger en hij wil een hele arm ! nu wil hij na 2.5 jaar plots co-ouderschap. we hebben beide gezamelijk ouderschap , hij woont nog bij zijn ouders in (waar hij ook het bezoekrecht heeft) en ik woon alleen. ik heb inmiddels een nieuwe vriend die mijn dochter als zijn eigen kindje ziet en haar ook goed mee opvoed. nu tegenwoordig is het probleem dus dat mijn dochter naar het 1ste kleuterklasje zou moeten gaan , bij mij om de hoek ligt dus een klein/fijn schooltje waarvoor ze ook uitgenodigd was naar het kennismakingsdagje te komen. helaas steekt haar vader er telkens een stokje voor en wil hij dus niet dat ze hier naar school gaat . mijn dochter is tijdens de week bij mij , en in het weekend bij hem.
maar toch wil hij haar "in het midden" naar school laten gaan voor moest het ooit tot co-ouderschap komen.
hij woont een half uur rijden van mijn woonplaats.
waarom het kind ergens in het midden in een vreemd dorp naar school laten gaan terwijl ze tijdens de weekdagen bij mij woont ? op 2 min ben ik met haar aan het schooltje ...
hij blijft maar moeilijk doen en mijn dochter is dus nog altijd niet ingeschreven in school.
ik weet niet meer wat te doen ! ook wil hij haar telkens naar het ziekenhuis sturen omdat ze bij hem "geen kaka" kan doen (sorry) en bij hem huilt ze telkens ze op het potje moet . ze is ook altijd de kluts kwijt als ze terug thuis komt . ik kan hier blijven typen , maar zou al graag hieromtrent wat uitleg of tips krijgen wat ik hierom nog kan doen.
alvast bedankt , radeloze mama ... :(

Winston
Juridisch actief: Ja
Regio: België

Een juridische oplossing. Voor elk probleem, voor iedereen!

Benieuwd naar jouw juridische opties? Winston begeleidt jou aan de geschikte oplossing. Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
duma
Berichten: 2871

#2 , 07 apr 2015 13:07

School is een van de dingen waar BEIDE ouders over beslissen. Hoeveel het kind bij welke ouder is, heeft daar geen invloed op.
Als ouders er samen niet uitgeraken, zal de familierechter in hun plaats beslissen. U zal dus naar de rechtbank moeten stappen, als hij niet wil buigen.

Voor u dat doet:
- stuur hem een aangetekend schrijven waarin u verwijst naar de pogingen die u al gedaan heeft om het hier met hem over te hebben en waarbij er steeds niet tot een overeenkomst gekomen werd. Meld hem dat het dringend begint te worden, aangezien jullie kindje volgend jaar naar de kleuterschool zal gaan. Dat u eenzijdige geen beslissing kan en zal nemen, maar er dus dringend een overeenskomt gevonden moet worden. Dat gezien de vruchtloze pogingen u voorstelt om een laatste poging te doen: bemiddeling. Dat u van hem binnen de x dagen een reactie op dit schrijven verwacht. Dat u hoopt dat dat positief zal zijn en jullie samen met een bemiddelaar tot een oplossing kunnen geraken zodat jullie samen jullie dochter kunnen gaan inschrijven.
- als hij positief reageert: ga in bemiddeling bij een erkend bemiddelaar. Dit is een stap die de familierechter misschien ook zou zetten en dan heb je die al achter de rug, moest dat ook op niets uitdraaien. Als het wel lukt, des te beter!
- als hij niet of negatief reageert: stap naar de familierechter en dien jouw eis in: school bij jou in de buurt. De kans is bestaande dat dat je toegekend zal worden. Het idee van 'in het midden naar school gaan' daar stappen ze meer en meer vanaf, hoewel het natuurlijk steeds mogelijk is. Wat in je voordeel speelt, is dat de omgansgregeling zo is dat het kind enkel naar school gaat in de tijd dat het bij jou is en er dus geen praktische reden is om naar het midden te gaan: de vader doet immers geen vervoer van en naar school.


Als hij er in zijn weekend mee naar een ziekenhuis wil rijden, is dat uiteraard zijn goed recht.
Al de andere dingen, daar heb je geen zaak mee, cru gesteld. Hij doet in zijn tijd wat hij wil en jij in jouw tijd wat jij wil.
Je daar in opwinden, heeft geen enkel nut, want je kan dat niet veranderen. Je kan enkel maar je best doen als jullie kindje bij jou is en doen wat jij het beste vindt.

Laatje
Topic Starter
Berichten: 4

#3 , 07 apr 2015 13:17

in ieder geval bedankt voor je reactie ,

ik heb immers geen flauw idee hoe ik zo een aangetekende brief moet verwoorden :s
ik ben zo bang geworden dat ik nauwelijks nog iets durf doen , want alles wat ik doe is volgens hem fout.
hij kleineert mij met alles , ik probeer me telkens sterk te houden maar soms wordt het me teveel ...
ik doe zo mijn best met alles ! wil een zo normaal mogelijk leven voor mijn dochtertje maar als hij met alles gaat dwarsliggen
en leugens begint te verzinnen om alles in mijn schoenen te schuiven , dan ben ik ten einde raad want blijkbaar helpt er niets .
ik heb altijd een advocate gehad maar deze wil de zaak ook niet meer doen omdat het telkens op hetzelfde uitdraait ...
ik weet het dus echt niet meer ik ben net 25 geworden en heb hier helemaal geen kennis van zaken .

misschien nog een andere vraag , vanaf welke leeftijd word co-ouderschap meestal begonnen ???
ik hoor hier verschillende leeftijden van.

groetjes

Reclame

eylis
Berichten: 8996

#4 , 07 apr 2015 13:45

vraagje, heeft uw ex een strafblad? De feiten tov de buurtkinderen is dat voor de rechtbank gekomen en is hij daar voor veroordeeld?

duma
Berichten: 2871

#5 , 07 apr 2015 14:14

Co-ouderschap heeft u sowieso. Dat is niet meer, maar ook niet minder dan het recht om samen beslissingen te nemen over belangrijke zaken in het leven van jullie kind: opvoeding, hobby, medische ingrepen, onderwijs, ... dat heeft elke ouder altijd, ongeacht de verblijfsregeling.

Er is geen 'leeftijd' om met bilocatie te beginnen. Bij ons was het vanaf de jongste zes maanden was, bij anderen is het vanaf 3 ...
Dat hangt heel erg van de rechter af.

JPV
Berichten: 14657
Juridisch actief: Ja

#6 , 07 apr 2015 14:19

Iets in die aard:

"Beste papa van [NAAM KIND],

Ik heb met u reeds gesproken over het feit dat ons kind volgend jaar naar school gaat en we samen een keuze voor een school moeten maken. Mijn voorkeur was gevallen op school X. Dit omwille van volgende feiten:

- dicht bij mij in de buurt (belangrijk voor mij omdat ik, gelet op de verblijfsregeling, elke dag het kind van school en naar school moet vervoeren).
- een aangenaam contact op infoavond/infodag X

U bent niet akkoord met dit voorstel van school omdat u het belangrijk vindt dat het kind op een locatie in het midden van de route tussen u en mij zou naar school gaan. Dit bemoeilijkt echter mijn verplaatsingen zo ernstig en er is geen enkel voordeel voor u op dit moment.

Omdat we er na herhaaldelijke contacten niet over eens kunnen worden, stel ik u voor dat wij hiervoor in bemiddeling gaan. Graag had ik binnen de 2 weken hierop een positieve reactie, zodat dit niet opnieuw een langdurige procedure zal worden.

Hoogachtend,

Laatje"

duma
Berichten: 2871

#7 , 07 apr 2015 14:30

Als uw ex degene is die ver weg verhuisd is, zou u dat ook kunnen aanhalen, dat het niet de bedoeling kan zijn dat u extra verplaatsingen moet doen, omdat hij zo nodig moest verhuizen. Anders stilletjes over zwijgen.

Ik zou het misschien toch positiever verwoorden en eerder iets toevoegen van: 'Omdat we er na herhaaldelijke contacten niet over eens kunnen worden en het toch belangrijk is dat we deze beslissing samen kunnen nemen,

En ik zou ook nooit 'papa van X' schrijven, maar gewoon zijn voornaam :)
Als je voor de rest maar spreekt over 'ons' kind en nooit over 'mijn' kind, is dat goed genoeg.

als extra reden kan je nog geven dat het inderdaad jouw verplaatsingen bemoeilijkt en het beter is voor de sociale contacten van je kind.
Anders heeft ze namelijk 'mama's woonplaats' - 'papa's woonplaats' en 'school'.

Franciscus
Berichten: 39751
Juridisch actief: Nee

#8 , 07 apr 2015 16:56

En mogelijk eens terug naar de politie gaan - vraag naar de jeugddienst - sociale dienst en leg de zaak uit.
Mogelijk dat die aanraden om een sociaal onderzoek op te starten ( is bij u en bij hem) ... en als hij inderdaad een strafblad heeft....
De door u aangehaalde feiten zijn een reden om voorzichtig te zijn. Maar kan perfect zijn dat de politie dat niet weet ...het is niet omdat hij ervoor veroordeeld is of gehoord dat elke politiedienst dat 'zomaar' weet.

Laatje
Topic Starter
Berichten: 4

#9 , 07 apr 2015 19:49

hoi , bedankt iedereen !

zijn strafblad is opgehaald en staat ook in het vonnis vermeld
en nog blijft hij dit ontkennen ...
hij woont nu bij zijn ouders waar dus ook het bezoekrecht doorgaat.
wij hebben al een sociaal onderzoek gehad en dat is dus uitgedraaid dat de vader haar ieder weekend mag omdat hij door de weeks werkt en ik altijd thuis ben , ik heb dus ook geen enkel weekend met onze dochter .
zo wordt ik de week ouder en hij heel erg fijn de weekend ouder ... begrijp echt niet dat dit allemaal zomaar kan.
ik moet me ook iedere keer heel erg sterk houden als ik haar bij hem moet laten , dat is echt een knop omdraaien en hopen dat hij niets bij haar probeert.

ik begrijp niet dat hij telkens zijn "zin" krijgt , ik vind dat ze ook naar zijn verleden moeten kijken en daar rekening mee moeten houden.
het staat wel in het vonnis allemaal maar er wordt niets mee gedaan , de politie was ook op de hoogte van zijn verleden zei hebben mij ook doorverwezen toen naar een advocaat .

Laatje
Topic Starter
Berichten: 4

#10 , 07 apr 2015 19:51

ooh ja , mijn ex was toen 16 jaar (2005) en heeft voor de feiten van de buurtkinderen een maand in een gesloten instelling gezeten en een fixe schadevergoeding aan dat gezin moeten betalen.
omdat hij zelf minderjarig was toen , tillen ze er blijkbaar op dit moment niet zo zwaar aan ...
hoewel iedereen goed genoeg weet dat zulke personen meestal in herhaling vallen .
ik hou mijn hartje vast voor de toekomst , en hoe kan ik dit later aan mijn dochter uitleggen op een fatsoenlijke manier ?
ppfff zoveel vragen nog ...

Franciscus
Berichten: 39751
Juridisch actief: Nee

#11 , 07 apr 2015 22:36

Wel heel negatieve visie over uw ex.
Wel juridisch is dat een gesloten dossier net omdat hij ook minderjarig is.
Dan zijn er enkel maatregelen van toepassing.

De vraag is wel wat is er toen juist gebeurd maar dat zal niemand nog aan u vertellen, net wegens het feit dat minderjarigen beschermd worden.
Dat u betere begeleiding zou moeten hebben is voor mij duidelijk.
In eerste instantie zou ik zeggen ( gezien ik uw situatie niet ken) uw huisarts.
Die kan u doorverwijzen naar personen diensten die ervaring hebben met dit soort van profielen. En of uw ex in herhaling zou vallen laat ik over aan mensen die de zaak hebben opgevolgd en diegene die u kunnen bijstaan.

Voor de volwassenenrechtbank is en blijft hij de vader met evenveel rechten als u.
U kan intern bij de lokale politie ook eens gaan praten met mensen van de dienst SLAchtofferZOrg .. deze zijn gebonden door beroepsgeheim net zoals uw huisarts (zijn geen politiemensen maar maatschappelijk werkers- criminologen of psychologen). Alles wat u daar zegt wordt nooit aan de politiemensen gezegd. Alleen staan ze u bij als uzelf iets aan de politie wil vertellen.
Ook een http://www.caw.be" onclick="window.open(this.href);return false; kan u mogelijk helpen.
Hier en daar ken ik wel wat mensen.

Terug naar “Echtscheiding”