Ik vraag mij af waarom een huurder zo beschermd is (niet dat dat niet mag, maar vooral) en waarom er totaal geen bescherming is voor een verhuurder. Ge koopt iets en als het puntje bij paaltje komt, hebt ge, als ge er zelf niet woont, totaal niks te zeggen over uw pand...
Ieder vogeltje zingt zoals het gebekt is. Huurders zullen u dus tegenspreken.
Omdat men (bepaalde politici) ervan uit gaat dat verhuurders toch genoeg geld hebben, gezien ze er hebben om een huis/appartement aan te kopen en het niet zelf te bewonen. Dan kunnen ze die paar maanden huurverlies en een pak huurschade ook wel aan zeker.

In elk geval kunnen verhuurders/eigenaars zich nog steeds de luxe permitteren om abnormaal hoge huurprijzen te hanteren, er zijn toch kandidaat huurders genoeg. Er is dus nagenoeg geen concurrentie. En dan spreek ik nog niet eens over de huisjesmelkers. Hun positie t.o.v. de huurder is nog steeds een voordeel en machtspositie. Mogen de wetgevers dat dan misschien wat temperen met een paar wetten ?
Buiten de politiek correcte krijtlijnen durven denken is per definitie reactionair. Kortom, kritisch nadenken is rechts geworden. Dat is niet echt een compliment voor links" : Mia Doornaert in De Standaard